Pisco in Peru, an aquired taste...
Ballestas eilanden
Peru
Pascal026
Pisco in Peru, an aquired taste...
Na een soepele rit over de prachtige nieuwe vijfbaans A2(overigens Camiel, maar daar eens snel 120 van) afgezet op schiphol. Broer nogmaals bedankt, ik neem een mooi souvenir voor jullie kleine mee. Snel inchecken, shit stoel 16J, raamkant boven de vleugel en er is niets anders meer vrij. En geen beenruimte en geen uitzicht, het is maar 13 uur vliegen. Bij de balie snel scannen naar mogelijke groepsleden maar nog geen vlekjes op de radar.
Vlucht met onze nationale trots was prima in orde, met vier films gaan die 13 afgeknelde beenuren zonder problemen voorbij. Als een echte rene mioch nog even een review. Ironman 2 met wederom geweldige downey Jr, Last Airbender ga daar niet heen, Clash of the titans & Percy Jackson and the lightning thief voor de broodnodige griekse mythologie en nog een stukje Hangover met lachbuien met vreemde blikken van mijn peruaanse buurvrouw .
Vliegveld Lima, soepel door de douane maar nog steeds geen groepslid in zicht. Bij de bagage vast wel, maar nope. Dan maar naar buiten waar drie vrolijk zwaaiende reisleiders van shoestring me opwachten. Maar nog steeds geen groepsleden. Langzaam begint wat twijfel in mijn achterhoofd te knagen, dit gaat toch niet de meest eenzame groepsreis worden uit de geschiedenis der groepsreizen.
Gelukkg druppelt iedereen na een kwartier langzaam binnen. Eerste indruk, dit gaat helemaal goed komen. Vamos!
Lima is een stad met 10 miljoen mensen en deze zijn rond de spits tegelijkertijd in een auto op de weg aanwezig. Italiaanse toestanden in het kwadraat, Remko en JJ bespaar jullie een hartaanval en ga hier niet rijden. De onverharde berm dient hier gewoon als extra rijstrook en size does matter hier.
Welkom in het hotel met een standaard welkomspraatje en een standaard welkomsdrankje(het lijk wel wat op een foute gogotourvakantie in Salou). Meteen aan de Pisco Sour. Wow, hopelijk gaat dit beter smaken na verloop van tijd, het smaakt naar grappa, compleet ranzig dus naar mijn bescheiden mening, on the bright side, mijn ingewanden zijn weer bacterievrij. Een select groepje heeft nog puf om nog een hapje te doen. Opvallend dat het alleen de mannen van de groep zijn, de eerst flauwe opmerking over het sterke geslacht laat dan ook niet lang op zich wachten. Dit heeft de voortekenen van een flinke doorzakavond. Maar ook het sterke geslacht valt vlot door het ijs. Snel terug naar het hotel met een fijne laatste bonus. Morgen om drie uur opstaan. Muchos gracias, dit wordt wederom geen vakantie van uitslapen.
zaterdag 4-9-2010, tijd 03.00, hoofdpijnveroorzakend alarm. Goeiemorguh.. Frisse douche en op naar de Ballestas eilanden. Zeeleuwen, pelikanen, pinguins en een kleine zeven miljoen andere vogels wachten ons op. Lekker in een open grote boot met dubbele V6 daar naar toe. Flashbacks schieten door mijn hoofd, het beeld van een boot vol kotsende duikers down under (behalve natuurlijk Casper en ik dankzij onze hollandse zeebenen en wat farmaceutische ondersteuning). Helaas deze keer geen pilletjes bij me. Maar spuugvrij bereiken we onze bestemming, dat zeevaren over de woeste baren zit dan blijkbaar toch in ons bloed! Verder prachtige fauna waar de James Bonds onder ons hun hart kunnen ophalen. Wel een kleine voetnoot, het eiland is de grootste bron van guano in Peru, dat betekent helmpje op of heel veel shampoo meenemen.
We worden Favio(onze reisleider) meegenomen voor lunch naar schattig authentiek peruaans restaurantje. Lekker kneuterig met op de boxen Peru´s greatest hits, alleen dan gespeeld op een een porno-orgel. Als bonus is het resto ook een distelleerderij van de lokale trots Pisco. Of wij een rondleiding willen. Pisco is de nationale trotst van ons Peru, het zit in ons bloed, orakelt de reisleider. Onder zoveel druk kunnen we niet uit en zitten we al snel in een te toeristische rondleiding met uiteraard een proeverij na afloop.
In een shotglaasje krijgen we eerst de standaard Pisco (40%) voorgeschoteld, smaakt nog steeds naar verfoplosser. Snel volgt een droge variant (16% en zowaar lekker) een glaasje rose(iets te zoet). We willen al gracias zeggen maar nee, er komt nog meer. In rap tempo volgen nog een 40%(ach het valt mee) 45% (zo het dan toch) en een 60%(de babymaker, lekker spul zeg). Als toetje ook nog een bailys variant.
Nu nog lunchen, fijn die alcohol op je nuchtere maag! Snel optellend weten sommige al niet meer hoeveel ze er op hebben, maar de stemming is opperbest. Het aloude adagium "Alcohol verbroedert" gaat ook nu weer op. Vamos
In het hotel werk ik mijn log bij en de stemming is nog goed. Ter plekke word ik aangewezen als geschiedschrijver en het geweten van de reis, dat lijkt me een slecht idee maar ik de alcohol werkt blijkbaar nog na en ik zeg volmondig ja. Wordt dus vervolgd.
Foto's
