Behalve dat hij zo heel af en toe eens op zijn fluitje blies, kwam er van het gebruik van de bellen aan zijn benen en zingen niet veel terecht. Hij was veel te geconcentreerd op zijn voorganger om hem in al zijn bewegingen te kopiëren. Er was, leek het, niemand anders op de wereld voor hem, alleen hij en zijn voorbeeld. Erg leuk om hem in de gaten te houden.