En weer gaat de wekker veel te vroeg. Zes uur. Dat gaat hier iedere dag zo. Maar het is absoluut tijd om op te staan. De dagroutine op reis is anders dan thuis. Slapen doe je daar maar. Of in de tijd... Lees meer
Gorke
Handdoeken show
Nee, natuurlijk is dit geen handdoeken show, maar zo lijkt het wel! Ergens in de San state van Birma kwamen we dit tafereel tegen, Een grote menigte Vrouwen en kinderen van de Pa O stam was hier naar toegestroomd omdat hier een muziek festival was.Op een groot podium waren er optredens van pop groepen. We hebben het vermogen opgebracht om 2 pop groepen te beluisteren, wat een prestatie was.Want het klonk afschuwelijk!
Kamperen onder de...s
Wat slaapt het toch heerlijk in een tentje onder de sterren. In Vallee de la Claree is relatief weinig lichtvervuiling, waardoor het er goed mogelijk is de melkweg te zien en fotograferen. En in de herfst hoef je niet te wachten tot laat in de avond of diep in de nacht. Tussen zeven en acht is de melkweg al goed te zien!
Eenzame fietser
Een visser die zich alleen maar focust op zijn gekleurde visnetten. Hierdoor had hij mij totaal niet in de gaten en kon helemaal mijn gang gaan en hij tenslotte ook. Wellicht had hij haast en moest hij nog vele vissersnetten vervoeren op zijn roestige fiets. Wie zal het zeggen? Het was een genot om hem tegen te komen tijdens mijn reis die ik gemaakt heb als reisreporter van het jaar 2014. Graag even openen
Gouden uurtje in Gobi
De hele dag is de lucht bedekt geweest met wolken, geen straaltje zon wist zijn weg erdoorheen te vinden... Na het avondeten steekt er een harde wind op die kleine zandstormpje veroorzaakt, ook wordt het kouder, dus we zoeken de warmte van onze ger op. We zijn nog geen 10 minuten binnen of ik zie ik een warme, gouden gloed door de spleten van de deur komen. Een snelle blik naar buiten laat zien dat de zon het dan toch gewonnen heeft. Door de donkere wolken heen zet hij met zijn laatste kracht de thuiskomende geiten nog in het zonnetje! Wat een mooi einde van onze tweede dag in Gobi!
Achterwijk Havana
Het had fors geregend dat jaar 2014. Zo erg dat verschillende huizen waren ingestort, met flink wat doden tot gevolg. Het was ons laatste weekend in Havana. Toen het zo tekeer ging zaten wij nog op het achterland, waar het ook fors tekeer ging. Regen geeft je een geheel andere kijk op de stad. Veel plassen en dus ook spiegeling. Ook altijd een leuke invalshoek. Dit is een achterwijk in Havana.
Niger • Centraal -en Noord-Niger
Niger • Centraal -en Noord-Niger
Nomadische Wodaabe
Vorig jaar september trokken we enkele dagen met een aantal Wodaabe-families door de Sahel van Niger. De Wodaabe (ook wel Bororo genoemd) zijn een subgroep van de Peul. Het is een nomadisch herdersvolk dat voornamelijk in Niger en Tsjaad leeft. Ze trekken met hun vee om de paar dagen van waterpoel naar waterpoel. De trots van de Wodaabe zijn ongetwijfeld de enorme ‘long-horned zebu’s’. Daarnaast tellen de kuddes vele schapen, geiten, ezels en dromedarissen.
Ontdek Valencia met..
Valencia, de stad van de kunst en de wetenschap is prima te ontdekken met een Segway. Bezoek de imposante gebouwen van de stad en maak kennis met de de architectuur van de Valenciaanse architect en ingenieur Santiago Calatrava!
Rabat
Rabat in de avond. Ons hotel grenst vlak aan de weg vlakbij de buitenmuur van de Medina. 's Avonds is er van alles te zien en te beleven. Zeer de moeite waard om rond te kijken, vooral het gedeelte vlak bij de muur, meer de Medina in wordt het moderner en toeristisch, daar verlies ik dan al weer snel mijn aandacht. Persoonlijk een van mijn favoriete foto's die ik gemaakt heb tijdens mijn Marokko reis, niet omdat het foto technisch nou zo'n hoogstandje is maar omdat het prima de sfeer weergeeft. De rook op de achtergrond komt door karretjes waar ze van alles op staan te poffen voor de verkoop aan de Marokkanen zelf. Rabat is zeker geschikt voor een interessante stedentrip
Tower bridge at night
Voor het thema, mag de bekendste brug van Engeland natuurlijk niet ontbreken.Overdag is hij al meer dan de moeite waard om te bezoeken, je kunt dan via het museumpje over de loopbrug boven in lopen. In de avonduren is hij schitterend verlicht en had dit object als laatste bewaard tijdens mijn avondwandeling. Overdag zag ik vele rode bussen over de brug rijden, maar voor deze foto (om 11 uur s'avonds) heb ik een half uur moeten wachten!! Zie dat de gegevens ontbreken, omdat ik het beeld recht heb gezet, bij deze: Sluitertijd 1"6 sec Diafragma f/4.0 brandpuntafstand 18mm ISO 200.
Roadtrip Bolivia
Een avontuurlijke manier om de Salar de Uyuni te verkennen is door een 5 daagse roadtrip per jeep met chauffeur te doen. Je rijdt langs uitgestrekte vlakten, ziet mooie vergezichten. Prachtige meren in allerlei kleuren vol met flamingo's. En je ervaart het echte primitieve Boliviaanse leven door midden in de woestijn te overnachten in kleine dorpen.
Gezellig groepje
Ik ben even bezig om door mijn Marokko foto's te lopen. Wat me opvalt is dat er zoveel foto's zijn van mensen die gezellig op straat zitten te babbelen. Mannen bij mannen en vrouwen bij vrouwen dat dan weer wel, maar er wordt heel wat afgepraat in Marokko. Of zou het gewoon opvallen omdat iedereen buiten zit? Zodra er een klein beetje zon is, gaat iedereen naar buiten. Dit is op het grote plein in Chefchaouen, de laatste zonnestralen vlak voor er weer een bui regen op iedereen neer kletterde.
In stilte genieten
Boa Vista - Praia Santa Monica. Boa Vista het eiland met de lange stille witte stranden, Stranden nu nog bijna onbevolkt en soms ver afgelegen, Afgelegen omdat de ontdekking door vervoer nog beperkt is, Beperkt vanwege de slechte wegen die soms ook ontbreken, Ontbreken langs de zeer oude rotsachtige uitgebluste vulkanen. Er is niets bijna niets. Geen toeristische gebouwen en evenementen, Evenementen zijn te vinden in de 2 prachtige Riu resorts die Boa Vista rijk is, Rijk aan alles wat je hartje begeerd maar maakt maar een spelde knopje uit van dit onbedorven eiland. Het strand Santa Monica is hier echt, Echt met zijn rust en zijn grote golven, Golven die het spel van de zee spelen in blauw, groen en wit, Wit van het aanwassende schuim wat dendert op het witte zand, Het witte zand wat je laat genieten van al die mooie schakeringen blauw. Dat is in stilte genieten.
Ontwapenend, Verlegen
Het ambacht van zeewierplukken is een stukje cultureel erfgoed van het geweldige eiland Zanzibar geworden. In de ochtend wanneer het eb is, lijken de pluksters ineens out of the blue te verschijnen. Vaak scholen ze samen, en doen ze hun werk al luid pratend en lachend. Het werk is zwaar, maar met veel positivisme maken ze er het beste van. Één zeewierplukster zag ik van een afstandje in haar eentje aan het werk. Al zittend in de ondiepe oceaan plukte ze het wier uit haar zeewiertuin. Ik liep stapvoets in haar richting, waarbij ze mij in het vizier hield. Ze was duidelijk verlegen en wist zich niet goed een houding te geven. Haar huid bijna zwart door de vele uren werken in de brandende zon. Eenmaal bij haar gebaarde ik, of ik wat foto's van haar mocht maken en dat mocht. Direct tilde ze haar kin op, alsof ze wilde zeggen: Ik ben trots! Dit contrast van haar verlegenheid met haar trots, op wie ze is en wat ze doet, maakte haar bijzonder ontwapenend.
Day theme III
I am going to sneak one more in the day theme or we can make it the weekend theme, other RR's are taking part now. Somewhere in Uttar Pradesh travelling to Khajuraho in 2006. The details I cant remember but she meets the theme nicely - leaning against a wall. Join in.
Fietser in Bra
In tegenstelling tot de locatie van mijn vorige foto (Cinque Terre) was het in Bra – een stad in het noordwesten van Italië – uitgestorven toen ik er afgelopen zaterdag door de straten slenterde. Dit zal ongetwijfeld met de hoge temperatuur en de siesta te maken hebben gehad. Op culinair gebied speelt de stad een belangrijke rol. Het is de geboorteplaats van de activist Carlo Petrini, de grondlegger van de 'Slow Food' beweging en 's werelds eerste University of Gastronomic Sciences.
Manarola
Cinque Terre (vijf landen) is typisch zo'n plek waarvan je zegt: "Ja, ik zie wel dat het hier erg mooi moet zijn. Zonder de toeristen". De smalle straatjes van de vijf pittoreske kustdorpjes in Ligurië in het noordwesten van Italië staan bol van de souvenir shops, restaurantjes en andere op toeristen gerichte winkels. Continue dacht ik aan hoe het moet zijn voor de inwoners van de vijf ooit slaperige dorpjes, die nu vanaf hun balkonnetje de hordes toeristen voorbij zien komen. De dorpjes, die in 1997 zijn opgenomen in de Werelderfgoedlijst van UNESCO, zijn de afgelopen jaren uitgegroeid tot een populaire bestemming voor cruiseschepen en bustochten. Er zijn nu plannen om het aantal toeristen te beperken, door nog maximaal 1,5 miljoen bezoekers per jaar toe te laten, waar dit er vorig jaar nog 2,5 miljoen waren. Toegegeven; tegen het eind van de middag, wanneer de laagstaande zon de gekleurde huisjes in Manarola warm belichtte en het aantal toeristen in de straatjes sterk was afgenomen werd het er een stuk sfeervoller. Manarola is gesticht in de twaalfde eeuw en is daarmee het oudste van de 'Cinque Terre'. De vijf dorpjes – Monterosso al Mare, Vernazza, Corniglia, Manarola, en Riomaggiore – zijn verbonden met smalle wandelpaden over steile kliffen, maar kunnen ook per trein bereikt worden.
Belmonte
Het verhaal van Don Quichote speelt zich af ten zuiden van Toledo. Cervantes werd hier geïnspireerd tot het schrijven van zijn boek Don Quichote. Op de N 420 kom je langs de dorpjes waar het verhaal zich afspeelde. Heel wat dorpjes hier brengen met hun straatnamen hulde aan de held van Cervantes. Dit is in 1 van die dorpjes; Belmonte.
Blauwe medina
Chefchaouen is een stadje in het noorden van Marokko, vanuit Spanje kun je er makkelijk een stedentrip heen maken. Verder zit deze plaats in de meeste rondreizen door Marokko. Het blauwe Chefchaouen wordt beschouwd als de mooiste en vriendelijkste stad van de Rif. De prachtige medina met blauwgekalkte huizen aan de voet van ‘de hoornen’ van het Rifgebergte, het heeft een heerlijk zacht klimaat. Er is hier veel kunstnijverheid (wollen dekens en kleden) en cannabisplantages. Wij hebben een prachtige wandeling in de omgeving gemaakt waarbij we alles over de cannabis planten uitgelegd kregen. Als je bij een van de vele weverijen staat te kijken wordt je direct binnen uitgenodigd en moet je heel sterk in je schoenen staan om er zonder kleed weer uit te komen, maar als je wel een wilt, gewoon goed afdingen en dan heb je wel iets heel bijzonders (ze gebruiken hier veel "cactus-zijde") voor een redelijke prijs. In de medina vind je soms ook de straat blauwgeverfd, dit staat heel mooi bij de blauwe huizen, maar dit betekent dat het een doodlopend straatje of steeg is.
Haaien Elke keer als er weer een mooie foto van de prachtige onderwaterwereld op de site verschijnt, moet ik denken aan mijn eerste ervaring met snorkelen..... Na een prachtige rondreis van drie... Lees meer
Uitslag van het februarithema "Fiets" Tjonge, dat hebben we geweten! Wat een leuke, bijzondere en vooral ook mooie fietsfoto's hebben jullie ingestuurd voor het alternatieve februarimaandthema "Fi... Lees meer
Dat moest mij natuurlijk weer overkomen. Een fanatieke reisgenoot en fotograaf die vindt dat hij altijd vooraan moet staan om zijn perfecte wildplaatjes te schieten. Er mag natuurlijk geen grassprietj... Lees meer
Een reisreporter is een reisreporter, daar zitten geen verschillen tussen. Nou vooruit, een kleintje dan: er zijn reisreporters en er zijn reisreporters van het eerste uur. Deze laatste reisreporters,... Lees meer