JBussers
Roodborst
De roodborst is een van de bekendste Nederlandse vogels. Je vindt hem eigenlijk overal, zowel in de tuin als in parken en bossen. Deze foto is gemaakt vanuit een vogelhut die speciaal voor fotografen is aangelegd. Vaak zijn de hutten in de grond ingegraven waardoor je vanuit een laag standpunt kunt fotograferen. Omdat de vogels jou niet zien kun je ze binnen een redelijk korte afstand fotograferen en ben je ook in staat mooie composities te maken. Zeker als het bos in herfstkleuren getooid is en er voor de hut een mooi watertje ligt waardoor je een mooie weerspiegeling krijgt. In Nederland en België zijn meerdere vogelhutten te huur die speciaal voor fotografen zijn aangelegd. Met wat zoeken op internet vindt je er altijd wel een bij jou in de buurt.
Van het pad af bij...
Als je van de hoofdweg E10 afgaat en richting het strand bij Uttakleivveien rijdt heb je onderweg veel mooie plekken om te stoppen. Zeker in de winter wanneer de zon de hele dag een mooi zacht licht geeft is het echt een feestje. Onderweg kom je langs kleine inhammen en watertjes, machtig hoge bergen en mooie fjorden. Het enige nadeel in de winter is dat stoppen niet altijd makkelijk is. De wegen worden goed sneeuwvrij gehouden, maar de kleine parkeerplaatsjes langs de weg worden vaak niet gestrooid of geschoven. Het is geen optie om van de weg af in de berm te stoppen, de sneeuw is simpelweg te hoog.... Bij deze inham Vågspollen, hadden we geluk. De weg was redelijk recht en we parkeerde de auto op de weg (gevaren lichten aan) Over een hekje geklommen, tot aan mijn knieën in de sneeuw om tot aan de rand van het water te komen.. Een paar foto's gemaakt, maar ik zou ook zo graag een foto maken vanaf het water, met de ijsrand op de voorgrond. Helaas kon ik daar zelf niet komen.... Gelukkig was de drone warm en klaar om de lucht in te sturen! Weer een voordeel van een drone, je kan je camera naar plekken sturen, waar je anders niet kon komen! (Let wel: in de winter kun je de drone beter opwarmen in de warme auto en de batterijen goed warm houden door ze op je huid te dragen, anders heb je er maar heel kort plezier van)
Lunch time
De afstand tot aan de ijsbeer is nog aanzienlijk, minimaal 200 meter. Op een schommelend schip met een 400mm is dat best lastig. Te dicht naderen, opjagen, laten schrikken of voeren is niet aan de orde. Oceanwide expeditions hanteert hele strikte regels en de kapitein is een enorm natuur liefhebber. De dieren mogen dus geen enkele hinder ervaren. Het is dan ook doodstil aan boord. Ook geen Zodiacs overboord wat trouwens niet eens kon vanwege de hoge swell en het dikke pakijs. De ijsbeer kijkt nauwelijks om naar het schip. Dit is 81 graden NB. We zijn al ruim voorbij het laatste stukje vaste land gevaren Het pakijs wordt steeds ontoegankelijker en het is nog 900 km naar de Noordpool. Deze IJsbeer mag de overgebleven rommel opeten van de beer die deze Seal gevangen heeft. Het lekkerste is al verslonden.