Albrecht
De heilige lazarus
Ik mocht even een aantal dagen mee met manlief naar Cyprus, daar zeg je natuurlijk geen nee tegen en zeker niet als je er nog nooit bent geweest. Helaas zijn een paar dagen veel te weinig maar ik heb wel een indruk gekregen en dat was een zeer positieve. De temperatuur was erg hoog zeker als je vanuit hier vertrekt met 16 graden en het daar 35 graden is, maar ja alles went.... Natuurlijk veel zon, zee en strand gezien maar ook nog wel wat cultureels gedaan. Dit is in het centrum van Larnaca waar een byzantijns kerkje staat en een museum zeker de moeite waard om te bezoeken. Lazarus was de beschermheilige van de ziek/zwakken en er kwamen nog steeds veel ouderen naar het kerkje.
Me and my sister
Het is al weer jaren geleden dat we een reis naar venezuela hebben ondernomen en wat voor eentje. Eerst naar Caracas aan de kust daarna door naar de Andes naar Merida en vandaar door naar het gebied van Gran Sabana voor een meerdaagse tocht om daarna ook nog naar de orinoco delta te gaan. Enfin je bent jouw en doet heeeel veel en daardoor zie je ook heeeeel veel. Deze 2 meisjes kwamen we tegen bij een goudmijnstadje waar we hebben geovernacht. Het ging er heftig aan toe en je moest echt alles tijdens de nacht in de gaten houden anders was je het kwijt. Maar wat een ervaring was Venezuela, om nooit te vergeten... om emotioneel van te worden.
Mesas
Eindelijk even tijd gehad om mijn oudere negatieven uit te zoeken en te laten digitaliseren. In 1993 hebben we een trip gemaakt in Venezuela, volgens ons het land van de watervallen. Op weg naar de hoogste waterval ter wereld nl de angel falls genoemd naar Jimmy Angel die met zijn vliegtuig daar pech heeft gekregen en toen de coördinaten moest doorgeven waardoor zijn geheim bekend werd, vlieg je naar het zuiden en kom je langs deze tafelbergen zoals ze genoemd worden die boven het wolkendek uitsteken. Een wonderschoon gezicht. Deze foto is gemaakt vanuit het vliegtuig dus hier en daar zitten wat onvolkomenheden van het raam.
What's for dinner???
Ook dit is een gescande foto uit 2002. Helaas nog geen digitale camera maar wel volop aan het reizen en interessante plaatjes aan het schieten. In Suriname hebben we een trip van 4 dagen gemaakt met een gids en een bootsman over de Marowijne rivier land inwaarts met een korjaal waarbij we sliepen in hangmatten en veel van de natuur en de dorpen hebben kunnen zien. Dit is een bosnegerdorp waar we een kijkje mochten nemen bij de dagelijkse bezigheden van de vrouwen van het dorp, nl het schoonmaken van de casave, die daarna gekookt, gedroogd en daarna gebakken wordt op een vuur in een grote pan.
Korjaalbouwer
Afgelopen maand eindelijk de tijd gehad om oude foto's uit te zoeken en te digitaliseren en dit is er eentje van. In 2002 (waar blijft de tijd...) een reis gemaakt naar het land van mijn vader. Ik was er nog nooit geweest en wat heb ik genoten samen met mijn man. Het binnenland was ongerept en aangezien we met 2 personen een bootsman en een gids waren zijn we ook op speciale plekken geweest aan de Marowijne rivier in Frans Guyana en Suriname. Deze man is met het laatste stuk van een korjaal bezig en zodra dat klaar was waren we getuige van de inzegening van deze korjaal wat gedaan wordt met het besprengelen van alcohol in ons geval met rum.
Help ...mijn man heef
Na een hele lange reis van Amsterdam via Bonaire-Guayagil waren we dan eindelijk in Quito de hoofdstad van Ecuador beland. Natuurlijk stonden we te trappelen om de stad te verkennen en na onze spullen in het hotel te hebben gedropped gingen we naar de oude stad maar al gauw kwamen we erachter dat het lopen ons niet al te gemakkelijk af ging. Te enthousiast, te moe, te veel oplopende straten gedaan maar de grote boosdoener was de hoogte waarop Quito ligt nl zo'n 2800 en nog wat meter waardoor de vermoeidheid sneller toeslaat maar desalniettemin toch ontzettend mooie en indrukwekkende dingen gezien. Dit is een stukje straatbeeld op Plaza de Indepencia (het plein van de onafhankelijkheid) waar de kathederaal en het regeringsgebouw aan liggen. De schoenpoetsers horen hier ook echt bij en vrouwlief zit gewoon er lekker naast.
Een nieuw jaar een...
Na een prachtige reis vorig jaar november kwamen de feestdagen er al gauw achteraan en voor dat je het weet ben je in 2011 belandt ... waar blijft de tijd. Ik heb ontzettend genoten van al het moois wat ecuador en de galapagos eilanden te bieden hebben. We zaten wel niet in het super mooie seizoen maar daardoor was het wel betaalbaar en heel ruig. Dat goldt voor de zee en het weer maar we hebben ontzettend veel jong spul gezien. Dit is een jonge blauwvoet Jan van Gent die net ter wereld is gekomen en waarbij zijn broertje/zusje probeert door het eischilletje heen te komen. Ik heb er met bewondering naar zitten kijken want de trotse moeder gaf daartoe veel ruimte. Ook alle reisreporters een prachtig 2011 toegewenst.
Lekker veilig...
Een droom in vervulling... Al jaren staan de galapagos eilanden op mijn/onze verlanglijst en nu was het dan opeens zover. Na vele vliegtuigen, boten, bussen kon de tocht op een mooie catamaran dan beginnen. Beladen met camera en opslagkaartjes en wandelschoenen aan hebben we ons helemaal uit kunnen leven. Wat een vogels en dieren en wat zijn ze tam. Er waren ontzettend veel jonge dieren en dat had ik niet echt verwacht. Het weer was wisselvallig maar ik heb genoten. Manlief zei op enig moment, ik heb nu al die meeuwen en leguanen in alle kleuren gezien, blauwe poten, groene, bruine en snavels idem dito, en alle combinaties mogelijk. Dit jonge zeeleeuwtje voelde zich helemaal op zijn gemak tussen die leguanen.
Duivelskeel
Jaartal 2003 Plaats Foz do Iguacu. Een van mijn allereerste digitale foto's gemaakt met een ixusje en wat was ik daar blij mee en wat was de natuur overweldigend en wat bleef ik plaatjes schieten. Uitgebreid dit natuurwonder bekeken en beklommen vanuit Brazilie en vanuit Argentinie. Vanuit Argentinie werd je tot aan een paar honderd meters vanaf de keel van de duivel afgezet met een treintje waarna je gewoon op de herrie afging en dan zie je het wauw.....wat een diepte en wat een water. Vanuit de Braziliaanse kant vind ik het nog spectaculairder wat dan kan je echt heel diep komen en zelfs met een bootje tot onder een paar van die waterstromen komen. Alle zwarte puntjes in de foto zijn vogels. Wat was het genieten
NO Brazilië
Tijdens onze rondreis NO Brazilie, welke ontzettend mooi en apart was hebben we velen kleine arme dorpjes aangedaan waar de mensen ontzettend vriendelijk en vrolijk waren. Het is er erg dor en droog met ontzettend veel grote zwerfstenen, het krijgt ook wel de naam flintstonegebied. Het ligt ongeveer 250 km land inwaard gezien vanaf Recife richting Campina Grande en is totaal anders dan je zou verwachten en erg ruig. Het doet ook wel denken aan Arizona in Amerika want er groeien ook ontzettend veel grote cactussen en paardrijden is een must want 'savonds gaan de meesten ook wel te paard naar de plaatselijke kroeg maar ook terrein wagens hebben hun intrede gemaakt dus je kunt er heel goed komen met een 4-wheel drive.
Plezier voor 10
Tijdens onze rondreis NO Brazilie, welke ontzettend mooi en apart was hebben we velen kleine arme dorpjes aangedaan waar de mensen ontzettend vriendelijk en vrolijk waren. Deze groep kinderen hing wat rond een klein winkeltje. Toen ik hen vroeg om een foto gingen ze allemaal ineens keuring op een rijtje staan en er werden zelfs anderen bijgeroepen. Ik zei dat dat niet echt de bedoeling was en begon een praatje en uiteindelijke werd het een gezellige boel waarbij ze ineens niet meer stil konden staan en dit kwam er dus van. Het is er erg dor en droog met ontzettend veel grote zwerfstenen, het krijgt ook wel de naam flintstonegebied. Het ligt ongeveer 250 km land inwaard gezien vanaf Recife en is totaal anders dan je zou verwachten en erg ruig. Het doet ook wel denken aan Arizona in Amerika want er groeien ook ontzettend veel grote cactussen en paardrijden is een must want 'savonds gaan de meesten ook wel te paard naar de plaatselijke kroeg maar ook terrein wagens hebben hun intrede gemaakt dus je kunt er heel goed komen met een 4-wheel drive.
Free as a bird
Fernando de Noronha, heeft als nationaal park van Brazilië ontzettend veel vogelsoorten echt een lust voor het oog. Ze vastleggen in vlucht is eigenlijk niet te doen maar heb wel wat pogingen ondernomen maar moest soms toch snel handelen en rennen om niet in de golven terecht te komen. Het water was er bijna doorzichtig als kraanwater met in de diepere gebieden prachtige tinten blauw. Waarschijnlijk is de vogel familie van de fregatvogels die zie je daar in vele soorten.
Elementen der natuur
Fernando do Noronja, een natuurreservaat wat bestaat uit een hoofdeiland met een aantal kleine eilandjes zo'n 500 km uit de noordoostkust van Brazilië. Heel lang stond dit op mijn verlanglijstje en soms mag het dan ook waarheid worden en het is er een paradijsje alleen wat we ons niet hadden gerealiseerd hadden was dat het wel ontzettend veel klimmen en dalen was op ongeplaveide "wegen" en de zon heel fel en sterk is en tel daarbij op een harde wind maar zo mooi ...... Dus als je van dit alles houdt inclusief een prachtige natuur met veel vogels en een prachtige ruige zee dan mag je dit niet missen.
Pico del Moro
Fernando do Noronja, een natuurreservaat wat bestaat uit een hoofdeiland met een aantal kleine eilandjes zo'n 500 km uit de noordoostkust van Brazilië. Een paradijs, er zijn geen hotels allen hostels en bij mensen thuis kun je tegen betaling slapen. Duur is het natuurlijk ook maar zeker de moeite waard om er een aantal dagen te verblijven. Je kunt er eindeloze wandelingen maken en vele soorten zeevogels spotten en prachtig snorkelen en zwemmen tussen scholen vissen en schildpadden ongelooflijk zijn ook de zonsondergangen waarbij dit er eentje van was. Het hoofdleiland is vooral stijl waardoor je veel moet klimmen en dalen vooral als je naar een aantal strandjes wilt gaan om dit en ander moois te zien maar het is super.
Having fun in the sun
Brazïlië het land van de spontane mensen, armoe, natuurlijke rijkdommen ... je kan het zo gek niet opnoemen of je kunt het er vinden. Ben er verschillende keren geweest op verschillende plekken maar het blijft me fascineren. Bovenal is het vooral in mijn beleving altijd heel gezellig en kan ik niet ophouden met fotograferen. Dit meisje hing wat rond bij een kerkpleintje met vriendinnetjes en gaf als afscheid deze spontane lach aan me mee.
Bula
Vanochtend hoorde ik op de tv van een heftige orkaan die velen op het hoofd eiland van Fiji genaamd Viti Levu schade en zelfs dakloos had gemaakt. Moest gelijk denken aan een onvergetelijke vakantie die we daar hebben gehad vandaar dat ik deze foto plaats. We hebben daar 5 dagen op een imposante 2-master rond de eilanden groepen Mamanuca en Yasawa gezeild met ongeveer 10 personen waarbij we sliepen in tentjes op de eilanden. Daar werd dan traditioneel gegeten en natuurlijk veel kava kava gedronken. Het is een sociaal gebeuren, dus net zo iets als bij ons lekker een bakkie koffie drinken, maar dit is dan van de wortel van een peperplant en je wordt er een soort high van en je krijgt er vooral een dikke tong van maar het wordt heeeeeel gezellig. In ieder geval een super tijd gehad en deze foto is gescanned van een negatief. Hierop zie je de kinderen op 1 van de eilandjes waar we waren die graag een liedje voor ons wilden zingen en aan het beraadslagen waren wat het zou worden..... Nou het werd vader Jacob maar dan in hun taal, heel bijzonder want wij zongen dus gewoon mee.
Ice
Een grote wens van ons om ooit naar Fernando de Noronho te gaan en in 2008 ging deze wens in vervulling wat een ervaring was dat. Het is een eilandengroep van 21 die gezamenlijk een nationaal park vormen en ligt ca 525 km voor de NO kust van Brazilië. Het was er heerlijk qua natuur en mensen. Ik ben nog met portretjes bezig maar zal tzt ook de prachtige landschappen laten zien.
Just kidding
Na een aantal dagen op pad te zijn geweest oa in het West Bali National Park, wat erg droog was zijn we terug gereden door zeg maar het midden van Bali waar ontzettend mooie rijsvelden zijn en uitkijkpunten. Bij 1 van die uitkijkpunten had je een aantal kraampjes waar je iets te eten kon kopen en deze 2 meisjes verkochten fruit en chips. Eerst een paar shots gemaakt terwijl ze niks door hadden maar daarna wat dichterbij gaan staan en gevraagd om een foto te mogen schieten en je meisjes kregen en echt schik in en vervolgens belandde de banaantjes op het hoofd van 1 van hen en toen werd het lachen en heb ik deze foto gemaakt en natuurlijk ook wat gekocht want dat hoort er natuurlijk bij.
Daydreaming boy
Op de terugweg van een hele fijne tocht door het West Bali National Park zijn we even gestopt met de auto om van de mooie rijstvelden te genieten en daar stond een kraampje waar je wat te eten kon kopen van de lokale bevolking. Deze jonge zat met zijn gedachten heel ergens anders en dat was mooi om te zien vond ik. groetjes marianne
Moeder en kind
Met autopech langs de weg belandt en terwijl de mannen proberen de auto te repareren zie ik allerlei dingen die mijn aandacht trekken waaronder deze moeder met kind. Het was wel jammer dat het euvel snel was opgelost en we daardoor snel weer op pad konden maar deze heb ik nog even vlug kunnen schieten van een flinke afstand.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
