Eilandjes bouwen, Mr.Guinea pig en de Inka´s
Cusco provincie
Peru
Chicazondergrenzen
Eilandjes bouwen, Mr.Guinea pig en de Inka´s
Na Arequipa en de Colca Canyon reizen we verder tot een van de zuidelijkste plaatsen van Peru: Puno. Puno is gelegen aan het Titicacameer op zo´n 3800 meter hoogte. Het Titicacameer is daarmee het grootste en hoogstgelegen bevaarbare meer ter wereld. In dit meer is dus plek zat. En ik weet niet wie, en waarom, er iemand ooit is begonnen met het bouwen van eilandjes op dit meer, maar het word nog steeds zorgvuldig gedaan. En zo drijven er een stuk of 40 eigengebouwde rieten eilandjes in de rondte. Ik moeten even wennen aan het lopen op een rieten ondergrond. Voor mijn gevoel kan ik ieder moment letterlijk door de grond zakken. Toch blijkt deze rieten ondergrond stevig genoeg, ik heb mijn voeten droog weten te houden!
Tijdens dit dagje weg zitten we met een leuke groep jongeren uit verschillende landen. De dag bestaat vooral uit heel veel varen, want tsja... het is een groot meer. Tijdens al die tijd houden we ons bezig met belangrijke zaken zoals wie de meest useless facts weet te vertellen. Wist je bijvoorbeeld dat de langstlevende kip waarvan de kop is afgehakt, nog 1,5 jaar door heeft geleefd, er bestaat zelfs een website van, de kip heet Mike! Verder zorgen spelletjes als ¨Guess what the Dutch are saying¨ ook voor erg veel lol.
´S avonds gaan we met z´n allen uit eten, en dan wordt het toch echt eens tijd om de plaatselijke delicatesse cavia te bestellen. Samen met de Brit Adam durf ik de stap aan. Het idee van het eten van een cavia alleen al leverde al heel wat voorpret op. Vooral heel veel flauwe humor natuurlijk! Zo vouwden we een bootje en een vliegtuigje van servetjes om met de cavias te kunnen spelen. Maar vlak voor ons eten opgediend gaat worden begint er toch wat nerveuziteit te kriebelen.... shit, ik heb cavia besteld! Nu moet ik het nog gaan eten ook! Gelukkig is mr. Guinea pig er klaar voor en ontvangt hij ons met open armen (letterlijk:de foto´s spreken voor zich!). Operatie Guinea pig kan beginnen! De eerste incisie wordt gedaan.... De operatie blijkt toch wat moeilijker te zijn dan verwacht, want mr. Guinea pig beschikt over een atletisch lichaam; zijn lichaam bevat meer spier en vel dan vlees. Dan maar op een beenamputatie overgaan... en met succes! Het eerste stukje vlees word gevonden! Tijd voor de eerste hap! Even proeven... nou, dat valt niet tegen! Een beetje de smaak van kip... of zoiets. Ik zoek zo hier en daar naar een schaars stukje vlees en begin steeds meer te twijfelen of ik het wel lekker vind. Het vel, met zo hier en daar nog haartjes, houd ik maar voor gezien. Het hoofdje, met ogen en tanden en al, laat ik ook maar liggen. Leuk het een keer gegeten te hebben maar voor mij een ´once in a lifetime experience´!
Van Puno gaan we onze weg maken naar de verlaten inka-stad Machu Picchu. Bij deze bijzondere bestemming komen kan niet zomaar. De treinkaartjes vanaf de stad Cusco zijn al weken van te voren uitverkocht. En het leuke is, de enige manier dat je hier kan komen is met de trein! Of lopen natuurlijk, maar haha... die is gek! Dan maar een alternatieve manier zoeken. Treinkaartjes vanaf een tussenstation zijn namelijk wel beschikbaar, maar dan moet je eerst in het plaatsje Ollantaytambo zien te komen! Na veel onderhandelen vinden we een taxi die ons voor een schappelijke prijs naar dit verlaten stukje aarde wil brengen. Onze chauffeur lijkt voor het eten thuis te willen zijn want hij scheurt over de weg. Sterker nog, hij weet een kortere weg! Meneer chauffeur gaat voor de shorttrack die offroad plaats vind. Heerlijk die onverwachte avontuurtjes!
Vanuit Ollantaytambo nemen we een veel te dure trein richting het plaatsje liggend bij Machu Pichu. In dit plaatsje, aguas calientes, heb je het gauw gezien. En dat weten de kroegeigenaren ook. En zo geld hier de slogan: ¨Happy hour, all day long¨! 4 halen 1 betalen is de marge. Nou, in dat geval....
Eindelijk was het zo ver de dag daarop. We gaan het paradepaardje van Peru bezoeken: Machu Picchu! Deze inka-stad is de enige die door de Spanjaarden gespaard is gebleven toen ze Peru binnen vielen. Simpelweg omdat ze hem nooit hebben gevonden! Om de drukte van deze toeristische attractie voor te zijn kan je beter vroeg uit je bedje komen, heel vroeg! Om half 6 zaten we al in de bus om met openingstijd aan te komen. Ons doel was namelijk niet alleen toeristvrije foto´s proberen te schieten. Naast Machu Picchu ligt namelijk de berg Huayna Picchu , en van onze hosteleigenaar krijgen we de missie om hier als eerste naar toe te gaan omdat er maar 400 mensen per dag deze berg mogen beklimmen.
Bloed, zweet en tranen kost het om de top te bereiken. Een topconditie hebben we niet, en een uur steile trappen op- en aflopen is voor niemand een pretje. De rotsen om je heen zijn de enige houvast, en door de gigantisch hoge treden kost het heel wat klim en klauterwerk om naar boven te komen. En natuurlijk heb ik zoals altijd mijn slippers aan, wat achteraf misschien iets minder handig was.... Na heel wat zwoegen, en de uitputting nabij kan ik zeggen: de missie is geslaagd! Eenmaal op de top vergeet je alles wat je geleden hebt, want je wordt beloond op een geweldig uitzicht die niet op beelden vast te leggen is, noch met woorden te omschrijven! Opeens heb je alle energie van de wereld en voel je je onoverwinnelijk, tot je weer kan beginnen aan de tocht terug...
Foto's
