Excursie Venezuela
Noordkust en eilanden
Venezuela
PerryVermeulen
Excursie Venezuela
In 2007 was ik op vakantie op het eiland Isla Margarita, Venezuela. Twee mooie weken gehad: heerlijk weer, fantastisch eiland, goed hotel, goede activiteiten en gezellige mensen leren kennen. Hoogtepunt was onbetwist de driedaagse excursie op het vasteland. Hier een verslagje.
30 september
We werden vroeg verwacht in de haven van het dorpje El Faro. In het busje dat ons ophaalde hebben we meteen de anderen uit de groep ontmoet: ongeveer twaalf mensen, een hele gezellige groep. Onze gids werd voor die drie dagen Wout: geweldige vent. Veel interessante verhalen met de nodige dosis humor.
Vanuit El Faro dus de 60-minuten durende oversteek naar Chacopata, met een klein visserskot. De omgeving zag er bij aankomst al heel anders uit dan wat we kenden van Isla Margarita.
We zouden drie dagen reizen in een luxe bus met een lokale chauffeur. Onze eerste bestemming was Cariaco, een plaatsje waar we gingen ontbijten. De rit ging onder andere langs een meer waar een groep flamenco’s stonden te wachten op onze camera’s. Ook maakten we een stop in Caripito, waar we kennis maakten met de specialiteit van de streek: kokoskoeken. In allerlei verschillende kleuren werden ze aan de man gebracht door verkoopstalletjes aan de weg.
Na het ontbijt reden we naar San Jose de Buja. een Indiaans dorpje aan de rand van Orinoco Delta. Dit is een regenwoudmoerasgebied groter dan Nederland, met diverse mangrovewouden en hoofdzakelijk bewoond door de Warao-indianen. In het dorpje waren veel spelende kinderen, loslopende honden; erg gezellig leek het allemaal. Veel armoede. De kinderen waren blij met onze meegebrachte kokoskoeken.
Vanuit het dorpje vertrokken we voor een boottocht door de Delta. Onderweg passeerden we de paalwoningen van de indianen. Eenvoudige huisjes op palen, met van palmbladen gemaakte daken. Na een half uur legden we aan bij zo’n woning; de bewoners verkochten er handwerkproducten. We gingen een tocht door het woud maken – worstelen door het moeras. Iedereen zag onder de modder na deze avontuurlijke tocht.
Daarna doken we in de rivier om ons schoon te spoelen. Grappig was dat we na dertig meter varen stopten om piranha’s te bekijken. Die zaten er dus ook. We mochten even vissen en één van de Indianen liet al snel een gevangen piranha zien. Hij liet de vis in een blad happen: leuk voor de foto’s. Naast vissen bestond de fauna onder andere uit diverse prachtige vogels en wat brulapen – je moest wel goed zoeken om die laatste te zien. Een schitterende omgeving.
Na de tocht kwamen we aan in een nieuw indianendorp. Opnieuw ontzettend veel op blote voetjes spelende kinderen. Erg leuk om hier foto’s te maken. Op de kleine markt kon je onder andere door de Indianen vervaardigde houten aapjes kopen. Die kon ik natuurlijk niet laten staan.
Na een lekker biertje op het bootje gingen we weer richting onze bus: de avond begon te vallen. We zouden die avond overnachten op een ranch, Rancho San Andres. Een mooie locatie met ontzettend veel dieren, leuke huisjes en een goed restaurant. Na het bekijken van onder andere enorme schildpadden, honderden cavia’s, mooie vogels, paarden en aapjes, gingen we aan de maaltijd. Erg lekker. Het was een leuke groep, dus de avond in die bar was erg gezellig.
1 oktober
Na het onbijt gingen we weer snel op weg met onze bus. Op weg naar de rivier Mira Flores. Onderweg kwamen we onder andere door San Antonio, waar een groot meer was ontstaan door een stuwdam. In het door bergen omringde meer waren veel inwoners bezig met hun was.
In dat schitterende landschap en met dat heerlijke weer, lag een mooie rivierwandeling in het verschiet. Het water kwam soms tot je navel en vrouwen werden daarom geholpen door lokale jongens. Om de tien minuten kregen we wat slokken uit een lekkere fles alcohol; dat is natuurlijk altijd genieten.
Aan het eind van onze lange wandeling kon je de rotsen opklimmen om vanaf een meter of drie in het water te springen. Erg leuk om te doen! De Indianen klommen overigens wel tot twintig meter omhoog voor hun duik.
Na de tocht hebben we in het dorpje geluncht. Daarna namen we afscheid van deze mooie omgeving.
De busreis ging nu naar bergdorp Caripe, waar we zouden overnachten. We hebben zo’n anderhalf uur het leuke dorp mogen ontdekken. De scholen waren net uit dus het stikte van de jonge mensen; erg amusant om dat allemaal te observeren. Voordat we naar onze verblijfsplaats reden hebben we nog genoten van een plaatselijke lekkernij: aardbeien met crème.
We hadden allemaal weer een eigen appartementje voor de overnachting. Na het diner hebben we ‘s avonds met de groep de voorraad bier meester gemaakt: veel gelachen op het terrasje naast het zwembad. Daarna gingen we allemaal slapen. Voor het eerst tijdens onze vakantie dat we het koud hadden: op een kilometer hoogte was het fris die nacht. We hoorden ook nog midden in de nacht geweerschoten. Nee, niet lekker geslapen.
2 oktober
Op de laatste dag gingen we naar de nabijgelegen Guacharogrot. Hier huizen de zeldzame Guacharo-vogels. Schitterend om mee te maken, ze maken enorm veel herrie. Volgens de gids is hier destijds ook het geluid voor de film 'Birds' van Hitchcock opgenomen. De vogels zijn nagenoeg blind en vliegen met behulp van een sonarsysteem. Het lopen was vrij avontuurlijk: nat, erg donker en bijzonder drassig.
En na een bezoekje aan het bijbehorende museum togen we richting de haven waar ons avontuur was begonnen. We passeerden mooie huisjes die door president Chávez waren verloot onder zijn aanhangers – bij het bouwen was men de keukentjes vergeten dus koken moesten de winnaars nog doen in hun vervallen voormalige woning.
Via een stuwmeer zijn we richting Cumanca gereden voor de lunch. Na het eten hebben we de gids uitvoerig bedankt en geld gegeven voor zijn projecten in de Indianendorpjes. Met een luxe ferry gingen we daarna terug naar Isla Margarita.
Ja, bij het terugkomen in ons hotel wisten we: leuker ging het die vakantie niet meer worden. We hebben genoten van deze lange excursie.
Foto's
