Antonmoeskops
Grote Sultan...Qabous
De Grote Sultan Qabous-moskee in Muscat, een prachtige lichtmarmeren moskee die genoemd is naar de huidige heerser van het land, tevens de persoon die de moskee in 2001 inhuldigde. Hij heeft vijf minaretten, die de vijf zuilen van de islam symboliseren. Een van de moskeetorens is beduidend hoger is dan de rest. De Grote Sultan Qabous-moskee is de grootste van Oman.
Dolle pret in Turks..
In het Gençlik Park in Ankara barst het van de theetuinen, restaurantjes en fonteinen die ’s avonds verlicht zijn in alle kleuren van de regenboog. Er is ook een soort Lunapark met tal van kermisattracties, dolle pret!!!!
Vissers aan de slag i
Na het ontbijt lopen we op ons gemak van Kovalam via Lighthouse Beach naar het idyllische vissersdorpje Vizhinjam, waar de vissershuizen van palmbomen en -bladeren gemaakt zijn. We komen eerst bij een uitzichtpunt over een lager gelegen strand waar vissers hun netten binnenhalen, een tafereel wat we al vaker gezien hebben, maar nog niet eerder in zo’n fotogenieke setting.
Moskee als een...suik
Het idyllische vissersdorpje Vizhinjam (bij het bekendere strandplaatsje Kovalam), waar de vissershuizen van palmbomen en -bladeren gemaakt zijn. We komen eerst bij een uitzichtpunt over een lager gelegen strand waar vissers hun netten binnenhalen, een tafereel wat we al vaker gezien hebben, maar nog niet eerder in zo’n fotogenieke setting. Via een inham met kleurrijke houten vissersboten belanden we wandelend over het witte zandstrand in het bedrijvige plaatsje waar geen enkele andere toerist te bekennen is. De haven wordt gedomineerd door een kerk in spetterende kleuren en een drietal kleurige moskeeën, die in de Efteling niet zouden misstaan. Het geheel is een ongelooflijk bruisend spektakel van kleuren, geluiden en geuren, overal vissers, visverkoopsters en schreeuwende kooplui.
Trichy - Religieus...
Het is al donker als we aan de voet van de rots met daarop de Rock Fort-tempel arriveren. Het is megadruk in Trichy verband met een festival, dat misschien wel wat weg heeft van Diwali. In de omringende straatjes hebben de bewoners talloze boterlampjes aangestoken om de goden uit te nodigen hun huis te bezoeken (dat schijnt geluk te brengen). Het ziet er sprookjesachtig uit! De Rock Fort-tempel ligt op de top van een steile rots. De honderden treden die ons (samen met de duizenden pelgrims) naar het hooggelegen heiligdom leiden, zijn uit de rots uitgehouwen. Op weg naar boven passeer je allerlei winkeltjes met religieuze prullaria en natuurlijk de tempelolifant, die je zegent voor een rupee. Boven heb je een mooi uitzicht over de stad. Vanwege het festival wordt er veel vuurwerk in de stad afgeschoten. Bij de tempel is eveneens een groot vuur ontstoken.
Trichy - Beelden op..
Aan de noordkant van Tiruchirappalli (Trichy) ligt op een eiland in de Kauvery-rivier het grootste tempelcomplex van India, de Srirangam waaraan is gebouwd van de 10de tot de 20ste eeuw. In het doolhof van deze aan de god Vishnu gewijde tempel wonen en werken 20.000 mensen en elke dag is er een grote stroom pelgrims. In de tempels worden vrijwel continu festivals gevierd. Binnen de muren zijn allerlei winkels te vinden en ook de huizen van brahmanen en ander tempelvolk; het lijkt wel een stad binnen een stad. Er zijn zeven vierkante tempelmuren, de een binnen de ander, in het Srirangam-complex. In al de tempelmuren zijn 3 ingangen en 21 gopurams (toegangspoorten met torens erop), die je goed kunt zien als je op het dak van het complex staat (er is een soort van uitzichtpunt). De belangrijkste toegangspoort is meer dan negentig meter hoog.
Turkije • Zwarte Zee kustgebied
Turkije • Zwarte Zee kustgebied
Fresco's in het Sumel
Het Sumela-klooster ligt ten zuiden van Trabzon spectaculair als een adelaarsnest tegen een steile bergwand van het Pontisch gebergte aangeplakt, 300 meter hoog boven de vallei. Om er te komen loop je twintig minuten over een steil zigzagpad naar boven door een dicht bos met naald- en loofbomen. Het klooster uit de vierde eeuw werd gesticht door twee Griekse monniken, Sophronios en Barnabos, die in een droom van Maria de opdracht kregen een icoon van de Heilige Maagd te verbergen in het Pontisch gebergte. Ze bouwden een eenvoudige kapel om een grot die in de zesde eeuw werd uitgebreid en gerestaureerd. Vanaf de dertiende eeuw kreeg het Sumela-klooster meer aanzien, keizers lieten hier zelfs kronen. Sumela werd het belangrijkste klooster van Klein-Azië onder meer door befaamde manuscripten die bewaard werden in de bibliotheek. In de volgende eeuwen werd het klooster versierd met fresco’s en nog verder uitgebreid. In de bloeiperiode (circa 18de eeuw) waren er 72 kamers. Een deel van de fresco’s zijn mooi bewaard gebleven.
Marktstraatje in...Ya
Yangon is een relaxte stad, waar je lekker rond kunt slenteren langs de tempels, marktjes en koloniale huizen. Je vindt er makkelijk je weg omdat de straten genummerd zijn. Vergeleken met andere landen in Zuidoost-Azië vind je er nog weinig toeristen. Het meisje links heeft thanaka op haar gezicht, een lichtgele stof die vrouwen en kinderen in Myanmar als bescherming tegen zonnebrand en als cosmetica op hun gezicht smeren. Het wordt gemaakt van de schors van de thanakaboom. De schors wordt op een steen tot poeder vermalen en vermengd met water tot een papje. Na het aanbrengen op het gezicht droogt de thanaka uit tot een hard laagje.
Nubische kids
We lunchen onder een palm, een mooie locatie nabij een Nubisch dorpje aan de oever van de Nijl. Al snel zijn er kinderen die ons verlegen en nieuwsgierig vanaf een afstandje bekijken. Langzaam komen ze dichterbij en als ze zien dat we een bal om te spelen bij ons hebben is het ijs al snel gebroken.
Bishmarin nomade
De rit leidt ons door de Bayuda Woestijn, een gebied dat ligt binnen een grote lus in de Nijl tussen het vierde en het zesde cataract. Na een poosje verlaten we het asfalt en gaan we met de landcruisers dwars de woestijn door. Je beleeft de omgeving hierdoor toch beter dan tijdens een rit over het asfalt. Er zijn grote gele en witte zandvlaktes met acacia’s en lage struiken. Zwarte basaltheuvels in de verte en drooggevallen wadi’s. Af en toe passeren we een Bisharin nomadenkampje, met hutten van geweven takken, dromedarissen en kuddes geiten. Regelmatig lijkt het alsof we ons bevinden in een tafereeltje uit de Bijbel.
Piramides bij Djebel.
We klimmen de heilige berg Djebel Barkhal op, over een slingerend rotspad. Als je bovenop staat is het uitzicht erg mooi. Je ziet de Nijl, het dorp Karima, de piramides aan de voet van de berg, palmplantages en de onmetelijke woestijn. De wind doet het zand opwaaien, waardoor de foto niet helemaal scherp is.
Necropolis van Meroë
De Koninklijke Necropolis van Meroë bestaat uit zo’n honderd (!) piramides die verspreid staan in twee delen, de noordelijke en de zuidelijke begraafplaats. De meeste zijn rond de dertig meter hoog en werden gebruikt om de Koesjitische koningen onder te begraven. Nadat de stad werd verlaten zijn alle piramides geplunderd en vervallen tot ruïnes.
Contrabas
Havana - Op verschillende plaatsen is muziek, vooral op de terrasjes. Oude mannen met bongo’s, gitaar en contrabas spelen dat het een lieve lust is.
Volwassenwording
Havanna - In het oude centrum zagen we een jong meisje in een soort van rode bruidsjurk. Als een meisje in Cuba 15 jaar wordt, wordt er een officieel feest georganiseerd voor haar volwassenwording.
Meroë - tented camp
Vlakbij de Necropolis van Meroë staat een ‘tented camp’. Het is een luxe kampement met ruime gereedstaande tenten, waarin steeds twee eenpersoonsbedden staan. Bij elke tent hoort een aparte lemen badkamer. Alles zeer sfeervol ingericht en netjes! Je kunt dineren op het terras van het restaurant met zicht op de piramides! Info op de site van de eigenaar: [url="http://www.italtoursudan.com" target="_blank"]www.italtoursudan.com[/url].
Tussen Khartoem en...
Tussen Khartoem en Atbara ligt een geasfalteerde weg (een van de weinige in dit land). Deze foto heb ik genomen vanuit onze rijdende landcruiser, iets buiten Khartoem. Een lucky shot...
Dolfijnen spotten in.
Leuk is een ‘sunset’ tripje per boot om dolfijnen te gaan spotten op de samenloop van de Suriname- en de Commewijnerivier (vanuit Paramaribo). Ik heb dit gedaan in november 2009. Onder het genot van een drankje en snacks geniet speur je de horizon af op zoek naar de dolfijnen (de Surinaamse naam voor deze dolfijnensoort is ‘profosu’). Soms komen ze nieuwsgierig dichterbij en zie je hun kleine oogjes boven het wateroppervlakte schitteren. Je kunt het boeken bij een lokaal reisbureautje. Meer informatie vind je op op [url="http://http://www.waterproofsuriname.com/" target="_blank"]www.waterproofsuriname.com[/url].
Brokopondo meer -...Z
We staan vroeg op om de zon boven het meer te kunnen zien opkomen. En dat doet ie… sprookjesachtig mooi! Het Brokopondomeer (vroeger het Prof. dr. ir. W.J. van Blommesteinmeer) is ontstaan door de bouw van een stuwdam in de rivier de Suriname. Het heeft een oppervlakte ter grootte van de provincie Utrecht! In verband met het ontstaan van het meer moesten ongeveer vijfduizend marrons (bosnegers) verhuizen. Voor hen werden nieuwe dorpen ingericht, maar de huizen waren erg klein, en de toegezegde schadevergoeding bleef uit. De dieren in het gebied werden ook zoveel mogelijk gered (Operatie Gwamba). Om geld uit te sparen is het gebied dat onder water zou lopen niet kaalgekapt. Daardoor wordt scheepvaart op het meer nu nog steeds gehinderd door de kruinen van onder water staande bomen. Die kale boomtoppen doen het overigens erg ‘goed’ bij onze zonsopkomst en ook de Brownsberg toont zich mooi tussen en boven de mistflarden. Al met al een mysterieus geheel!
Old Dongola
In de loop van de middag bereiken we de archeologische site van Old Dongola, waar we de restanten van een christelijk-koptische kerk met marmeren pilaren aan de oever van de Nijl bekijken. Een groot paleis kijkt uit over de Nijl helaas kunnen we het niet bekijken, het wordt gerestaureerd. Het zijn de ruïnes van een klein christelijk koninkrijk, dat bijna duizend jaar stand hield tot de tiende of elfde eeuw, het Makoeria-rijk. Sinds 1964 is hier een Pools archeologisch team actief in het opgraven van christelijke bouwwerken (ze werken maar enkele maanden per jaar, dit in verband met de temperatuur die ondraaglijk kan worden). De ligging is misschien wel mooier dan het monument zelf. In de omgeving is een enorm islamitisch kerkhof met eenvoudige graven en lemen tombes in de vorm van een bijenkorf. Meer lezen over Soedan? Kijk dan ook eens op mijn blogs ;-)
Nubische dorpen
We bevinden ons in het hart van de Nubische regio, aan de oever van de meest westelijke lus van de Nijl. Hier woont de bevolking in kleine dorpen tussen gele zandduinen en palmbomen in de omgeving van de Nijl. De mensen spreken geen Arabisch, maar een lokale taal en de islam is hier minder strikt dan in andere Soedanese regio’s. Vrouwen bedekken hun gezicht niet en zijn ook open naar vreemdelingen. De huizen zijn van leem en staan binnen een vierkante lemen muur die het erf afbakent. De toegang bestaat veelal uit gedecoreerde metalen deuren en verschillende van de huizen zijn versierd met schilderingen van kleurige bloemen of traditionele patronen. Wat opvalt is dat we her en der enthousiast worden begroet als we passeren.
Kamperen in de...Nubi
In twee verschillende Nubische dorpen kunnen we een beschilderd huis bekijken. Erg mooi! We krijgen thee aangeboden en de bevolking loopt uit om ons te bekijken, zoveel toeristen zien ze hier nog niet. Aan het eind van de middag rijden we een afgelegen zandduingebied in, over en langs de gele en oranje zandhopen. We zullen twee nachten wild gaan kamperen in de Nubische Woestijn. Als we ons kampement gemaakt hebben klimmen we een zandduin op voor de zonsondergang die zorgt voor een fraai lijnenspel in de duinen.
Necropolis van Meroë
De Koninklijke Necropolis van Meroë bestaat uit zo’n honderd (!) piramides die verspreid staan in twee delen, de noordelijke en de zuidelijke begraafplaats. De meeste zijn rond de dertig meter hoog en werden gebruikt om de Koesjitische koningen onder te begraven. Nadat de stad werd verlaten zijn alle piramides geplunderd en vervallen tot ruïnes. We lopen hier enkele uren rond in de zandstorm, die het geheel nog mysterieuzer maken dan het als is. Heel anders dan bij de piramides in Egypte: we zijn hier vandaag de enige toeristen, er zijn geen opdringerige pseudogidsen of souvenirverkopers. Heerlijk op ons gemak kuieren we (in een oranje stofstorm) door en over de gele zandduinen, die prachtig geribbeld zijn door de wind en grote delen van de piramides nog verstoppen. Sommige dateren al vanaf de achtste eeuw voor Christus. Indrukwekkend!
Ontmoeting bij de...N
We bevinden ons in het hart van de Nubische regio, aan de oever van de meest westelijke lus van de Nijl. Hier woont de bevolking in kleine dorpen tussen gele zandduinen en palmbomen in de omgeving van de Nijl. De mensen spreken geen Arabisch, maar een lokale taal en de islam is hier minder strikt dan in andere Soedanese regio’s. Vrouwen bedekken hun gezicht niet en zijn ook open naar vreemdelingen. De huizen zijn van leem en staan binnen een vierkante lemen muur die het erf afbakent. De toegang bestaat veelal uit gedecoreerde metalen deuren en verschillende van de huizen zijn versierd met schilderingen van kleurige bloemen of traditionele patronen. Wat opvalt is dat we her en der enthousiast worden begroet als we passeren. TIP: Koning Aap organiseert sinds kort een groepsreis naar Soedan!
Semana Santa in...Gra
De processie duurt meerdere uren en bestaat uit verschillende paso’s, grote passietaferelen. Deze paso’s zijn enorme wafelvormige constructies (een plateau met poten) waarop een scène uit het lijden van Christus is geplaatst, of een beeld van Maria (de Virgen). De Virgen is altijd gekroond en weent kristallen tranen vanwege het verdriet om Christus' Dood. De meeste beelden zijn aangekleed met rijk goudgeborduurde kostuums. De basis een paso wordt verguld of verzilverd en versierd met bloemen en tientallen kaarsen. Hij wordt gedragen door leden van de broederschap, die Costalero's worden genoemd, soms wel vijftig onder één paso. Voor de paso gaan anonieme groepen boetelingen, de zogenaamde Nazareno’s. We zien al snel een deel van de processie. Honderden boetelingen lopen in geelrode gewaden met enorme puntkappen door de straten, soms blootsvoets. Ze dragen kaarsen en relieken, wierookvaten, kandelaars, rijkelijk met zilverbeslag gedecoreerde boeken en andere religieuze gewijde attributen met zich mee. In eerste instantie doen ze door hun kledij denken aan de Ku Klux Klan, maar daar hebben ze niks mee te maken. De puntkappen (capirotes) zijn ooit ontstaan uit een oude straf van de Spaanse inquisitie.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
