Barga
Dogondeurtje
Inmiddels zijn het collectors-items. De bijzondere houtsnijwerk deurtjes uit de Dogon Vallei. Als je door de Dogon vallei heen loopt, kom je in alle dorpjes dit soort prachtige ambachtelijke deurtjes tegen op de graansilo's of de deurtjes van de hutjes waar de Dogon wonen. het is een oude traditie en gelukkig nog goed bewaard gebleven. tegenwoordig kom je ze in heel Mali tegen en ook op markten worden ze verkocht. Die zijn echter vaak namaak, dus wil je een mooie herinnering meenemen naar huis, dan is het verstandig om een local mee te nemen die beter kan beoordelen of het echt of namaak is. Ook in Europa worden ze inmiddels overal aangeboden en ook hier geldt: pas op wat je koopt. Dit deurtje zat op een silo die in de rots was uitgehouwen/ gebouwd. Zoals te zien is is de functie van afsluiten een rekbaar begrip, de deur kan niet echt vergrendelen, maar houdt wel de grotere dieren tegen.
Nieuwsgierig
We reizen door het noorden van Laos en stoppen regelmatig om wat lokale sfeer te proeven. Zo ook hier in een dorpje, waar het hele dorp zo ongeveer uit loopt, als wij stoppen om een kijkje te nemen. De kinderen zijn nieuwsgierig maar ook vaak heel schuchter, zo vaak kwamen er in 2006 nog geen toeristen langs. Lopend door het dorpje krijgen wij een mooi inkijkje in het alledaagse leven in de bergen van Noord Laos.
Mooi kapseltje
In een klein dorpje in de buurt van Sikasso was het feest toen wij er waren. iedereen was mooi gekleed en de meisjes hadden hun best gedaan op hun kapseltjes. Ze gebruiken vaak extensions van hard plastic, die ze in hun haar verwerken, waardoor het er kunstig uitziet. Dit meisje had het helemaal zwart gehouden, vaak zie je ook allerlei kleurrijke accessoires
The party is over
Vorig jaar rond deze tijd waren we met de laatste planning bezig van onze trip van 5 weken door Thailand. Onze trip begon met een verblijf van enkele dage in Singapore en na een uitgebreide roadtrip door het noorden en oosten van Thailand zijn we inmiddels op de zuidelijke landtong van Thailand beland. Van hieruit gaan we weer naar Singapore voor onze terugreis. Hier relaxen we nog enkele dagen in een klein dorpje aan het strand. Die dag had er een bruiloft plaatsgevonden. Alle gasten waren weer vertrokken en alleen het eenvoudige bouwwerk, waar de ceremonie was voltrokken stond er nog. Samen met de prachtige zonsondergang was dit voor ons een mooi plaatje. Doet wel pijn, dat we nu niets te plannen hebben....
Dans in de avond
In 1995 maakten wij kennis met Afrika. We begonnen voorzichtig met een weekje Gambia in januari. Het werd het begin van vele bezoeken aan dit geweldige continent. Tijdens ons verblijf in Gambia zijn we veel het binnenland in getrokken en konden we kennis maken met de veelzijdige cultuur en natuur van Afrika. Tijdens één van de trips waren we 's avonds in een lokaal dorpje ergens in het binnenland. We werden getrakteerd op een mooie en indringende dans, waar de vrouwen helemaal in op gingen. Ze dansten voor zich zelf en dat maakte het een mooie pure belevenis.
Bijzondere Saddhu
Tijdens de Pushkar Camel fair van 1999 hebben we ongelooflijk veel meegemaakt. Deze jaarlijkse happening is voor de Indiase bevolking heel speciaal en ze komen dan ook van heinde en ver. Wij verbleven 3 dagen in een tentenkamp in de woestijn, samen met diverse kamelenhouders. Overdag en ook 's avonds gingen we naar het terrein waar zich alles afspeelde en waar we ogen en oren tekort kwamen. Ook in Pushkar zelf was tijdens de extreme drukte veel te zien. Ook liepen er extra veel Saddhus. De meeste herkenbaar aan hun geel/oranje kleding, maar af en toe zag je een uitzondering, zoals de man op de foto. Mogelijk was hij een commerciele Saddhu, maar hij zag er wel fraai uit.
Ton sur ton in de...m
In één van de vele smalle straatjes van de medina van Marrakesh zag ik dit plaatje. Argeloos stond de fietser even stil, zich niet bewust van het decor dat hij vormde. Zijn traditionele kleding in geel vormde een mooi geheel met het prachtige deurtje en de gele muren.
Nomaden
Tijdens de trekking door de Dogon Vallei ontmoeten we ook een aantal keren Nomaden. Ze behoren tot de Peul, het grootste nomadisch herdersvolk van West-Afrika. Hier troffen we een jonge moeder met haar kindje. Ze kwam net naar buiten uit hun hutje van stro. Ze leven een zeer eenvoudig en armoedig bestaan, maar lijken heel tevreden. Destijds (2003) leefden de Peul (ook wel Fulani genoemd) vreedzaam samen met de Dogon bevolking in hetzelfde gebied.Helaas heeft er in de afgelopen jaren een bloedige strijd tussen de 2 bevolkingsgroepen gewoed.
Verrassing
Lago dit Predil ligt in de gemeente Tarvisio in de provincie Udine, tegen de Sloveense grens aan. Wij waren op de terugreis van onze trip door Slovenië. Plotseling zagen we uit het niets de blauw groene kleur van het meer en dat leidde uiteraard tot een niet geplande stop. Er waren vrijwel geen mensen en het meer met haar imposante kleur lag er goddelijk bij tussen de bergen en het groen. Het leek wel een ansichtkaart en was voor ons tot op dat moment compleet onbekend. Een mooi cadeautje zo onderweg.
Italiaanse allure
Niet voor niets is de Italiaanse Amalfi-kust een geliefde bestemming, zeker voor de Italianen. Wij bezochten de regio in combinatie met een verblijf in Napels en een bezoek aan de Vesuvius. We verbleven enkele dagen in het kleine dorpje Praiano, van waaruit o.a. Positano en Amalfi bezochten. Beide stadjes strijden om de eer van de mooiste kustplaats. Op de foto zie je Amalfi met haar fantastische ligging en bouw in de bergen. De grillige kustlijn van Amalfi is een feest voor het oog, er rijden is wat lastiger vanwege de smalle en kronkelende wegen en de drukte. Wij waren er in april 2015, dus in het voorseizoen en zelfs dan is het soms file rijden over de kronkelende wegen. Voordeel is wel dat je dan meer tijd hebt om van de spectaculaire kustlijn te genieten. Ook de bergen in het achterland zijn zeer de moeite van een bezoekje waard, maar het advies is dus om de zomerdrukte en de hitte te vermijden als je hier een beetje relaxed van al het moois wilt genieten.
Gebroederlijk
We zijn tegen de avond bij Klein Namutoni in Etosha. Het is druk bij de waterhole. Een grote kudde olifanten loopt er rond. Deze 2 besluiten even samen de andere kant op te lopen. Het is mooi hoe ze dat zij aan zij doen, alsof ze gezellig lopen te keuvelen.
Markt in de Dogon...v
Lopend door de Dogon Vallei kom je de mooiste taferelen tegen. Authentieker kan bijna niet en we kijken dan ook onze ogen uit. Deze foto is gemaakt tijdens de 5-daagse trekking (2003) die we daar deden, ik weet helaas niet meer in welk dorpje dit was.Mali blinkt uit in unieke en kleurrijke beelden en je camera draait voortdurend overuren. Het is een ingescande foto ( we hadden destijds nog niet allebei een digitale camera, dus een deel van de foto's is nog analoog gemaakt) en de kwaliteit is niet optimaal, maar vanwege het prachtige tafereel wil ik deze toch graag met jullie delen.
Naar de markt
We zijn onderweg vanuit Kerala naar Madikeri, een hill station in Karnataka. Tijdens de lange reis genieten we onderweg volop van allerlei Indiase taferelen, want het dagelijkse leven in India verveelt nooit. Op doorreis door een klein dorpje belanden we op een veemarkt en onderweg zien we dat niet alleen de mensen in India altijd in overvolle vervoersmiddelen zitten/ staan, ook de koeien worden in overvolle autootjes vervoerd. Het leverde wel een grappig plaatje op.
Overnachten in de...D
Onze 1e overnachting in de Dogon Vallei slapen we in Bankass. Onze hotelkamer zie je op de foto. Een lemen hut, die wel even wennen was. Voor daglicht moest je de deur open laten staan. Binnen stond een soort bed met een geimproviseerd matras van stro. Verder was het leeg. Onze eigen lakenzak was geen overbodige luxe. Het was er zo heet dat we 's nachts onze voordeur wijd open lieten staan. Slapen was er niet bij, je hoorde van alles en ongetwijfeld krioelde er ook van alles. Midden in de nacht worden we wakker van gesnurk (nee, niet van onszelf). Buiten voor onze deur heeft zich een local geinstalleerd. De man ligt heerlijk te slapen op de grond en snurkt er op los. Zo'n overnachting vergeet je niet meer snel. De nachten erna slapen we in een tentje en dat is een stuk prettiger.
Jonge Karen vrouw
In het noorden van Thailand bezoeken we een dorpje waar meerdere hill tribes wonen. Zo leven er Palong, Lisu, Hmong en Karen op kleine afstand van elkaar. Doordat ze samen in dit dorp wonen krijg je ook een goed inzicht in de verschillen in kleding en leefwijze van deze kleurrijke etnische minderheden, die veelal hun oorsprong hebben in China en Myanmar. De white Karen behoren tot één van de bekendste hill tribes. Dit komt door de longnecks, die tot deze stam behoren. Wat we voor ons bezoek niet wisten is dat een deel van deze hill tribe de ringen uitsluitend om hun benen dragen ter hoogte van hun knieen. Daarnaast zijn er Karen, die in het geheel geen ringen dragen. Toch is deze traditie voor een deel van de karen nog steeds gebruikelijk. Ongelooflijk ongemakkelijk in onze ogen, maar ook fascinerend om te zien. overigens is het niet zo dat hun nek langer wordt, maar hun schouders worden naar beneden gedrukt (heel slecht dus voor de gewrichten). Deze prachtige jonge Karen vrouw leek er overigens weinig last van te hebben. Ze zat er trots en fier bij en had een lieve blik.
Kom, we gaan
Gisteren plaatste ik al een foto van onze laatste gamedrive in Etosha. We besloten naar Klein Namutoni te gaan, vanwege het vele wild dat daar vaak komt. Bij aankomst was er een grote groep olifanten, die net besloten had om te vertrekken en plaats te maken voor ander wild (zoals de giraffen die ik gisteren plaatste). In het mooie zachte licht van de avondzon trok de groep zich terug in het dorre struikgewas achter de waterhole. Het was voor ons bijna symbolisch. Ook wij zouden deze plek weer verlaten om onze roadtrip door Namibie te vervolgen. Er was slechts 1 andere auto en we konden dan ook in alle rust genieten van het geweldige schouwspel bij deze waterhole.
Laatste keer
Het is onze laatste dag in Etosha en we besluiten tegen de avond nog een keer naar Klein Namutoni te rijden, een waterhole die vaak druk bezocht wordt. Als we aankomen loopt er net een enorme kudde olifanten weg alsof ze plaats maken voor de groep giraffen die we onderweg al tegen kwamen. 3 Giraffen lopen zonder aarzelen door naar de waterhole en vormen in het zachte avondlicht een prachtig decor voor onze laatste gamedrive. We kunnen er geen genoeg van krijgen en blijven net zo lang totdat we wel terug moeten om niet voor een gesloten gate uit te komen. Er staat slechts 1 andere auto en dat maakt de ervaring nog mooier (en de heimwee nog groter)
Wonen langs de dirt..
Vanuit Twyfelfontein zijn we onderweg naar het noorden. We rijden uren door verlaten streken, waar de natuur en het imposante landschap alle aandacht vragen (en krijgen). Wat is het hier mooi en desolaat. En dan plots, uit het niets zien we de was hangen bij een afgelegen hutje. Het lijkt bijna een fata morgana als je urenlang gereden hebt zonder ook maar een mens te zien. Of de was ook echt schoon blijft naast die dirt road blijft ons een raadsel, maar gelukkig komt hier maar zelden iemand langs en is de was in deze hitte snel droog.
Hangouderen
In één van de vele karakteristieke straatjes van Bahtapur zag ik dit groepje oudere mannen onder een afdakje zitten. het was duidelijk een geplande bijeenkomst, want ze hadden matjes om op te zitten. Ze droegen allemaal het typisch Nepalese hoofddeksel voor mannen. Deze bewerkte / geborduurde hoedjes zie je in de mooiste patronen en kleuren. Het groepje deed me denken aan hangouderen en samen vormden ze een mooi authentiek plaatje.
Spinnetje
Deze spin hing aan een afdakje in het dorpje Khao Sok, gelegen aan het Khao Sok NP. We hadden de spin al vaker gezien in de jungle van Noord Thailand, maar nog niet in de bewoonde wereld. Met poten is deze spin zo groot als een hand en van een beet van de spin schijn je bewusteloos te kunnen raken en veel pijn te kunnen hebben. In de jungle had onze gids er een op z'n arm en hij raakte toch een beetje in paniek toen de spin richting zijn gezicht kroop. Ik weet niet hoe de spin heet maar hij heeft een prachtige tekening op zijn lijfje.
Kokerbellen
In het dorpje dat ik beschreef bij de vorige foto zagen wij ook leden van de Lahu stam. Deze ethnische minderheid kent zijn oorsprong in China en bestaat uit zo'n 100.000 leden, waarvan een gedeelte in het noorden van Thailand woont. Ze staan bekend om hun complexe weefkunsten. Ons vielen vooral de bijzondere oorbellen op, flinke metalen kokers, die toch knap ongemakkelijk moeten zijn om te dragen. Vooral de oudere vrouwen droegen deze oorkokers. Deze dame vond het goed dat we een foto van haar maakten, maar vrolijker werd ze niet.
Lunch time
We zijn vanuit Chiang Mai op weg door de bergen voor een verblijf bij de Karen hill tribes. Onderweg bezoeken we een dorpje waar meerdere hill tribes samen wonen. Wandelend door het dorpje spotten we deze vrouw, die zich lekker heeft terug getrokken voor een hapje eten. Ze behoort tot de Palong, een hill tribe die oorspronkelijk vanuit China naar Myanmar is getrokken. De invloed van Myanmar is nog zichtbaar op haar gezicht. Ze gebruikt Thanaka, een lichtgeel smeerseltje, dat veel vrouwen en kinderen in Myanmar gebruiken als bescherming tegen de zon en als make-up. Verder is deze vrouw prachtig gekleed in de kleurrijke traditie van haar stam
Dansende masai
In 1995 maakten we onverwachts een reis door Kenia. We plannen en boeken alles pas ter plekke en op het laatste moment. Route, NP's, lodges, en een auto en chauffeur voor de hele trip, want zelf rijden in Kenia werd destijds zwaar afgeraden (o.a. wegens gewapende overvallen). En we hebben geluk. Onze chauffeur kent het land als geen ander en heeft in zijn jeugd veel geleerd van de Masai met wie hij opgroeide. Dat levert voor ons een geweldige kennismaking met wildlife in Afrika, want hij weet de big five bijna dagelijks te vinden. Maar ook kent hij bijzondere plekjes voor een stukje lokale cultuur. We zijn onderweg vanuit Lake Nakuru naar Masai Mara. Onderweg bezoeken we een dorpje, dat geen busladingen toeristen op bezoek krijgt. Hij kent de bewoners en dat maakt het bezoek erg prettig. We krijgen een inkijkje in het leven in een kraal en de Masai beginnen spontaan voor ons te dansen. Hun felrode kleding steekt prachtig af bij het verder dorre landschap.
Stoffen kopen
Het drukke centrum van Aleppey in het zuid-westen van India dankt zijn roem vooral aan de ligging aan de prachtige backwaters. Maar het centrum is ook zeker een bezoekje waard. Hier zie je de voor India gebruikelijke wirwar van mensen, vervoersmiddelen, tempels, winkels en dieren. Bij één van de winkels stonden extreem veel brommers en fietsen geparkeerd en dus namen wij een kijkje. Tot onze verbazing kwamen wij in een gigantische winkel vol met vrouwen die allemaal op zoek waren naar het ultieme stofje voor hun nieuwe kleding. Eindeloze rijen met stoffen en dat 2 grote verdiepingen vol. Complete chaos maar wel heel leuk. Overigens zijn de backwaters van Aleppey enorm toeristisch. Ga je meer naar het noorden, dan is een tochtje op de backwaters een verademing. Wij hebben beide gedaan en kunnen volmondig zeggen, dat het buiten Aleppey veel prettiger is en minder commercieel
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
