DanielKeulemans
Ceremonie in Ubud Bal
Met een beetje geluk kun je tijdens een bezoek aan Bali een van de vele ceremonies ondergaan. Vooral in de maanden juli en augustus is die kans het grootst. Ik zeg bewust ondergaan omdat het bijna onmogelijk is om niet meegesleept te worden in de prachtige symboiek, muziekritmes en prachtige decoraties. Tijdens deze crematieplechtigheid van de moeder van de koning had ik een plekje kunnen regelen met een bijzonder mooi uitzicht.
Palau de la Musica...
Op aanraden van mijn vader heb ik het magistraal indrukwekkende Palau de la Musica Catalana in hartje Barcelona bezocht. Dit prachtige muziek paleis is oogverblindend met indrukwekkende glas in lood designs, beelden, mozaiken en een fenominale akoustiek. Overdag heb ik mijzelf getrakteerd op een rondleiding door het gebouw met een lokale gids en s'avonds een klasiek Spaans gitaar concert bijgewoond van Manuel Gonzalez. Het muziek paleis heeft een fijne website waarop eenvoudig kaartjes zijn te bestellen en je gelijk ook je eigen zitplaats kunt vastleggen. Een prachtige beleving voor liefhebbers van geschiedenis, kunst, muziek en een stukje magiek.
Vliegeren op Pantai..
Vliegeren is een populaire bezigheid in Indonesie. Niet alleen als tijdverdrijf of in competitieverband maar ook als een manier om te communiceren met de goden. Pantai Putih, ook wel bekend als white sands beach, is door zijn afgelegen ligging, mooie strand en zwemplek een steeds populairdere bestemming geworden voor zowel Westerse gasten als de lokale jeugd. Ik bezoek dit mooie plekje tijdens bijna alle seizoenen en ontmoet altijd dezelfde vriendelijke mensen. Veel lokale mensen uit de nabije omgeving verdienen hier hun inkomen met een lokale warung, het geven van massages of met de verkoop van zelfgemaakte souvenirs. Zo ook deze lokale jongen die het maken van zijn vliegers tot een ware kunst heeft verheven.
Mag het een onsje mee
Tijdens mijn bezoek aan Ho Chi Minh stad kon een bezoek aan de drijvende markt van Cai Reng natuurlijk niet uitblijven.Het is echt een prachtig gezicht om vanaf het water gade te slaan hoe het dagelijkse leven zich hier afspeelt. De Mekong Delta wordt door zijn vruchtbaarheid ook wel de "rijstmand" van Vietnam genoemd. Wat een machtig gezicht toen deze volgeladen boot aan ons voorbij voer....!
Altijd lol....
Aan de oude haven in Jakarta ligt een bijzondere kampung. Het is een hele ervaring om hier doorheen te wandelen en kennis te maken met de mensen die hier wonen en werken. De lokale kinderen hebben altijd pret voor tien als er een verdwaalde "bule" op bezoek komt....!!
Balinese sierlijkheid
De Balinese Legong dans is een prachtig schouwspel. Deze dans is volgens traditie een hemelse dans die wordt uitgevoerd door goddelijke nimfen. De drie danseressen in de Legong Kraton dragen fraai versierde kostuums van goudbrokaat. De oog, vinger, hand en hoofdbewegingen vereisen jaren van oefening en vaak beginnen jonge meisjes al op hun vijfde jaar in de hoop later uitverkoren te worden tot Legong danseres. Ik heb ervoor gekozen om deze foto in zwart-wit af te beelden omdat het accent dan nog meer op de mooie uitdrukking van de ogen en souplesse van de handbeweging valt.
Mount Kailash op...ee
In een van de meest afgelegen en hoogste gebieden op aarde ligt de heilige berg Mount Kailash. Met in zijn schaduw het prachtige meer Manasarovar is er denk ik geen plek geweest waar ik mij zo verlaten heb gevoeld als daar. Het gevoel van isolatie wordt al snel aangevuld met verwondering en respect voor de natuur en de Tibetanen. De intense ruige kleuren, magisch licht en grote hoogte (de top van Mount Kailash piekt op zo’n 6600 meter) maakten van mijn 5-daagse trek een ware beproeving en tegelijkertijd fascinerende ervaring. Deze pilgrims tocht beslaat een kleine 52 km en wordt al zo’n duizend jaar gemaakt door met name Hinduisten en Boedisten. Zo ook dit nog jonge meisje. Terwijl ik aan het bijkomen was bij een small beekje, passeerde zij mij met een volbepakt paard, met de prachtige Mount Kailash op de achtergrond.
Mijn favoriete...over
Het reizen en het op zoek gaan naar het onbestemde zit dus voor een belangrijk deel in mijn genen. Dat geeft mij niet altijd de rust en balans waar ik graag naar op zoek ben. Meestal komt dat pas in beeld als ik op mijn reis tegen een plekkie aanloop waar ik het gevoel heb echt te kunnen aarden. Een plekkie waar alles samenstroomt en alle gecompliceerde stukjes eigenlijk als een logische legpuzzel in elkaar vloeien. Zo’n plek waar je ongegeneerd hard kunt meezingen met je mooiste muziek, je mee wordt gevoerd door de krachten van de natuur om je heen, het niet uitmaakt in welke kant je haar opwaait…Zo’n moment van rust waar je jezelf kunt verbinden met de belangrijke gebeurtenissen en mensen om je heen, maakt niet uit hoe ver weg, gewoon verbonden door het moment, het water, de wind.
A way of living..
Aan de oostkust van Bali ligt het mooie vissersplaatsje Candidasa. Je kunt hier genieten van de dagelijkse Balinese routines en veelal een prachtige zonsondergang. Op verschillende momenetn van de dag komen jongens hier vissen om te voorzien in een maaltijd voor het gezin of gewoon als sociale bezigheid.....
Filipijns spookdiertj
Het was eigenlijk de planning om te gaan snorkelen met de machtige walvishaai….Maar helaas had deze andere vakantieplannen…..en dus kwam ik uiteindelijk uit bij een iets kleiner schepsel, maar toch minstens zo bijzonder: het Filipijnse spookdiertje. Dit mooie beestje komt alleen op de Filipijnen voor, althans deze soort, en is helaas met uitsterven bedreigd. Het spookdiertje is zo groot als je hand en leeft voornamelijk in de nacht. Hij kan van boom tot boom springen en leeft voornamelijk van hagedisjes en insecten. Helaas voor dit leuke beestje is hij een gewilde lekkernij voor uilen en dus hoop ik dat hij met z’n grote ogen op tijd het gevaar ziet aankomen en weg kan springen…..naar een nieuwe veilige boom!
Even uitblazen......
Ik kan uren wegzwijmelen als ik te gast ben bij de repetities van het lokale gamelan orkest in Manggis op Bali. Al vanaf jonge leeftijd oefenen de kinderen uit het dorp op verschillende instrumenetn, waarvan deze prachtig versierde gamelan wel de bekendste is. De naam gamelan zelf is afgeleid van het Oud-Javaanse woord "gamel" (handgreep of hamer), omdat de meeste instrumenten van een gamelanorkest bestaan uit slaginstrumenten. Dit lokale gamelan orkest begeleidt trouwfeesten, crematies, dansvoorstellingen, wajangvoorstellingen en vele andere terugkerende ceremonies. Het is mooi om te zien en te horen hoe de kinderen altijd helemaal opgaan in de ritmische klanken van de muziek en met veel engelen geduld oefenen zij soms uren achter elkaar, totdat alle klanken, melodielijnen en instrumenten perfect op elkaar zijn afgestemd.
Hemels meer
Op reis naar de voor de Tibetanen heilige berg Mt. Kailash wilden wij graag als tussenstop aan de oevers van Namtso kamperen. Dit zoutwater meer ligt op 4700 meter hoogte en heeft als bijnaam het hemelse meer. Het werd met recht een hemelse ervaring.....alleen al het uitzicht op dit prachtig blauwe meer, omgeven door woeste en ruige, met sneeuw bedekte, bergen was adembenemend. Zo ook de hoogte trouwens, want het bleek nog een hele klus om de slaap te vatten met zo weinig zuurstof in de lucht! Deze lokale Tibetaanse jongen had met zijn prachtig versierde yak een hemels plekje uitgezocht, tussen de gebedsvlaggen, wat het contrast met dit prachtige meer nog mooier maakte.
Selamat tidur....slaa
Na een warme en mooie dag in een tropisch klimaat is het altijd een luxe-momentje om in de namiddag even lekker te kunnen uitrusten met een welverdiend slaapje. De zee krijgt bijna een spirituele klank en het goudgekleurde namiddagse zonlicht helpt je zo naar dromenland. Op het strand van Lovina op Bali zijn een aantal families de hele dag actief met het verkopen van sarongs en het verzorgen van massages op het strand. Het is een echte familie aangelegenheid en ook de allerjongsten brengen samen met hun moeder de dag op het strand door. Ieder jaar als ik op doorreis ben door Indonesie, ontmoet ik dezelfde lieve en hardwerkende families op het strand en dan voelt het toch altijd weer een beetje als thuiskomen.....Selamat tidur....slaap zacht!
Overleven.....
Wonen en werken in Bangladesh is niet voor veel mensen weggelegd. Ik heb mijzelf dan ook een keer of 100 achter mijn oren gekrabd voordat ik besloot een positie in dit prachtige maar hartverscheurende land te ervaren. Tot op de dag van vandaag ben ik mijzelf eeuwig dankbaar dat ik toen heb besloten dat avontuur aan te gaan....Ik zal nooit de dag vergeten dat ik aan kwam vliegen op het vliegveld van Dhaka....Ik had net vanuit het nieuws vernomen dat Bangladesh was getroffen door een van de ergste overstromingen in jaren....Vanuit het vliegruigraampje zag ik alleen maar water....water en water....Er was geen landingsbaan te bekennen.....Gelukkig lag het vliegveld net hoog genoeg om veilig en vooralsnog droog voet aan de grond te kunnen zetten. De eerste dagen heb ik mij in een bootje door de straten van Dhaka begeven...Ik heb toen deze foto gemaakt van de rikshaw werker die ondanks de barre omstandigheden trots en vol levenskracht zijn werk bleef doen.....De ongelovelijke positieve energie en overlevingsdrang van de mensen in Bangladesh hebben mijn kijk op het leven voorgoed veranderd.
On the edge....
De Ngorongoro krater in Tanzania heeft op mij een onuitwisbare indruk achtergelaten. Dit prachtige natuurgebied ligt ten noordwesten van Arusha en is met een oppervlakte van 260 vierkante kilometer de grootste ter wereld. Als je de krater wilt bezoeken kun je alleen met een 4-wheel drive langs een steile weg naar beneden, een avontuur op zich. Je hebt de kans om olifanten, leeuwen, jachtluipaarden en nijlpaarden tegen te komen en afhankelijk van het seizoen tref je ook flamingos aan in het centraal gelegen zoutmeer. De masai zijn de enige mensen die bevoegd zijn om zonder voertuig de krater in te gaan. Dit doen zij regelmatig met hun kuddes koeien. Toen ik de Ngorongoro krater bezocht was het regenseizoen net begonnen en hing er een fantastisch dreigende lucht boven de krater.....
Prachtige ogen....!
Ik ben echt helemaal weg van Peru.....Na een week lang in het onwaarschijnlijk ruige Huascaran National Parc te hebben rondgetrokken vervolgde ik mijn reis naar Cusco voor een 5-daagse trek naar Machu Picchu....Het blijft wennen, vooral als je zelf op de hoogte van een pannekoek leeft (Nederland dus), om op 3600 meter die trappen op en af te gaan....Half buiten adem, zeg maar gerust half gesloopt, werd ik gegrepen door dit prachtige meisje met haar zusje...of misschien wel eigen baby.....Als je ogen een reflectie zijn van je ziel dan zit het met deze meisjes wel goed.....!
De wereld op zijn kop
Het Gunung Leuser National Park in Noord Sumatra blijft een van mijn favoriete plekken om Orang Utan's in het wild te kunnen ontmoeten. De lokale gidsen weten vaak precies in welk deel van de jungle de Orang Utan's zich bevinden, dus de kans op succes is altijd aanwezig. Afhankelijk van het seizoen kan het een pittige zoektocht zijn en vooral in de regentijd is het glibberen en glijden. Bij mijn eerste ontmoeting was ik zeer onder de indruk van de imposante omvang van deze dieren. Het natuurreservaat is erop gericht om de orang utan te resocialiseren zodat zij weer zelfstandig in het oerwoud kunnen leven. En dus blijft zo'n ontmoeting onvoorspelbaar en giert de adrenaline toch wel een tijdje door je aderen als je dan uiteindelijk oog in oog komt te staan met deze prachtige dieren. Deze kleine ondeugd had zich los gemaakt van zijn moeder om mij eens goed van dichtbij te bekijken...Ik heb geen idee hoe ik er ondersteboven uitzie, maar kennelijk bijzonder genoeg voor deze baby om een tijdje te blijven hangen...........
Een stil plekje....
Barcelona is een lekkere stad om doorheen te banjeren. Enige tijd geleden was ik een week in deze stad voor een cursus (portret) fotografie. Na een aantal dagen workshops kreeg ik als opdracht door het centrum te wandelen en het dagelijkse leven vast te leggen. Ik ben niet ver gekomen. Althans...niet die dag....Het was stralend weer en al snel liet ik mij verleiden om op een mooi pleintje buiten op het terras van een tapas bar plaats te nemen. Ik heb daar zeker 3 uur zitten keuvelen en was vervolgens niet echt gemotiveerd meer om ver te gaan slenteren. Maar zonder resultaat terug komen op de cursus kon natuurlijk ook niet echt. Wonderbaarlijk genoeg heb ik in een straal van 100 meter de leukste en spontaanste foto's kunnen nemen......waaronder deze jonge vrouw, die een mooi stil plekje had opgezocht om op haar basviool te spelen....
Tijd voor verkoeling.
Mijn eerste ontmoeting met olifanten in het wild was in Namibie, in het Etosha Nationale park. Ik zat laat in de avond in het aardedonker bij een verlichte waterplaats, toen uit het niets, volkomen geruisloos, een tiental volwassen olifanten met hun kroost in de waterplaats kwamen baden en spelen. Het was een magisch tafereel en ik kan deze ervaring nog steeds als een film in mijn hoofd afspelen. Toen ik een aantal jaren later als reisleider door Zuid Afrika mocht reizen kon een bezoek aan het Addo Elephant Nationale Park dan ook niet uitblijven. Bij het oprichten van dit natuurreservaat in 1931 waren er slechts 16 olifanten. Momenteel is dit gebied het derde grootste park van Zuid Afrika (180.000 hectare) en wordt de huidige olifantenpopulatie geschat op zo’n 550 olifanten. Tijdens mijn bezoek aan Addo in de namiddag had ik het geluk om een aantal olifanten families tegen te komen die op weg waren naar verkoeling in een prachtig gelegen meertje. De olifanten besproeiden elkaar en hun jonkies met water, namen een heerlijk bad en bedekte hun dikke olifantenhuid met modder, als bescherming tegen de zon…..en natuurlijk om er jong uit te kunnen blijven zien..hahaha…..
Op jacht met harde...
Aan het einde van de middag stak er plots een kleine storm op....Na een middagdutje in de schaduw van de heuvel, met een perfect uitzicht over het landschap om haar heen, was het moment voor deze jonge leeuwin aangebroken om op jacht te gaan....Aan haar magere postuur te zien kon ze wel een maaltijd gebruiken....Daarbij slim gebruik makend van de tegenwind zodat zij haar aanwezigheid niet zou prijsgeven met het verspreiden van haar lichaamsgeur.
Even uitblazen 2
Nadat ik eerder op de middag, tijdens mijn wandeling door de kampung, het mooie familietafereeltje bij de ventilator al had vastgelegd, kwam ik later op de middag nog een keer langslopen.....Het was voor dit kind in ieder geval nog te warm om dit comfortabele plekje te verlaten.....Maar ik vond dit beeld gewoon zo grappig dat ik het toch wilde vastleggen.....
Tijd voor een middag.
Tijdens mijn verblijf in Indonesie heb ik vaak de behoefte om aan het einde van de middag, bij het aangenamer worden van de temperatuur en het prachtige gouden zonlicht, een lekker welverdiend wegdroom dutje te maken.....Deze prachtig geklede vrouw had ongetwijfeld hetzelfde idee en daar ook een bijzondere plek voor uitgekozen: in de schaduw op de trap van de uitkijktoren in het oude havengedeelte (Sunda Kelapa) van Jakarta. Ik vond het eerlijk gezegd wat ongepast om dit persoonlijke en intieme tafereel vast te leggen.....Maar haar prachtige pose, afgetekend tegen deze mooi zacht gekleurde beschaduwde muur hebben mij doen besluiten om dit middag dutje toch te vereeuwigen.....
Even uitblazen......
Sinds een aantal jaren zie ik eigenlijk pas de schoonheid van ruige achtergronden, gewoon het straatbeeld zoal het is. In Jakarta kun je wat dat betreft je hart ophalen met vervallen huizen, aangetaste muren, graffiti als protest uiting en soms als kunstobject. Tijdens mijn wandeling door de kampung in het oude havengedeelte (Sunda Kelapa) was het drukkend heet, zelfs nog aan het einde van de middag. Er was geen ontkomen aan.....Maar daar had deze zorgzame moeder wel een mooie oplossing voor gevonden....gewoon lekker de kids achter de ventilator verkoeling laten zoeken.....
I want to be a model
Kinderen in Indonesie vinden het prachtig om op de foto te poseren. De vrolijkheid spettert er dan ook van af. Dit leuke straatbeeld kwam ik tegen tijdens een van mijn vele wandelingen door de kampung bij de Sunda Kelapa, de oude haven van Jakarta. Vissers uit de kampung varen je met een bootje langs de prachtige oude houten boten in de haven en meestal eindig ik mijn boottochtje met een bezoek aan hun kampung. De mensen zijn hier enorm open, nieuwsgierig en gastvrij en stralen een enorme levenskracht uit. Het is wel schokkerend om te ervaren onder wat voor omstandigheden de mensen hier wonen en opgroeien en tegelijkertijd verbazingwekkend met wat voor positieve instelling de mensen in het leven kunnen blijven staan.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
