Djabu

Zuid-Afrika • West Kaap

Zuid-Afrika • West Kaap

Djabu

‘Er gaan een chirurg, een ingenieur, een accountant en een Zuid-Afrikaan op kreeftensafari..…’. Het begin van een slechte mop? Nee, het is echt gebeurd!! “Kom we gaan op kreeftensafari” zei m’n Zuid-Afrikaanse vriend op een mooie zomeravond tegen de Nederlandse chirurg, ingenieur en accountant. Waar? Aan ‘Die Weskus’ van Zuid-Afrika, zoals de Zuid-Afrikanen dat zeggen. Het seizoen begint op 14 november en dan mag je met een permit onvoorstelbaar lekkere kreeft uit de zee halen. Met zijn vieren gingen we op deze – inmiddels legendarische – reis. Eerst wat prachtige wijnboerderijen zoals Overgaauw, Jordan en De Morgenzon bezocht in Stellenbosch voor de kampvuur voorraad. Vervolgens 80 liter water bij de supermarkt gehaald want het zou tijdens de 5-daagse safari warm en droog worden. Met een gehuurd 4x4 bakkie (pick up) rijden we vanaf Kaapstad in konvooi via dorpen zoals Bitterfontein en Garies, om uiteindelijk onze kreeftensafari in Noup te beginnen. Van het teerpad komen we vanzelf in het zand en moet de druk uit de banden. We genieten van de schitterende leegte van Namakwaland. ’s Avonds overnachten we in de oude verlaten hutten van de vroegere diamantduikers. Wij zien bijna spookachtige taferelen van scheepswrakken en overal tekens van menselijke tragedies die zich hier hebben afgespeeld. Onze lokale gids Dudley waarschuwt dat we ruwe diamanten die wij eventueel op ons pad vinden niet mogen meenemen. Iedere dag maken we een prachtige uitdagende trip door het zand van duinen en strand om bij verschillende scheepswrakken spannende verhalen te horen. Zoals van de Piratiny die in 1943 is vergaan en waarvan de lokale bevolking, voor zover die er zijn in dit godsverlaten land, nog jaren schoenen en zelfgemaakte kleding droeg. Onze reisleider Jacques (een Afrikaanse versie van Crocodile Dundee) gaat in z’n wetsuit, want de Bengualastroom - afkomstig uit de Zuidzee rond Antarctica – is hier behoorlijk koud, op zoek naar kreeften. De rest van ons gaat tot op kniehoogte het water in om mosselen van de rotsen te rapen. Het eten is iedere dag puur en bijzonder. Want wat is er mooier dan om naast je tentje op de mooie stranden van het ‘Namakwaland Nasionale Park’ verse kreeft en mosselen van het vuur te eten. Geen mobiele ontvangst, geen televisie, geen files. Een onvergetelijk gevoel! We rijden over een afstand van 350 km over zandweggetjes pal aan de strand richting het zuiden. Onderweg in Hondeklipbaai onderhandelen we nog met lokale ‘vissermanne’ over vers gevangen kreeft. Voor R35 (Zuid-Afrikaanse rand, omgerekend Euro 2,50) per kreeft kan ons culinaire geluk niet op. Via Elandsbaai maken we tripje landinwaarts naar het natuurgebied van Klein Tafelberg waar een geweldige 4x4 route is uitgezet. En, het moet gezegd worden, we hebben toch in een paar dagen aardig geleerd met dit bakkie door het ruwe terrein te rijden. Een sensationele ervaring. We eindigen de trip met een lunch in het bekende Paternoster hotel waar we afscheid nemen van onze nieuwe Zuid-Afrikaanse vrienden. Of met de woorden van Derick Bus: WESKUS – VERLANGE My weskus liefde My diep verlange Van Kaapse baai Verby Lambertsbaai. Jou water koud, Jou duine warm, Die noordwes wind Bring snoeke blink PS: Met zoveel fantastische Zuid-Afrikaanse wijnen in ons ‘huurbakkie’ hebben wij de 80 liter water bij terugkomst in Kaapstad maar aan de volgende huurders gedoneerd ?