Ellez
Paaswake
We waren in Ethiopie tijdens de paasviering daar, op een andere datum dan bij ons. Ethiopië hanteert de Juliaanse kalender, wij de Gregoriaanse. Dat was een onverwachte verrassing. We konden in Gondar, heilige stad, een paaswake bij een kerk bijwonen aan de vooravond van Pasen. In de kerk zongen en dansten 12 priesters, onzichtbaar voor het publiek in een afgeschermde heilige ruimte middenin de kerk(tempel). De kerk zat en stond stampvol gelovigen. Buiten zaten en lagen mensen die er niet meer in konden, gescheiden in een mannen- en een vrouwengedeelte. De dienst duurde van ´s avonds 9 tot ´s nachts 3 uur. Veel vrouwen hadden zich in hun omslagdoek gerold en lagen te slapen. Heel bijzonder om hier een paar uur deel van te mogen zijn, als enige toeristen.
The tuk-tuk driver's.
Next to our guest house in Kumbakonam, on a stretch of wasteland about the size of three football pitches, was a small shanty town. Many of the Kumbakonam's tuk-tuk drivers lived here. I noticed this tuk-tuk with Che hand painted on the back awning and took a photo. The young daughter came out of their hut, she intrigued in what I was doing, me intrigued by how beautiful she looked in her white school uniform and gleaming gold. I showed her the photo that I had just taken, she stood next to the tuk-tuk, looking first at Che and then at me. I grabbed the opportunity to take her portrait with Che.:)
Gouden berk
Het is niet altijd goud dat er blinkt. Tijdens de wintersport in maart heb je soms dat door de warme fóhnwind de witte zuidhellingen verdwijnen als de spreekwoordelijke sneeuw voor de zon. Het enige wat dan overblijft is een dor landschap, maar met het gouden ochtendlicht heeft ook dat landschap iets magisch, zeker met een eenzame berk op de top van een heuvel die met zijn kale takken naar de hemel reikt. Het verdwijnen van de sneeuw op de hellingen is tegenwoordig geen groot probleem meer. Door de moderne techniek kunnen dag en nacht sneeuwkanonnen ingezet worden waarmee kunstmatige sneeuw gemaakt kan worden. Op deze manier kunnen de wintersporters alsnog lekker skiën en snowboarden. Wel blijft het een raar gezicht om de witte strepen van de skipistes op de verder bruingroene helling te zien.
Verleidelijk
Vanuit het maharadja paleis in Poshina, gelegen op de grens met Rajasthan, reizen we weer zuidwaarts naar Dasada. Een mooie rit, waarbij we onderweg de Zonnetempel van Modhera en de prachtig bewerkte stepwell van Patan aandoen. Aan het einde van de middag passeren we een terrein waar een groep gipsy's een tijdelijk onderkomen heeft gezocht. Van palen, stukken zeil en plastic hebben ze eenvoudige hutten gebouwd en de dieren lopen overal tussendoor. Dit jonge meisje is erg fotogeniek en volgt ons doorlopend, waarbij ze strak in de lens kijkt. Op deze foto zie je heel mooi haar met henna bewerkte handen. Maar nog opvallender is haar houding met ontblote schouder en de verleidelijke houding.......
De Taj Mahal zonder..
Een foto van de Taj Mahal zonder westerse toeristen prominent in beeld? Het is moeilijk, maar niet onmogelijk. Aangezien bijna iedereen, nadat de poort is open gegaan, de Taj Mahal vanaf het bordes van de Darwaza i rauza (The Great gate) op de foto zet, kun je er voor kiezen om gelijk door te lopen naar de linker- of rechterkant van het mausoleum. Daar zijn op dat moment nog geen of heel weinig westerse toeristen. Wel een aantal locals die haastig door het beeld lopen, maar die maken m.i. het beeld alleen maar compleet.
Dame in rood in Agra.
Het Agra fort is één van de bezienswaardigheden in Agra. Het was de voornaamste verblijfplaats van de keizers van de Mughal dynastie tot het jaar 1638. Ook staat het op de Unesco World Heritage sites. Na even gewacht te hebben kwam deze dame in het rood aangelopen. Voor mij hét moment om te klikken. Wil je de mooie gebouwen binnen het Agra fort vastleggen met weinig of geen toeristen probeer dan een paar uur na openingstijd (open van sunrise tot sunset) binnen te gaan. Het licht is dan ook mooi.
Rijstterrassen in de.
De rijstterrassen van Duoyishu in het zuiden van Yunnan zijn in onze wintermaanden op hun mooist. Ze staan dan onderwater. Als je de terrassen in deze periode wilt bezoeken, moet je wel rekening houden met de mist. Het is dan bijna elke dag raak. Deze opname heb ik rond een uur of zeven ’s ochtends gemaakt. Het was prachtig onbewolkt weer, maar toen zag je al in het dal de mist opkomen. Binnen tien minuten was er geen rijstterras meer te zien. Het blauw rechtsonder is het laatste stukje lucht dat zich liet weerspiegelen in het water.
Positivo
Op de route van Ho Chi Minh stad naar Can Tho stoppen we in My Tho, gelegen aan rivier de Tien. Van hier uit zullen we een boottocht maken over de rivier en op een gegeven moment overstappen op kleinere bootjes om de smallere zijriviertjes te kunnen bevaren. Onderweg doen we een aantal kleine bedrijfjes aan zoals een kokossnoepjesfabriek. Op zich een leuke tocht. Maar helaas regent het al vrijwel 48 uur aan één stuk door en zit iedereen in zijn/haar poncho gedoken tegen de striemende regen. Op het water is het door de regen ook veel rustiger als normaal en valt er minder te zien. Als we een andere boot passeren met Aziatische passagiers zien we hen ook allemaal met een felgekleurde poncho en een typisch Vietnamese hoed zitten. Eén man staat blijkbaar positief in het leven en zwaait vriendelijk naar ons met een brede glimlach op zijn gelaat. Hij maakt er tenminste nog wat van......!!! Wij volgen natuurlijk zijn voorbeeld en genieten van alles wat we zien.
Dans, zang en muziek.
Jaarlijks in september heeft het Goroka-festival plaats. Goroka is op zichzelf bepaald geen inspirerende stad, maar een keer per jaar bruist het er en kijk je je ogen uit. Van heinde en verre verzamelen zich hier tientallen stammen. Elke ‘tribe’ heeft zijn eigen rituelen. Tijdens het festival laten ze zich van hun mooiste kant zien. De lichaamsbeschilderingen zijn veelal spectaculair en kleurrijk. Soms straalt echter de eenvoud ervan af. De leden van deze stam hebben hun lichaam in zwart/wit beschilderd. Het jochie lijkt wat triest te kijken, maar hij was in werkelijkheid zeer gespannen. Aan de presentatie van de stammen tijdens het festival is ook een wedstrijdelement verbonden. Dans, zang en muziek moeten dan perfect op elkaar zijn afgestemd.
Himba girl
De Himba's leven in een droog en onherbergzaam gebied in het noorden van Namibie en het zuiden van Angola. Als reiziger wordt je meestal met open armen ontvangen. Uiteraard wel met de bedoeling om iets te schenken of iets te kopen. Meer dan logisch vind ik dat. Dit portret maakte ik van een mooi jong Himba meisje.
Kolkata, het rauwe...
Kolkata is de op 2 na grootste stad van India. Het leven hier is rauw. Veel mensen leven op straat. Één van de hoofdattracties van Kolkata is een food walk. Mijn 'gids' was een lokaal meisje die mij naar 8 verschillende eettentjes bracht en stuk voor stuk was het heerlijk. En heel goedkoop. De gids verteld tussendoor leuke anekdotes en zij doet deze tour tegen donatie.
De morgenstond heeft.
Als je net als ik dagen in Erg Chebbi kan blijven dat is het toch iedere dag weer een voorrecht om de zon op te zien komen. Iedere dag is anders en adembenemend mooi, de stilte is bijna tastbaar. De kilte van de nacht maakt plaats voor de warme zonnestralen. Kortom een magisch moment.
Nat water
nat water nat water nat water nat water nat water nat water nat water nat water nat water nat water nat water nat water nat water
Geboren
De bevolking van Chhattisgarth leeft van landbouw en producten van het regenwoud. Chhattisgarh ligt in ‘het hart van India’. Deze provincie is rijkelijk bedeeld met oude monumenten, zeldzame dieren, prachtig bewerkte tempels. Deze boer was onderweg met zijn vee toen dit kalf geboren werd. Een bijzonder moment voor ons en de boer.
Straatbeeld in...Kirt
Een gezellig straatbeeld in het stadje/dorpje Kirtipur in de buurt van Kathmandu Een plezier om hier een wandeling door de middeleeuwen te maken.Allemaal gezellig buiten op straat.Het gezegde : My home is mu castle ' kennen ze hier niet
Taungthaman
Als je bij het Taungthaman meer bent, zal dat bijna altijd zijn voor de beroemde Ubein brug, die het meer ruim 1200 meter overspant. Draai je je om, dan is het ook de moeite waard. Het is bijna avond, sommige locals nemen hun 'bad' in het meer. Waarom de boom zo kaal is weet ik niet, maar het maakt het wel tot een mooi plaatje.
Dromedarissen in de..
Met wat geluk kwamen we deze karavaan tegen in de Wadi Rum. In de verte zag ik deze karavaan aankomen met de hoop dat ze mijn kant opkwamen. Yes, ze kwamen echt mijn kant op. Hun tegemoet lopen is ondoenlijk door het losse woestijnzand. De zon was langzaam aan het zakken waardoor je deze zachte kleuren kreeg. Het was voor mij een top-view en een beetje mazzel moet je soms hebben. Wil je de zonsondergang beleven raad ik je aan om een Bedoeïen-kamp te boeken die zover als mogelijk in de Wadi Rum ligt, zodat je makkelijk te voet de woestijn in kunt lopen. Er zijn namelijk veel Bedoeïen-kampen die maar een klein stukje van de weg af liggen. Dat heeft niet zoveel charme en veel lichtvervuiling.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
