Eefje en ik vervolgen onze weg naar Galibi en laten Moengo achter ons. Onderweg maken we een stop in Moiwana.

Hier vond het bloedige dieptepunt van de binnenlandse oorlog plaats. Het bloedbad van Moiwana (1986) werd aangericht in het Oost-Surinaamse marrondorp Moiwana door het Nationaal Leger van Suriname. Troepen van Bouterse waren geïnformeerd dat rebellenleider Brunswijk zich in het dorpje bevond. Maar toen de militairen Brunswijk niet konden vinden en geen van de dorpelingen kon of wilde vertellen waar hij was, schoten de militairen ten minste 39 onschuldige dorpelingen, onder wie voornamelijk vrouwen en kinderen, dood. Ook werden veel huizen in het dorp in brand gestoken. (bron: Wikipedia)

Het monument heeft een aantal unieke zuilen. Deze zuilen zijn klein, groot, dik of dun en symboliseren de omgekomen baby’s, kinderen, (zwangere) vrouwen en mannen van Moiwana.
Op de zuilen staan de namen van de slachtoffers –in westers schrift en in Afaka, de geheime taal waarin de vroeger ’weggelopen slaven’ schriftelijk met elkaar communiceerden.