Brazilië heeft, met duizenden kilometers kustlijn waar de zon bijna altijd schijnt, even zoveel stranden, duizenden, zo niet meer. Als je in Recife of Olinda bent is het eiland Itamaraca eenvoudig (ongeveer 50 kilometer over een mooie weg) te bereiken. Hier vind je stranden waar het nog heerlijk rustig is: strakblauwe luchten, een verkoelend briesje, ver weg reggae muziek, dorpelingen die het zeer populaire dominospelletje spelen, een relaxte sfeer.
De naam Itamaracá komt uit het Tupi en betekent "zingende steen". Het eiland is ongeveer 6500 km2 groot maar telt slechts 18.000 inwoners. De grootste plaats is Pilar, maar dat is eigenlijk nog een (heel relaxt) rustig dorp. Vlakbij Pilar bevindt zich Fort Orange. Itamaraca heeft namelijk een Nederlands tintje. De Portugezen waren hier het eerst en bouwden in 1508 hun eerste nederzetting op het eiland. Niet lang daarna namen de Nederlanders hier het heft in handen (zij hebben Noordoost Brazilië enige tientallen jaren als Nieuw Holland bestuurd). De Nederlanders bouwden het Fort Orange. Zij hielden er Portugezen gevangen die zich niet wilden bekeren tot het protestantisme (!!!).
Verder zijn er kleine natuurreservaten met resten Atlantisch woud. In het Centrum ter Bescherming van de lamantijn worden zeekoeien opgevangen die aan het strand aanspoelen. Er is een informatiecentrum waar men de dieren kan bezichtigen. Ook het genoemde fort Orange is opengesteld voor publiek.
Een aanrader, zeker voor een dagje, vanuit Recife. Dit is op en top Brazilië en dus genieten!