Negentien juli 2010, een historische dag in Suriname.

Door: Fransvdg

Geplaatst op Aug 4, 2010

De dagen ervoor stonden de Surinaamse kranten er al vol van, en bijna steeds op zeer kritische toon: zou Desiré Delano Bouterse tot president gekozen worden?

De kranten schreven vooral over de decembermoorden die in 1982 op gezag van Bouterse, als legerleider, in Fort Zeelandia plaats vonden. Ze noemden ook zijn drugshandel en het feit dat hij nog nooit voor de rechter is verschenen in een proces dat zich nu al bijna drie jaar lang voortsleept.

Maar op veel plekken in het land wapperden de paarse vlaggen van de Nationale Democratische Partij van Desi. In de afgelopen maanden had hij zijn partij doen samengaan met een aantal andere politieke partijen tot een Megacombinatie.
En dat leverde tot verrassing van velen eind juni al de verkiezing op van een partijgenote van Bouterse, de arts mevrouw Jennifer Geerlings-Simons, tot voorzitter van de Nationale Assemblée.

De bevolking kan in Suriname de president niet rechtstreeks kiezen. Dat doen 50 Assemblée-leden. En die verkiezing was dus op 19 juli 2010.

Wij waren die dag in het dorp Brownsweg, iets ten westen van het Brokopondomeer. Op verschillende plekken stond daar de televisie aan. Tijdens onze wandeling door het dorp konden we dus alles op de voet volgen. Eerst de uitleg van de procedure door mevrouw Geerlings, dan de komst van president Venetiaan – die zelf niet meestemde en daarna het stemmen van de 50 leden.
In de buurtsupermarkt van Nieuw-Ganzee bleven we extra lang kijken. Wat zou de uitslag worden???? Die liet vrij lang op zich wachten, dus wandelden we verder.

En toen hoorden we her en der het voorlezen van de stembiljetten. Heel vaak klonk de naam: Desiré Delano Bouterse. Uiteindelijk wel zesendertig keer……
Zijn verkiezing was een feit. Gejuich en getoeter volgde, maar ook gelaten stilte bij anderen……Berustend zei iemand: “Als Desi Bouterse doet wat hij belooft, dan krijgen we het goed!”

Iets na één uur in de middag bereikten we de lagere school van het dorp. Een aantal juffen stond daar blij te juichen en te roepen. Het oude schoolhoofd schudde zijn hoofd en zei tegen ons: “Ze zijn gek. Maar ik kan het ze niet kwalijk nemen want ze weten niet wat er allemaal gebeurd is….”
Tja, als veel mensen alleen maar hopen op een betere toekomst en niet om willen of kunnen kijken naar het verleden ….. ja, dan heb je D.D. Bouterse voor de komende vijf jaar als president van Suriname.

Ik wens alle Surinamers heel veel geluk, succes en wijsheid toe. Desi Bouterse is nu democratisch gekozen en hopelijk maakt dat in de nabije toekomst het verschil……