Ik plaats dit blog onder Oost Madagaskar vanwege de laatste paar dagen in PN d'Andasibe. Maar dit 3e deel begint nog in Centraal Madagaskar. Wo We lopen vanaf Camp Catta richting de RN7 en laten d... Lees meer
Enroute2
Gouden berk
Het is niet altijd goud dat er blinkt. Tijdens de wintersport in maart heb je soms dat door de warme fóhnwind de witte zuidhellingen verdwijnen als de spreekwoordelijke sneeuw voor de zon. Het enige wat dan overblijft is een dor landschap, maar met het gouden ochtendlicht heeft ook dat landschap iets magisch, zeker met een eenzame berk op de top van een heuvel die met zijn kale takken naar de hemel reikt. Het verdwijnen van de sneeuw op de hellingen is tegenwoordig geen groot probleem meer. Door de moderne techniek kunnen dag en nacht sneeuwkanonnen ingezet worden waarmee kunstmatige sneeuw gemaakt kan worden. Op deze manier kunnen de wintersporters alsnog lekker skiën en snowboarden. Wel blijft het een raar gezicht om de witte strepen van de skipistes op de verder bruingroene helling te zien.
Dino
Als je in een schuilhut druk bent met vogeltjes is het bezoek van een Nijlvaraan een aangename verrassing. Ze doen haast prehistorisch aan, soort van mini dino.
Skagsanden beach
Skagsanden is een strand in het midden van de Lofoten. Het strand is vooral bekend vanwege het feit dat er een klein stroompje uit de bergen op het strand uitkomt dat zwart zand met zich meeneemt. Dit zwarte zand vermengt zich met het gewone zand en zo ontstaan er mooie patronen.
Jaks bij het...Karaku
Een kudde jaks sjokt over de desolate vlakte rond het Karakulmeer. Het meer ligt op ruim 3.900 meter hoogte aan de ‘Pamir Highway’. De nomaden leven hier in barre omstandigheden. In de zomer is het er een graad of 10, maar ’s winters zakt het kwik tot ver onder het vriespunt.
Maligne Lake
Maligne Lake is het grootste natuurlijke meer in de Canadese Rockies. Het heeft een lengte van 22 km. Een boottocht brengt je naar het alom bekende Spirit Island waarvan je rechts op de foto nog een stukje ziet.
Sneeuwbui bij...zonso
Een van de mooiste plekjes op de Lofoten is het pittoreske vissersplaatsje Hamnoy, tevens het oudste vissersdorpje van de Lofoten. Als je de Koning Olavsweg volgt die de Lofoten van noord naar zuid doorkruist kom je er vanzelf langs. Het plaatsje ligt prachtig aan het water met op de achtergrond de steile bergen die zo kenmerkend zijn voor de Lofoten. Het dorpje zelf stelt niet veel voor maar het is vooral de ligging die het zo bijzonder maakt. Wij hebben in het plaatsje zelf overnacht en ’s ochtends wilde ik foto’s maken van de zonsopkomst. Bij het wakker worden keek ik uit het raam en zag niets anders dan een grauwe grijze lucht waaruit sneeuw viel. Zelfs de steile bergen, die toch echt vlak voor ons huisje lagen, waren niet te zien. Toch maar opgestaan, je bent er tenslotte maar 1 keer en naar buiten gegaan om foto’s te maken. In het begin was het niet bijzonder maar opeens kleurde de lucht roze toen de zon toch een poging waagde door het wolkendek heen te breken. Terwijl het bleef sneeuwen kon ik enkele foto’s maken van dit prachtige tafereel en slechts 2 minuten later gaf de zon het op en werd de lucht weer grijs.
Niger • Centraal -en Noord-Niger
Niger • Centraal -en Noord-Niger
Verlegen...Wodaabe-me
Dit Wodaabe-meisje stond enigszins verlegen te kijken naar de mooi opgemaakte mannen die dansten op het Gerewolfestival. Het festival, dat jaarlijks in september wordt gehouden, is een soort huwelijksmarkt waarbij de mannen zich presenteren aan de vrouwen. Na een paar middagen en avonden onvermoeibaar dansen en zingen hopen de mannen een vrouw voor zich te kunnen winnen. Over een aantal jaren zal ook dit meisje deel uit maken van de 'vrouwenjury'
Samen op stok
Deze 2 witkapbijeneters zaten gezellig samen op stok. Ik vond het een feestje om de interactie tussen deze mooie dieren te zien en te fotograferen. Ondanks de hitte, bijna 1,5 uur lang genoten in een schuilhutje ;)
'Eagle hunters' in de
Elk derde weekend in september wordt in de omgeving van het onooglijke plaatsje Sagai in het uiterste westen van Mongolië het ‘Altai Kazach Eagle Festival’ gehouden. Het is een kleinschalig evenement dat wordt georganiseerd door het Kazachse nomadenvolk zelf. De charme zit ‘m vooral in de provisorische wijze waarop een en ander is georganiseerd. Zo kun je als bezoeker vrij rondlopen tussen alle deelnemers. Het is een waar spektakel waarbij de deelnemende ‘eagle hunters’ allerlei proeven van bekwaamheid moeten afleggen.
Wandelen bij Westbay.
Een ander mooi gedeelte van de Jurassic Coast in het graafschap Dorset vind je bij de plaats Westbay. Afgebeeld is de East Cliff op East Beach. Als je het South West Coast Path volgt kom je vanzelf boven op de kliffen en heb je een grandioos uitzicht over het strand met in de verte de haven van Westbay. We hebben de kust gevolgd vanaf Dover, via land's End, tot aan Bristol. Steeds weer opnieuw verbaasden we onszelf over de diversiteit en de schoonheid van de Zuidengelse kustlijn.
Het groene eiland...F
Het eiland Flores heeft mij totaal verrast. Wat is het daar mooi en vooral groen. Oké dit is een foto met veel bewolking maar één uur later kan deze zware wolk als sneeuw voor de zon verdwijnen. Links en rechts van de wegen zie je geregeld oude leegstaande huisjes van lavastenen staan. Verpauperd en begroeid met klimop en daarnaast de bloeiende hortensia's. Op een of andere manier past dit zo goed in het landschap van het eiland.
Poço da Alagoinha
Poço da Alagoinha is voor mij wel het mooiste stukje natuur wat ik gezien heb op het eiland Flores. Het is een verborgen pareltje. Teintallen watervallen storten hier naar beneden in een waterbekken en alles is groen en nog eens groen. De weg erheen is geen gemakkelijke. Je loopt ongeveer één kilometer over grote gladde lavastenen. Deze weg gaat ook nog eens steil omhoog. Maar wanneer je eenmaal boven staat valt je mond open van verbazing. We stonden boven en kregen zowel meteen een pittige plensbui over ons heen. Dat duurde gelukkig maar even. Daarna terug over de nog gladdere stenen waar ik een flinke smak maakte met in mijn achterhoofd het beeld van de watervallen. Dat verzachtte de val. Het is best lastig vinden omdat de naam niet staat aangegeven. Hier op het kaartje zie je het liggen. Wanneer je het bordje Poço Rib Ferreiro ziet staan bij een rivier zie je een pad steil omhoog gaan. Tegenover dit pad kun je je auto parkeren.
Dans, zang en muziek.
Jaarlijks in september heeft het Goroka-festival plaats. Goroka is op zichzelf bepaald geen inspirerende stad, maar een keer per jaar bruist het er en kijk je je ogen uit. Van heinde en verre verzamelen zich hier tientallen stammen. Elke ‘tribe’ heeft zijn eigen rituelen. Tijdens het festival laten ze zich van hun mooiste kant zien. De lichaamsbeschilderingen zijn veelal spectaculair en kleurrijk. Soms straalt echter de eenvoud ervan af. De leden van deze stam hebben hun lichaam in zwart/wit beschilderd. Het jochie lijkt wat triest te kijken, maar hij was in werkelijkheid zeer gespannen. Aan de presentatie van de stammen tijdens het festival is ook een wedstrijdelement verbonden. Dans, zang en muziek moeten dan perfect op elkaar zijn afgestemd.
Laatste licht -...che
We hadden het geluk de cheetahfamilie te spotten in het laatste prachtige warme licht voordat de zon onder ging. De familie bestaat uit moeder en 5 bijna volwassen jongen. Na een warme dag gingen ze op jacht tussen de rotsen in Tiger Canyons. Even later was de zon verdwenen en in het laatste licht konden we ze nog een tijdje volgen. Hier zit één van de jongen het voorliggende land te bekijken. Cheetah's kunnen heel ver kijken, ongeveer net zo ver als wij met een goede verrekijker.
Bijzondere plek.
In het Sam Roi Yot NP kun je dagen verblijven maar het hoogtepunt vond ik de Phraya Nakhon cave. Het is een hele klim om er te komen maar dan heb je ook wat , het mooiste is als rond het middaguur de zon precies door het gat op het paviljoen schijnt.
Foto
Een andere reisreporter was een jaar voor ons naar Tadzjikistan geweest en vroeg ons om wat foto's van mensen die zij gemaakt had af te leveren. Nou dat deden wij graag. Het was even zoeken voor we dit meisje hadden gevonden, maar wat was ze trots!
Zintuigen
Op deze plek kun je al je zintuigen verwennen. Je ruikt de knisperende, frisse lucht, zo af en toe vermengd met zwaveldamp. Je voelt de lava en sneeuw onder je voeten, je raakt het royaliet van de bergen en warm water uit de bronnen aan. Je hoort poeltjes borrelen, je hoort de wind suizen, of je hoort even alleen de stilte. Je kijkt je ogen uit en denkt soms dat je op een andere planeet zit. Tenslotte smaakt deze plek naar meer en wil je hem bij een volgende keer zeker weer bezoeken. Dit is Landmannalaugar, voor mij de meest bijzondere plek die ik op IJsland bezocht heb. Een lavaveld omringt door gekleurde royalietbergen, vulkanen, heetwaterbronnen en zwavelpoelen. Ik denk dat de mensen op de foto zich even nietig voelden als mij.
Zo, nu ik ook de andere helft van de foto's van Madagaskar heb kunnen bekijken op mijn laptop kan ik ook weer verder met het reisschema... Hier is deel 2. Vr Na een lekker ontbijt maken we ons wee... Lees meer
Waar het mee begon: Dit jaar besluiten we ons Zuid Afrika verblijf in te korten en te verruilen voor drie weken Madagaskar. Vanuit Johannesburg naar Madagaskar met Madagaskar Airlines omdat dat toch... Lees meer
Bij mijn voorbereidingen voor de reis naar Madagaskar begon ik me te realiseren hoe groot dit 8e continent eigenlijk is. Hoe ga ik dit eiland verkennen? Hoeveel weken ga ik er voor uittrekken? Wat wil... Lees meer
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
