Barga
Madagaskar • Centraal Madagaskar
Madagaskar • Centraal Madagaskar
I see you!
Oog in ook met een kameleon (Panther Chameleon) op Madagaskar. Ik kan erg genieten van de prachtige details aan zo'n dier. Er komen op Madagaskar zo'n 90 soorten voor, bijna de helft van alle soorten.
Storm op de Salar de.
Op zo’n zestig kilometer ten zuiden van het Lauca NP in het uiterste noordoosten van Chili bevindt zich de Salar de Surire. Deze oogverblindende zoutvlakte ligt op 4.200 meter hoogte. In dit onherbergzame gebied leven onder meer flamingo’s, nandoes (een soort struisvogel, maar dan kleiner), alpaca’s, vicuna’s en lama’s. Om er te komen is een 4x4 noodzakelijk. Toen wij er waren, stak er net een stevige ‘zoutstorm’ op.
Snotneus
Afgelopen zomer hebben we een fantastische rondreis gemaakt door Madagascar. In die tijd maakte je een foto van, bijv. deze te leuke snotneus zonder er verder bij na te denken. Als iemand niesde, zei je 'gezondheid'. Nu lopen we met een grote boog om een snotneus heen... Nu is het hopen dat we komende zomer 'gewoon' weer op vakantie kunnen, maar ik vrees ..... pffff wat een tijd.....
Chillen in een...warm
In de buurt van de Japanse stad Nagano ligt in een vallei aan de Yokoyu rivier het apenpark Jigokudani, waar Japanse makaken graag een warm bad nemen. Vanuit Tokio is ’Snow Monkey Park’ (zoals het ook wel wordt genoemd) eenvoudig te bereiken. Je gaat met de supersnelle shinkansen naar Nagano (1,5 uur), daar overstappen op het boemeltreintje naar Yudanaka (38 minuten). Van daaruit kun je met een bus (15 minuten) naar de ingang van het park. Hier koop je je entreekaartje (circa 4 euro). Maar dan ben je er nog niet! Vanaf de entree moet je bijna twee kilometer lopen over een smal bospad naar de baden. In de winter moet je je een weg banen door een dikke laag sneeuw. In Yudanaka zijn prima overnachtingsmogelijkheden. Het verdient de voorkeur het park in de winter te bezoeken. Toegegeven, het is er dan hartstikke koud, maar de besneeuwde bergen en bossen zijn dan op hun mooist. Juist vanwege die kou zijn de makaken dan elke dag in de baden te vinden. In de zomer is het er vaak te warm, waardoor de behoefte en de animo van de apen om te baden een stuk geringer is. Het kleine aapje op de foto is net het warme water ingegleden. Zijn moeder houdt op de achtergrond een oogje in het zeil.
Alles in het oog...ho
South Luangwa heeft de hoogste luipaarddichtheid van heel Afrika. Dit hebben we dan ook gemerkt tijdens onze safari's. Elke dag hebben we verschillende luipaarden gezien. Dit luipaard heeft uren op dezelfde plek gelegen, hij hield wel alles goed in't oog. We hebben South Luangwa in november bezocht. (begin vh regenseizoen) De prijzen zijn dan bijna gehalveerd in sommige kampen/lodges. Prachtige safari's gedaan maar je moet wel rekening houden dat als het geregend heeft dat je niet alle tracks kunnen doen in het park, dus automatisch een beetje beperkt. Wij en onze vrienden waren de enige gasten in onze lodge, dus in november is dit zeker buiten de gebaande paden.
Ze heeft al meer dan.
Ze is de 100 gepasseerd. Een heel tenger, lief mensje. We ontmoette haar tijdens een wandeling in het dorpje Sheanghah Chingh , gelegen tussen Mon en Longwe, in het Noord- Oosten van India. Omdat het een Christelijke gemeenschap was. moesten we langer blijven dat we gepland hadden. De zondag is heilig hier , iedereen naar de ( te grote) kerk en geen enkel vervoer. Dat was geen straf want we maakte mooie wandelingen en zo ontmoette we haar. En...... we zijn ook weer eens naar de kerk gegaan.
Spiegeltje
De ogen van dit schattig meisje waren net spiegeltjes. Deze foto is gemaakt bij de Dassanetch volkeren. Ze wonen kort tegen de grens van Kenia, aan het noorden van het Turkana meer.
Niger • Centraal -en Noord-Niger
Niger • Centraal -en Noord-Niger
Gerewol: een...huweli
Ik mag graag festivals, feesten of bijzondere evenementen bezoeken. Een van mijn favorieten is toch wel het Gerewol-festival. Ik heb twee keer Gerewol mee mogen maken: vier jaar geleden in Niger en afgelopen oktober in Tsjaad. Wat is er nou zo bijzonder aan een Gerewol-festival? Elk jaar in september of oktober, vlak na de regentijd, heeft in met name Niger en Tsjaad het Gerewol-festival plaats. Het is een soort huwelijksmarkt waarbij de vrijgezelle mannen zich presenteren aan de vrijgezelle vrouwen. Na een paar middagen en avonden onvermoeibaar dansen, zingen en springen hopen de mannen een vrouw voor zich te kunnen winnen. Alle aandacht is gericht op het uiterlijk van de mannen. Hoe wit zijn hun tanden? Zijn ze gespierd? Hoe goed kunnen ze met hun oogpupillen rollen? De vrouwen bepalen dus wie zij als partner willen hebben en niet omgekeerd! De exacte plek waar het festival wordt gehouden, is pas een dag van te voren bekend. Het zijn immers nomaden. Dit is afhankelijk van de aanwezigheid van een grote waterpoel. Het Gerewol-festival is van de Wodaabe (ook wel Bororo), een etnische groep die behoort tot de Fulani. Het is een nomadenvolk dat om de drie à vier dagen verhuist naar een andere plek. Zij trekken met hun vee (zebu’s, geiten, schapen, ezels en dromedarissen) van waterpoel naar waterpoel. Op de foto zie je een aantal mannen ‘in lijn’ zingen en dansen. De locatie van dit Gerewol was een paar uur (woestijn)rijden vanuit de historische stad Agadez. De geelachtige gloed over de foto werd veroorzaakt door een nakende zandstorm. Een paar minuten later moest iedereen een veilig heenkomen zoeken in tentjes.
Ethiopië Portret
Het fotograferen van mensen of het maken van portretten tijdens mijn vakanties is toch wel een van de activiteiten waar ik het meest op gespitst ben. Goed kijken naar houdingen, kleuren, licht etc. Deze vrouw stond in de deuropening van haar woning. De achtergrond was mooi egaal blauw en haar fel gekleurde kleding stak daar mooi bij af. Ze had er geen probleem mee om gefotografeerd te worden en bleef zelfverzekerd kijken.
Wat nou afstand houde
Waar ga je de natuur in tijdens de coronacrisis was de vraag van de redactie. Jullie hoeven niet te raden, ik ben hier in mijn eigen achtertuin, waar ieder jaar de beschermde groene kikkers een feestje bouwen. Nu zijn ze nog rustig; het is tijd om op kleur te komen en een partner te zoeken. Deze twee hebben elkaar wel gevonden; ze liggen doodstil neus aan neus op te warmen, van afstand houden hebben dieren nog nooit gehoord, behalve als er een concurrent op ze afkomt. Je herkent groene kikkers o.a. aan de lichtgroene streep over de rug die nooit van kleur verandert. Een ander kenmerk zijn de wangen: de groene kikker heeft, in tegenstelling tot de bruine kikker met een volledig bruine wang, een rondje op de zijkant van de kop dat een bruinige kleur heeft. Hebben jullie ook zoveel kikkers in de tuin?
Monnik in gedachten
Bagan is een gebied van 40 vierkante kilometer waarop je zo'n 4400 tempels, pagodes en paleizen vindt, gebouwd tussen 1087 en 1257 na Chr. Het is een prachtig gebied dat je goed kunt verkennen met een tuktuk of met een e-scooter. Veel tempels kun je nog bezoeken, anderen zijn niet toegankelijk of zijn vervallen tot ruïnes. In en rond de tempels kom je vaak monniken tegen..........
Zij weten van niets
Nog een foto uit de oude doos, toen Madagaskar nog weinig bezocht werd door toeristen. De infrastructuur was slecht, in het noorden kon je over land niet komen. Wij reisden lang om bij dit kleine dorp te komen waar later Nationaal Park Isalo zou komen. De kinderen gingen niet naar school, ze leerden het leven van hun ouders, maar de was was brandschoon, er was gelukkig een riviertje vlakbij. Er is nog steeds maar een kleine weg naar het dorp; er dringt weinig nieuws door, mobieltjes slecht tot geen bereik. Isolatie is hier niet nodig, gelukkig maar?
Grote poten
Galapagos 2018: Als je in de buurt van het eiland Isabela ga dan vooral ook naar Tintoreras. Je moet een klein stukje varen maar dan ben je op een verrassend stukje Galapagos. Rotsen met heel veel zee leguanen. Je ziet ze overal genieten van de warmte van de zon. Soms alleen maar meestal op een kluitje alsof je net op dat ene plekje de meeste warmte kan vinden. Prachtig gezicht. Deze leguaan had geen plekje op de rots kunnen bemachtigen en kwam aan de zijkant uit, zich vast klemmend aan de rots en er omheen kijken naar dat beetje zon wat hij nog kon vinden.
Dino
Dino, is haar naam. Ze is lid van de kleine Datoga stam die we bezochten bij Lake Eyasi. Zij en de andere prachtige vrouwen van de stam lieten ons gastvrij en ietwat verlegen hun onderkomen zien. De vrouwen toonden zich bescheiden, en stalen mijn hart. Schuchter vroeg een van hen of ze mijn (blanke) huid mocht voelen, en mijn (blonde) haren. Om vervolgens giechelend haar hand terug te trekken nadat ik dat goed had gevonden en zij me had aangeraakt. Om aan het einde van dit bezoekje met een hartelijke knuffel afscheid te nemen.
Bekend kikkertje
We waren in het Reserva Biológica Tirimbina waar we dit kleurrijk diertje konden spotten. De roodoogmakikikker is misschien wel de bekendste kikker van Costa Rica. Het is een soort kikker uit de familie van de boomkikkers. Vooral hun oogjes vallen op, maar ook de oranje vingers en blauw met gele poten. De kikkers komen voor in Midden-Amerika waar ze in de regenwouden leven. Overdag zitten ze verstopt in bomen, maar tijdens de nacht gaan ze op jacht. Ze worden ongeveer 5 tot 7 centimeter lang waarbij de mannetjes kleiner blijven dan de vrouwtjes. De diertjes kunnen hun kleuren aanpassen naar hoe ze zich voelen. Als ze donker van kleur zijn, hebben ze meer stress. Tussen de tenen zitten zwemvliezen die vroeger meer werden gebruikt om te zwemmen, maar nu ook makkelijk zijn om vlot in bomen te kunnen klimmen. Aan de zwemvliezen zitten ook schijven waarmee het mannetje zich vastklampt als het op het vrouwtje kruipt om te paren. De lange vingers zijn dan weer handig om zich aan de takjes vast te houden.
Parinacota
Eén van de mooiste landschappen, die ik ooit heb gezien is zonder twijfel Lauca Nationaal Park, in het uiterste noordoostelijke puntje van Chili. Dit gebied bevindt zich op grote hoogte (rond de 5.000 meter) en herbergt verschillende vulkanen, zoals de Parinacota op de foto, meren en idyllische verlaten dorpjes. Ook struikel je hier over de vicuna’s en alpaca’s. Lauca heeft echter één minpuntje. De doorgaande weg dwars door het park is tevens de belangrijkste verbinding vanuit Bolivia naar de dichtstbijzijnde haven in Arica, hemelsbreed 130 kilometer verderop aan de Chileense kust. Maar als je eenmaal van de hoofdweg af bent en bijvoorbeeld Las Vicunas National Reserve inrijdt, dan kom je nagenoeg niemand meer tegen en heb je de magnifieke landschappen en al haar wildlife nagenoeg voor jezelf.
Lama @ Machu Picchu
Als je de postkaarten bekijkt dan zie je af en toe dit soort foto's. Er lopen namelijk een aantal lama's rond op de site. Elke toerist wil er wel een foto van met de ruïnes op de achtergrond. Het is dan ook moeilijk om de foto te kunnen maken want overal duiken er toeristen in je beeld die naast het dier willen komen staan. Met veel geluk en geduld is het dan toch gelukt en ik vind hem bijzonder grappig.