Zaterdag in Santiago
Zaterdag in Santiago
Na een uur of dertien vliegen is daar plotseling de Andes. Een berg van ruim zes kilometer hoog schuift voorbij. Adembenemend. Niet veel later verfrist de Chileense ochtendlucht, vermengd met een vleugje houtskool, de longen.
Het is nog stil in de stad als we op weg gaan naar de Mercado Central, het centrum van de vishandel in Santiago. Een plek van mannen in witte overjassen die vis bewerken, aanprijzen en verkopen.
Onderweg naar de Mercado lopen we langs het presidentiele paleis. De deur waardoor op 11 september 1973 president Allende naar buiten werd gevoerd voelt zwaar. Maar de meeste Chilenen lijken de dag dat het licht uitging en de duisternis intrad achter zich te hebben gelaten.
Een minuut of 20 later staan we tussen duizenden vissen, schelpen en zeeegels. Het is zaterdag en de mensen slaan flink in. In de krochten van de markt zijn kleine restaurantjes gebouwd. Vaak met niet meer dan een tafel of 5. Ze drijven op het aanbod van de viskraam aan de andere kant van het smalle gangpad.
We schuiven aan, kiezen 'solo pescado' en drinken een glas witte wijn. Al snel ligt er een kakelverse, malse vis voor onze neus. Voldaan staan we na een half uur weer buiten.
Ondertussen is het een stuk drukker geworden op straat. De zon schijnt, de lente lijkt aangebroken. Met de besneeuwde toppen van de Andes als decor, liggen jongeren in het gras en zitten ouderen op bankjes langs de rivier.
Mmmmmmmm, zaterdag in Santiago.