Reserva Nacional

Tijdens de busrit van Chivay naar Puno maakten we een aantal stops. Bij deze stop dook iedereen het restaurantje/winkeltje in. Ik, als hondenliefhebber, kon het niet weerstaan om een stukje verder te lopen om een piepkleine zwarte pup te aaien (rechts op de foto). Na een paar minuten kwam deze inheemse vrouw erbij zitten. Haar eigen taal is Quechua, maar ze spreekt ook Spaans en, dankzij mijn spaanse vader en familie, kan ik daar redelijk mee uit de voeten. We hebben wat gekletst over het weer in de bergen en in Nederland in deze maanden (regen, regen en nog eens regen), over de pups die daar rondliepen en ik heb haar een foto van mijn hond laten zien. Een Engelse stafford had ze nog nooit gezien en ze vond 'm prachtig. Toen het tijd werd om weer de bus in te gaan, heb ik haar gevraagd of ik een foto mocht nemen van haar met de honden die naast haar lagen. Daar werd ze een beetje verlegen van, maar 'natuurlijk' mocht het wel. Snel één shot gemaakt (de groep zat alweer te wachten in de bus) en volgens mij is ie redelijk gelukt! Gevraagd of ze hem nog wilde zien, dat wilde ze, maar het was wel even schrikken vond ze: wat was ze oud geworden! Snel nog bedankt voor de foto en al rennend naar de bus geroepen dat ik vond dat ze er prachtig opstaat! Dan gauw de bus in en op naar de volgende mooie stop..

Rondreizen per bus is een goede optie in Peru. Het is goedkoop, de bussen zijn vrij luxe en alleen al dit soort stops maken het de moeite waard!