Tussen de papieren grens van Chili en Argentinie ligt een adembenemende weg. 160 kilometer lang is ie. Het is een weg die je op 2500 meter oppakt, meeneemt over 5000 meter hoge toppen en je kilometers lager neerzet tussen de zevenkleurige heuvels van Purmamarca.

Onderweg ben je grotendeels alleen. Alleen met azuurblauwe meren, vicuna’s, ijs, zout en vulkanen. Alleen met de schoonheid van de Andes.

Nadat je Chili officieel verlaat in San Pedro de Atacama begin je aan de eerste klim van 40 kilometer. Het gaat zonder stoppen omhoog en is een killingfield voor auto’s. Wapen je dus met extra motorolie, (koel)water en eten. Veertig slopende kilometers later sta je op het dak van de Andes. Het is er fris, puur, betoverend.

Na een paar uur met je hoofd in de wolken te hebben gereden zetten tientallen haarspeldbochten je met beide benen op aarde. Je bent gearriveerd in een toverbalvallei. Tegen Cerro de los Siete Colores ligt het liefelijke plaatsje Purmamarca geplakt. Hier kauwt men op cocabladeren en wordt de akker geploegd door man en paard.

De naam van deze route is Paso de Jama. Voor wie ‘m ook wil ervaren: regel wel je autopapieren voordat je je auto ophaalt!