Ciske
Zijlicht op luipaard.
Deze foto is genomen in het noordelijke deel van Sabi Sands GR. Dit privé park heeft een oppervlakte van 650 km2 en grenst aan het Krugerpark. Er staat geen hek tussen Sabi Sands en het Krugerpark en de dieren kunnen dus ongehinderd migreren tussen de 2 gebieden. In Sabi Sands ga je 2x per dag met andere gasten van je lodge op safari. Tussendoor is er vaak nog een bushwandeling mogelijk. De middagsafari gaat (na een drankje en een hapje bij de sundowner over in een avonddrive. De spotlights gaan dan aan. Bij dit luipaard stonden we met 2 auto's. Een luipaard in het donker zien is nog net even spannender dan in daglicht. Vanuit de andere auto werd de spotlight op het luipaard gericht. Hierdoor kon ik deze foto met zijlicht maken van dit vrouwtje.
Koken met gemak
In de omgeving van Kalaw wonen verschillende bergvolken en de uitzichten over hun rijstterrassen, theeplantages, citrusgaarden en sesambloemvelden zijn prachtig. De mensen spreken hier niet goed Engels en hebben veelal hun eigen taal, maar zwaaien blijft een universeel gebaar. Met een gids lopen we door de bergen en lunchen we bij een familie thuis. In de keuken zit een opa met zijn kleinkind. Wat is het leven hier gewoon lekker eenvoudig.
Luipaard -...vleesber
Sabi Sands is een prachtig en zeer bekend privé park ten westen van het Krugerpark. De 650 km2 van Sabi Sands staan in open verbinding met het Krugerpark. In Sabi Sands heb je verschillende lodges. De game drive gebeuren in open safarivoertuigen samen met andere gasten van de lodge. Bij de meeste lodges zit er een tracker (spoorzoeker) voor op de auto en daarnaast heb je een hoog opgeleide chauffeur/ gids. Het grote voordeel van Sabi Sands is dat de auto's van het pad af mogen als er iets bijzonders te zien is. Daarnaast is het zo afgesproken dat je nooit met veel auto's (maximaal 3) bij de dieren staat. Sabi Sands is vooral bekend om zijn luipaarden. Wij hadden het geluk dit grote mannetje te zien liggen tegen de avond. Hij lag onder een boom en klom na enkele minuten die boom in. Daar lag een wrattenzwijn dat hij eerder die dag had gevangen. We stonden op enkele meters van de boom, terwijl het laatste zonlicht nog net op het luipaard viel. Een luipaard likt eerst het haar van het vel af van zijn prooi voordat hij gaat eten. De tong is heel erg ruw. Hier heeft hij al een stuk van de start van het zwijn af gebeten en likt hij de haren weg om er even later zijn tanden in te zetten.
Lachende tijger
Een tijger is echt een heel indrukwekkend dier om dicht bij te staan. Bij een leeuw kan je nog het idee hebben dat als je uit stapt je kans hebt om er mee weg te komen, bij een tijger heb ik dat gevoel niet. Er vallen jaarlijks vele doden in India door tijgers. De bevolkingsdruk op de parken is groot. Hopelijk slaagt de regering in India er in het tij te keren. op basis van Project Tiger gebeuren er goede dingen. Zo worden hele dorpen verplaatst om de tijger meer leefruimte te geven en zijn er antistroperseenheden. Het blijft de vraag of het op tijd en voldoende is. John Varty is overtuigd van niet. Mede daarom is hij Tiger Canyons gestart. Inmiddels lopen er dus wilde tijgers in Zuid-Afrika. Wij vonden het mooi en boeiend om er te zijn en deze bevlogen man te ontmoeten. Daarnaast konden we ons heerlijk uitleven tijdens de game drive. Deze tijger keek ons even aan. Het was net of hij lachte om die twee toeristen die opgesloten zaten in de beveiligde safariauto.
Licht op de rotstoren
Het zuiden van de staat Utah herbergt veel nationale parken. Daarvan is Bryce Canyon Natl. Park wel een van de bekendste en meest bezochte. Dat grote bezoekersaantal heeft natuurlijk wel een reden. Het is namelijk een ongelofelijk mooi park dat je moet zien als je er in de buurt bent of beter nog, als het een van je reisdoelen is die je thuis al hebt voorbereid. Wij hebben 8x de westelijke staten van de V.S. bezocht en 4x zijn we in Bryce geweest. Het park blijft een haast hypnotische aantrekkingskracht op ons hebben. Je ziet hier prachtig geërodeerde rotsformaties; ware beeldhouwwerken die in de meest vreemde vormen door de fantasie van de natuur zijn gecreëerd. Als je mooie foto's wilt maken die nog opvallen tussen de grote massa foto's die hier al door zo velen zijn geschoten, fotografeer in dit park dan in de vroege morgen of late namiddag als het licht het mooist is. Dan is het ook veel minder druk. De foto die bij dit tekstje hoort, maakte ik vroeg in de morgen vanaf een van de uitzichtpunten op de "Silent City" (een conglomeratie van rotstorens). Wij maakten de Rim Trail wandeling, tussen Sunset Point en Inspiration Point; deze is gemakkelijk en biedt diverse prachtige uitzichten op de hiervoor genoemde Silent City Er zijn nog veel meer wandelmogelijkheden, ook moeilijkere; een overzicht daarvan is op diverse websites over Bryce op internet te vinden. In het park is accommodatie. Er zijn hotels en lodges en ook kampeermogelijkheden. In de herfst is het minder druk, waarschijnlijk omdat het park op een hoogte van 1500 meter ligt en omdat het daar dan al behoorlijk koud kan worden. Soms is er dan al vroege sneeuw en dat kan er in combinatie met het rotslandschap fantastisch uitzien. Mijn boekentip: Photographing the Southwest van Laurent Martrès, 3 delen. Deel 1: Southern Utah (o.a. met Bryce); deel 2: Arizona; deel 3: Colorado en New Mexico Vooral voor fotografen zijn dit zijn heel fijne boeken met praktische informatie en goede foto's over alles wat de natuur in deze westelijke staten te bieden heeft. Het eerste deel is momenteel uit voorraad leverbaar bij Bol.com voor EUR 27,95. De andere delen zullen hier waarschijnlijk besteld moeten worden. Verder zijn deze boeken altijd leverbaar bij de Visitor Centers van alle nationale parken in de westelijke staten voor een lagere prijs. Ik kocht de 3 delen in een van de parken en heb er nog steeds erg veel plezier van.
Avenue des Baobabs
Wanneer de laatste geiten van het land naar huis gedreven worden, de altijd aanwezige stofwolken neerdalen op de kurkdroge aarde, en de zon ondergaat achter de meest iconische bomen van Afrika, is er tijd voor een moment van rust en genieten. Avenue des Baobabs in Madagaskar.
Oog in Oog met de...N
Een overweldigend gevoel en diep ontzag maken zich meester van mij wanneer ik, na een lange trektocht door het Bwindi National Park in Uganda, plotseling oog in oog sta met de Silverback Gorilla van de Nkuringo groep.
Zelfgemaakt bootje...
Tijdens een weekje relaxen in Anakao aan het einde van onze rondreis door Madagascar zag ik iedere dag hoe kinderen hier met het meest simpele vermaak blij kunnen zijn. Hier een jongetje die achter een zelfgemaakt bootje aan rent, wat een replica is van de vissersboot van z'n vader. Wat stukjes hout, een stukje plastic en de aanwakkerende wind in de middag zijn al voldoende om het doel te bereiken!
Indische olifant
Er zijn grote verschillen tussen de Afrikaanse en de Indische olifant. Je ziet al dat de Indische veel pigmentvlekken heeft. Daarnaast heeft ie kleinere oren en is veel lichter dan de Afrikaanse. De Afrikaanse heeft een rechte of holle rug, terwijl de Aziatische of Indische een bolle rug heeft. Die in Afrika heeft 2 uiteinden aan de slurf, deze slechts één. Ook de slagtanden van de Afrikaanse zijn langer, terwijl beide geslachten deze kunnen hebben i.t.t. de Aziatische! Die in Afrika heeft een ronde kop, terwijl deze 2 bulten op de kop heeft. Dit was even een stukje biologie bij de foto!
Walking lonely on the
Dit meisje werkt op een vuilnisbelt in Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja. Ze is nog maar 11 jaar. Haar huisje is in rook gehuld. De rook, afkomstig van brandend plastic afval, bestaat uit toxines en andere giftige stoffen. Het moment waarop ik deze foto maakte hield ze haar handen naast haar lichaam. Wou ze me zo aantonen hoe hopeloos haar situatie is?
Voor Pampus
Aan de voet van het eiland Pampus stond hij waakzaam te observeren, het forteiland was ooit een belangrijke verdediging positie van de Amsterdamse werken, maar nu lijkt het alsof de vogels het belangrijke bewakerswerk doen. NB Pampus licht in Noord Holland, ik schoot mis met de muisbediening toen ik de lokatie selecteerde.
Cambodja • Angkor en Siem Reap
Cambodja • Angkor en Siem Reap
Geheime gang?
Geheime doorgang? Locatie: Ta Prohm (Jungle Temple), Angkor Wat,Cambodja. leuk weetje: Ook wel de "Tombraider-temple" genoemd. Aangezien hier een aantal scenes van de film met Angelina Jolie zijn opgenomen.
De possum
Wat ik zo prachtig vind aan Australië is het feit dat er in de steden zo veel leven is. Tijdens een avondwandeling richting het Opera house kwamen we deze possum tegen. De possum is een buideldier met een dikke vacht. Er zijn veel soorten, de kleinste is de Tasmaanse pygmee van ongeveer 70 mm. Possums zijn nachtdieren en hebben zich goed aangepast aan urbanisatie.
The Magic starts
Daar sta je dan buiten in de kou. Er beweegt van alles boven je, maar zijn het wolken of is het toch het noorderlicht. Soms zie je wel sterren en dan weer geen... Er is een manier om te weten wat je ziet. Je zet de camera op statief en stelt een sluitertijd in van ongeveer 15 seconden. Alles wat oranje is zijn wolken, dat is de reflectie van het gele omgevingslicht onderop de wolk. Alles wat groen is zijn deeltjes van de zon die in de stratosfeer hun energie hebben overgedragen op zuurstof- en stikstofatomen die hun energie weer vrijgeven op zo'n 80 tot 1000 km hoogte. En dat is nou het noorderlicht. Als je dat ziet op het LCD-scherm weet je dat je moet blijven staan. Dan moet je wachten totdat de magie los barst. Totdat de hemel zijn mooiste show weg geeft. De mooiste lichtshow van de wereld. - Aurora -
Bushalte tehbotol
tijdens een overstap naar Bukit Lawang, in het westen van Sumatra, werd ik afgezet bij deze 'bushalte'. Daar zat deze vader met zijn dochtertje tegen de kleurrijke achtergrond te wachten.
Vrolijke bootjes
El Jadida, een havenstad aan de Atlantische kust, werd in 1502 ingenomen door de Portugezen. Zij noemden haar Mazagan. De stad werd herhaaldelijk belegerd door de Marokkanen en kwam uiteindelijk in 1679 in hun handen. Het Portugese fort, waar de stad omheen is gebouwd, is nog steeds te bezoeken. Vandaar heb je een mooi uitzicht op de haven met deze vrolijk gekleurde bootjes.
Middagtukje
Deze wat oudere man van de Karo stam was er op zijn gemak bij gaan liggen. Nou ja, gemak? Zijn hoofd rust op een traditioneel neksteuntje. Lijkt me niet echt lekker liggen, maar de mannen in Ethiopie doen niet anders. Tijdens ons bezoek aan de Karo-stam was het bloedheet en ik had het al snel gehad in de volle zon. Was dan ook in de schaduw in een hut gaan zitten en daar trof ik enkele oudere heren aan die een middagtukje deden.
Toeschouwer bij......
DE WAARZEGSTER, zij zat ook binnen en keek bijna als in trance toe hoe de schelpen vielen. Het was zoals gezegd in een Bozo vissers dorp langs de Niger tijdens de tocht met de Albatros naar Timboektoe. Pikke donker was het binnen, alleen een het kleine beetje licht dat van de linkerkant binnenviel. 6 foto,s gemaakt, alleen deze was echt scherp. Ik vind hem zelf eerlijk gezegd een van de mooiste die ik daar gemaakt hebt.