Eefje en ik hebben de deal… in het jaar dat één van beide 50 wordt, mag hij/zij bepalen waar de vakantie dat jaar heen gaat. Voor Eefje gold Suriname. Ik ben dit jaar aan de beurt en ben er nog niet uit: Vietnam/Cambodja, of Madagaskar, of toch maar Canada…

Maar weer terug naar Suriname… op het eind van onze rondreis door Suriname deden we een "Commewijne tour", over de Commewijne en de Surinamerivier. Een historische plantage-boottocht met bezoeken aan de gerestaureerde plantages “Frederiksdorp” en “Rust en Werk”, maar ook het “Fort Nieuw Amsterdam” wordt aangedaan.

De Commewijne is een rivier in het district Commewijne in het noorden van Suriname. De rivier heeft een stroomgebied van 6.600 km² en ontspringt in de bergen . Vanuit hier stroomt de rivier richting het noorden waar hij uiteindelijk uitmondt in de Atlantische Oceaan, samen met de rivier Suriname, ter hoogte van Nieuw-Amsterdam. De naam Commewijne is vermoedelijk ontstaan uit de Arowaakse woorden kama (tapir) en wini (water/rivier). (bron: Wikipedia)

Onderweg zien we verscheidende malen een school met dolfijnen. Dit is de Guiana dolfijn oftewel de Profosu dolfijn. Deze dolfijnen kunnen prima leven in het brakke, ondiepe water van de Surinamerivier.

Het valt me dat er veel oude boten liggen, veelal in verval. Ik heb toch wel een beetje een fascinatie voor iets dat in verval is, dus ik kan mijn geluk niet op. Sommige boten hebben een bekend verhaal, zoals de Goslar (een Duits koopvaardijschip) dat in 1940 tot zinken is gebracht in bij Paramaribo. Varen lijkt me bij de meesten niet meer mogelijk, maar er wordt wel op geleefd! Een gevalletje van sociale, maritieme woningbouw?