Duke0123
Het mooiste wijkje va
,In 1968 kwam ik voor het eerst in Athene en ik was op slag verliefd op de stad. Binnen een paar maanden was ik terug in Griekenland en vond een baantje als discjockey op Mykonos. Maar altijd begon en eindigde de reis in Athene, er waren immers nog geen charters! Het toerisme was nog heel kleinschalig, eigenlijk alleen jonge backpackers, en we ontmoetten eigenlijk altijd weer in Athene, in de wijk Plaka, onder de Akropolis, dat toen al gedeeltelijk autovrij was en vol leuke tavernes. Op dakterrassen stonden rijen bedden, waar we voor een habbekrats sliepen, en in de middag zagen we elkaar op de trappen van de Akropolis, het damzitten in Athene toendertijd! Het mooiste wijkje van de Plaka was, en is, Anafiotika, gelegen aan de noordoostkant van de rots waar de Akropolis op staat. Het is gesticht door de inwoners van Anafi, een van de Cycladische eilanden. Het is gebouwd in de stijl van de Cycladen: kleine, witte huisjes,kronkelige, oplopende steegjes en trappetjes,en tuintjes vol bloemen. Er doorheen slenterend heb je de mooiste vergezichten over Athene, het is een heel fotogeniek wijkje, en het geeft je het gevoel dat je op een Grieks eiland zit in het hart van Athene! Op een gegeven moment zie je beneden je de Agora, met de Stoa en de tempel van Hephaistos, de God van het vuur.Het is de best bewaarde tempel in Griekenland. Dan eindigt de weg bij de ingang van de Akropolis. Het wijkje ligt aan de noordoostkant van de Akropolis, dus in de ochtend heeft het zon en in de middag schaduw. Ga je in de winter, dan is te beste tijd de ochtend, in de zomer is dat veel te heet en kan je beter in de middag gaan. Wil je een bezoek aan Anafiotika combineren met de Akropolis, vertrek dan vroeg, de Akropolis gaat in de winter om 15.00 uur dicht!
Bewolkt Balestrand
Laaghangende bewolking boven het plaatsje Balestrand aan het Sognefjord. Het rode kerkje is St Olaf's Church, een Anglicaanse kerk gebouwd in de stijl van een staafkerk. De witte, rode en gele gebouwen contrasteren mooi met het groene landschap.
Sun Set Enthusiasm
Tijdens de zware trektocht 100 km door de Sahara afgelopen November is het ons slechts 1 maal gelukt om voor het donker bij de tenten aan te komen. De jongens opperden meteen het idee om op een nabijgelegen stukje vlak zand samen met de lokale jeugd een potje te voetballen in het avondlicht. Langs de kant probeerden de vrouwen de mannen aan te moedigen met een Mexicaanse Wave met naast hen de wat kleinere woestijnbewoners die meer oog leken te hebben voor het vrouwlijk enthousiasme, dan voor de prestaties van hun vrienden. Het regenlicht van de ondergaande zon gaf het geheel een sprookjesachtige sfeer.