Enroute2
IJslanders
IJslanders (ofwel IJslandse schapen) stammen af van een Noors ras, dat door de Vikingen in de periode 1100-1200 naar IJsland werd overgebracht. Door een duizendjarig verblijf in isolatie, heeft dit ras zich goed kunnen aanpassen aan het ongunstige IJslandse klimaat. Het heeft in belangrijke mate bijgedragen tot het overleven van de IJslandse bevolking tijdens de barre winters door te voorzien in voeding en kleding. Door die langdurige isolatie is het wellicht het puurste schapenras ter wereld. Ter bescherming van dit ras is het in IJsland verboden schapen te importeren. (Wikipedia). Deze foto is gemaakt langs de weg van Bildudalur naar Selárdalur, een schitterende route (619) die je zeker in je programma moet opnemen als je de Westfjorden van IJsland bezoekt. Ook hier zijn de schapen een vertrouwd beeld in het landschap.
Het noorderlicht!
Tijdens mijn reis naar IJsland afgelopen augustus/september, heb ik voor het eerst het noorderlicht gezien en dat was op z’n zachtst gezegd een geweldige ervaring. Het was al een avontuur op zich om midden in de nacht in pyama onder de jas naar buiten te gaan met de fotospullen. Nu moest ik er toevallig even uit en zag ik (tegen 03.00 uur) een felgroene streep door de luxaflex van mijn slaapkamer heen glinsteren. Aldus mijn buurvrouw annex fotomaatje gewaarschuwd en zo zijn we ‘op pad’ getogen. Later hebben we het iets handiger aangepakt en een ‘Aurora forecast & alert’ app op onze telefoons geïnstalleerd, dan ben je vast een beetje voorbereid of er iets komen gaat of niet. Heel handig en mooi; er zijn er meerdere gratis te downloaden. Deze foto is gemaakt in de buurt van ons vakantiehuis in Bjarkarholt, in het zuiden van de Westfjorden van IJsland. Een volgende keer is het wellicht een idee om een stukje te gaan rijden (in het donker langs steile kliffen ...?) om een mooie compositie te krijgen. We zullen zien.
De tocht naar...Selár
De lange eenzame route 619 in de Westfjorden van IJsland brengt je van de vissersplaats Bildudalur naar Samuel’s Sculptures in Selárdalur. De weg volgend langs het fjord Arnarfjörður, passeer je prachtige ruige bergen, dalen, baaien en stranden, een enkele boerderij, ver afgedwaalde schapen, stroomversnellingen en dat alles overgoten met een sausje van de grillige weersomstandigheden die IJsland zo eigen zijn en voor spectaculaire beelden zorgen. Tip: zeker even koffie gaan drinken in het Sea Monster Museum in Bildudalur.
Garðar BA 64
In het jaar dat de Titanic zonk, werd Garðar BA 64 gelanceerd in Noorwegen in 1912. Het werd gebruikt om op walvissen te jagen. Eind 1981 werd het ongeschikt geacht en in plaats van het tot zinken te brengen werd het aan wal geramd in het dal van Skápadalur in de Westfjorden van IJsland. Vandaag de dag wacht de Garðar geduldig op zijn onvermijdelijke roestige lot in het zand van de baai om alleen nog de toeristen te voorzien van een spectaculaire scène. Het was voor mij (vooraf al) een van de absolute hoogtepunten tijdens deze reis en we konden het dan ook niet nalaten om dit eenzame scheepswrak tot twee keer toe te bezoeken.
De hoofdstad van de..
Ísafjörður (vertaald: ijsfjord) is de grootste stad en tevens hoofdstad van de IJslandse Westfjorden. Visserij is er de belangrijkste economische sector. Het is deels op een zandplaat gelegen in de vorm van een soort schiereiland midden in het Skutulsfjördur fjord en de locatie is gunstig wegens de beschutting door de omringende bergen. De eerste bewoners zouden zich hier al in de 9e eeuw hebben gevestigd en vanaf 1569 werd Ísafjörður een belangrijk handelspunt. Er zijn veel mooie kleurrijke huizen te zien en ook in de prachtige omgeving valt genoeg te ontdekken. In het plaatselijke VVV-kantoor kun je mooie kaarten en veel informatie verkrijgen.
Het zwarte zandstrand
IJsland is zo adembenemend mooi dat ik de vorige keer al wist dat ik er zeker een tweede keer naartoe zou gaan, en dat gaat in de loop van deze week gebeuren. We gaan dit keer naar Snaefellsnes en de Westfjorden. Deze foto heb ik twee jaar geleden gemaakt, toen we een reis door het zuiden maakten van west naar oost en terug. Je kijkt hier vanaf de klif van Dyrhólaey uit op het zwarte zandstrand van Reynisfjara en in de verte, door een gordijn van regen, kun je nog net de rotsen van Reynisdrangar zien liggen.
Uit lang vervlogen...
Vooral in België zijn nog veel oude verlaten mijnen, kastelen, villa’s en forten te vinden die uitdagen om met de camera op avontuur te gaan. Je kunt fijn spelen met je apparatuur, waarbij vooral het licht, dat door vensters en kieren in de duistere ruimtes probeert door te dringen, vaak een mooi schouwspel oplevert.
Palazzo Pubblico
Het Palazzo Pubblico is van oudsher het stadhuis van Siena. Tegenwoordig doet het nog steeds dienst als stadhuis maar is er ook een museum in dit mooie gebouw gevestigd, waarin voornamelijk schilderijen en fresco’s te zien zijn uit de dertiende en veertiende eeuw. Dit fraaie gebouw is gelegen aan de al even zo mooie Piazza del Campo, een schelpvormig stadsplein in het centrum van Sienna.
Kapel van de Madonna.
Een van de mooiste pareltjes in de Val d’Orcia in Toscane is de kapel van de Madonna di Vitaleta, die ineens voor je opduikt als je route SS146 volgt van Pienza naar San Quirico d’Orcia. Deze kapel is één van de meest gefotografeerde kerken in Toscane en het ligt er dan ook prachtig tussen de golvende heuvels.
Fietsen over de Dijk
In alle jaargetijden trekt de Dijk ten westen van Nijmegen, gelegen langs de Waal en zijn uiterwaarden, veel bezoekers die komen genieten van een prachtig stukje natuur met mooie vergezichten, fraaie boerderijen en een gevarieerde flora en fauna. Wandelaars, joggers en vooral fietsers laten zich er graag zien, maar het is hier nog altijd een stuk rustiger dan in de minstens zo mooie, maar wat meer bekende Ooijpolder ten oosten van Nijmegen.
Eilean Musdile...Ligh
Onderweg van Oban naar Mull passeer je met de veerboot deze vuurtoren uit 1833 op Eilean Musdile, een klein eilandje ten zuidwesten van het eiland Lismore, gelegen in de Binnen-Hebriden van Schotland. Lismore was ooit een belangrijk centrum van het Keltische christendom en had een 6de eeuws klooster. Er zijn diverse verwoeste bouwwerken te vinden, waaronder twee 13de eeuwse kastelen.
Tobermory
Deze meeuw houdt de wacht bij de haven van Tobermory. Hij ziet er vastberaden uit en wij ook, want we moesten dat sfeervolle rommelige haventje even bekijken. We hebben vanuit Oban een dagtocht gemaakt met boot en bus naar dit kleurrijke stadje op het eiland Mull, een echte aanrader. Het regende de hele dag, maar dat mocht de pret niet drukken. Wel wat langer blijven hangen in een gezellig café natuurlijk.
Overtocht naar Skye
Ik moest het net nog even opzoeken: was dit nou de overtocht naar het eiland Mull of Skye? In beide gevallen was er nl. sprake van donkere wolkenluchten en bijna onafgebroken regenbuien. Hier sta ik droog onder een afdak op het schip deze foto te maken en te genieten van de sfeer, onderweg van Mallaig naar Armadale op Skye. Geen centje pijn!
De Fairy Pools
Er zijn veel hoogtepunten op het gebied van natuurschoon te vinden op the Isle of Skye. Een daarvan zijn de Fairy Pools die aan de voet liggen van de Black Cuillins, een rotsachtig hooggebergte in het zuid-westen van het eiland. Vanaf de parkeerplaats volg je een makkelijk pad langs de stroom die onderbroken wordt door meerdere watervalletjes. Tijdens onze wandeling viel er regelmatig regen uit het donkere wolkendek, maar ik hou wel van die sombere sfeer die ik zo bij het Schotse landschap vind passen en het wisselvallige weer zorgt steeds weer voor nieuwe verrassingen.
Baai van Portree
Na het avondeten lopen we vanuit het centrum van Portree op het eiland Skye terug naar ons hotel beneden aan de baai en worden we getrakteerd op een van die zeldzaam mooie taferelen, waarbij de boten die hier voor anker liggen nog net de laatste zonnestralen vangen die zich door het wolkendek een weg banen. Het moment duurt maar even en dan is het schouwspel voorbij. Dat ‘zeldzaam’ is hier meer figuurlijk bedoeld, want in Schotland zal je juist door het wisselvallige weer veel mooie en dramatische luchten te zien krijgen.
Zilvense Heide
Voor fraaie winterplaatjes hoef je momenteel niet ver weg. Afgelopen zaterdag heb ik een wandeltocht gemaakt van Eerbeek naar Dieren, dwars door de Zilvense Heide, een prachtig natuurgebied waar je over de eindeloze vlakte verwonderd naar de horizon kan turen. Ik was er niet eerder geweest en kan een bezoek nu van harte aanbevelen.
Strokkur
Een zeer spectaculair fenomeen langs de Golden Circle in het zuid-westen van IJsland is wel de Strokkur, een geiser die ongeveer om de 4 tot 8 minuten een eruptie heeft die een hoogte van zo’n 20 meter kan bereiken. Op het moment dat wij er waren was het noodweer, maar we moesten de geiser toch even bezoeken. In een flinke storm met de rug naar de slagregens gekeerd, is dit wat ik ervan heb kunnen maken. We hebben er niet echt van genoten en ook maar niet op de volgende uitbarsting gewacht en zijn hard naar de auto teruggerend. Dit is ook IJsland. Bij een volgend bezoek ga ik de 'echte' Strokkur nog eens goed meemaken.
Een camera als laatst
Nog even in vervolg op mijn foto van gisteren ... Ja, ook aan de fotografen en toeristen onder ons is gedacht. Je kunt je geen waardiger laatste rustplaats bedenken dan in het interieur van deze heuse camera. Aan mij viel hij helaas niet te slijten, aangezien ik in het bezit ben van een Nikon. Nu ben ik er nog meer van overtuigd dat degenen die van plan zijn om eens naar Ghana te gaan, de moeite nemen om zo’n interessante grafkistenwerkplaats gaan bezoeken in Teshi town, even ten noord-oosten van de hoofdstad Accra.
Fantasiedoodskisten i
In Teshi, aan de noord-oostelijke rand van Accra, zijn diverse grafkistenwerkplaatsen te vinden die zeker een bezoekje waard zijn. Je hoeft niet ver te zoeken, want deze bedrijfjes hebben hun fantasiedoodskisten zichtbaar langs de weg uitgestald. Je kunt hier een kist naar elke wens laten vervaardigen. Had je altijd al een BMW willen hebben terwijl je daar nooit geld voor had, dan kun je je in zo’n mooie bolide van deze kunstenaars laten begraven. Toevallig liet ik me tijdens de rondleiding ontvallen dat ik bang ben voor spinnen en ... hupsakee, we werden door deze vrolijke salesman direct doorgedirigeerd naar een voor mij potentiële kist, zo uit voorraad leverbaar!
Adina
Als toerist in Ghana een school passeren waar net het speelkwartier is aangebroken, dat zorgt voor hilariteit. In ruil voor al die nieuwsgierigheid moeten deze vrolijke scholiertjes natuurlijk wel even op de foto, en dat vinden ze prachtig. Iedereen even naar het resultaat gekeken, waarbij ik probeer te voorkomen dat al die vingertjes het scherm betasten. Zwaaiend verlaten we het vissersdorp Adina en vervolgen we onze weg naar Aflao aan de Togolese grens.
Ooijpolder
Vanmorgen heb ik in alle vroegte een prachtige fietstocht gemaakt door de Ooijpolder. Dit gebied met een rijke flora en fauna wordt beheerd door Staatsbosbeheer en is een belangrijk deel van natuurgebied de Gelderse Poort. Hier hangt nog die blauwe sfeer in de lucht voordat de zon door gaat breken. In de verte zie je het kerkje van Persingen. Ik zou bijna zeggen dat de winter nog mooier is dan de zomer.
Limone sul Garda
Vanuit Riva del Garda hebben we een boottocht over het Gardameer gemaakt om het plaatsje Limone sul Garda te bezoeken, mooi gelegen tegen de bergwand aan het blauwe water. Het heeft een schattig oud haventje en pittoreske smalle straatjes met leuke winkeltjes. Er zijn vooral producten te koop die met citroenen te maken hebben, waar het gebied bekend om is, zoals de bekende citroenlikeur limoncello, maar ook citroenzeep, olijfolie met citroen en citroenchocolade. Jaarlijks komen er ongeveer 1 miljoen toeristen naar deze populaire plaats en dat was te merken. Wij zijn vooral door de wat rustiger straten getrokken, al was het alleen maar om vooruit te komen en nog wat te zien, en zodoende zijn we aan het eind van het dorp op een klein kerkplein uitgekomen met dit mooie uitzicht en aangrenzend een heerlijk terras. Al met al was de boottocht wel het hoogtepunt voor mij.
Reschenmeer
Een uniek gezicht in de Noord-Italiaanse provincie Trentino is de kerktoren die boven het wateroppervlak van het Reschenmeer (Lago di Resia) uitsteekt. Dit stuwmeer in de Zuid-Tiroolse gemeente Graun is ontstaan in 1950 als gevolg van de aanleg van een stuwdam, onder vergeefs protest van de plaatselijke bewoners. Het is niet zo dat je een compleet dorp aantreft wanneer je naar beneden zou duiken: alleen de klokketoren van Graun mocht blijven staan als historische bezienswaardigheid, alle overige gebouwen werden afgebroken. Best jammer, het zou een mooie duiklocatie zijn geweest. Maar je kunt vanaf dit punt in elk geval fantastische wandelingen en fietstochten maken.
Bulgarije • Zuidoost Bulgarije
Bulgarije • Zuidoost Bulgarije
De bewoonde wereld
Onderweg van de luchthaven van Sofia naar Madzharovo, onze eerste uitvalsbasis in Bulgarije, zijn we in het donker lelijk verdwaald. Althans, dat dachten we, want we zijn achteraf geen meter omgereden. We hadden alleen een ‘verkeerde’ afslag genomen, die parallel bleek te lopen aan de ‘geplande’ route. Een eindje op weg werd het wegdek alsmaar slechter, zelfs zo erg als dat je het in Afrika soms aantreft, met behoorlijk diepe geulen tussen de resterende stukjes asfalt door. We kropen hotsend en botsend voort en na meerdere malen steeds overtuigender geopperd te hebben dat we beter om konden keren, met het besef dat we dan datzelfde traject wéér zouden moeten afleggen, zijn we op hoop van zegen toch maar doorgereden. Met een zucht van verlichting dook achter een bocht ineens dit boerenhuisje op, vrolijk badend in het licht van onze koplampen. We hadden de ‘bewoonde wereld’ bereikt! Vanaf dat punt was de weg weer helemaal ok en zijn we monter doorgereden naar onze eindbestemming.