Langs de wegen in Argentinië en Chili tref je veel gedenkplaatsen aan voor 'Difunta Correa'. Ook in buurlanden kun je ze vinden, hetzij in veel mindere mate.
Het verhaal gaat dat Deolinda Correa haar man, die rond 1840 het leger moest dienen tijdens de Argentijnse Burgeroorlog, op de voet volgde. Hij werd namelijk ziek en Deolinda wilde hem niet in de steek laten. Ze was nogal overhaast vetrokken, want het enige wat ze meenam was haar baby en een enkele fles water. In de woestijn van San Juan kwam zij van de dorst om het leven. Een paar dagen later vonden gaucho's haar lichaam met haar baby, wonderwel nog in leven, zogend aan haar borst. Ze begroeven haar lichaam in Vallecito en namen de baby mee. In Vallecito is een groot bedevaartsoord voor haar. Vooral truckers aanbidden haar en zij leggen dan ook flessen water bij de gedenkplaatsen om haar eeuwige dorst te lessen.