Ik kwam, ik zag en ik werd gezien. deel 1
Brazilië
Zuid Amerika
ThijsVDenBurg
Ik kwam, ik zag en ik werd gezien. deel 1
Wat een heerlijke levensstijl hebben ze hier in Argentinië. Relaxen, lekker eten, leven rondom vrienden en familie en je zo min mogelijk druk maken. Pierre neemt me mee naar zijn vrienden en we bezoeken een ver familielid, elke vrijdag heeft hij met zijn vrienden een Argentijnse BBQ met al de bijbehorende drank en gezelligheid. De telefoons gaan uit en het is alleen maar gezelligheid. En daar is de wijn, bier en de biefstuk weer.
Om toch maar even uit deze ader-verdichtende gewoonte te ontsnappen ga ik een weekendje naar Uruguay aangezien dit maar een bootritje weg is. Uurtje met de boot en dan nog twee met de bus en ik sta in Montevideo. Een rustige relatief kleine stad met wat geschiedenis en enkele mooie gebouwen. Maar Uruguay is geen Argentinië en Montevideo is zeker geen Buenos Aires. Er gebeurt niet veel maar er hangt een fijne sfeer en ik vul mijn tijd wat met rondwandelen en ook het Carnavalsmuseum wordt bezocht. Maar na twee dagen is het genoeg en ga nog een dag naar Colonial del Sacremento, een klein koloniaal van oudsher smokkelaarsdorp. Kleine huizen en kinderkopjes maken deze plaats tot een mooie toeristenplaats. In de avond zie ik die oranje bal, misschien wel op zijn mooist van mijn gehele trip, onderdompelen in een zee van bruin golvend water. Diezelfde avond dok ik weer aan in BA om nog een paar dagen van het goede leven hier te genieten. Een kleine doch interessante trip.
In februari ben ik met een groep naar Tibet gegaan. Twee van de groepsleden wonen in BA en heb één ervan opgezocht. Na herinneringen opgehaald te hebben vertelt ze me dat de Dalai Lama een conferentie houdt over enkele dagen. Of ik ook een kaartje wil hebben. Met open mond weet ik niet wat ik uit moet kramen. Dit is geweldig, in Nederland helaas niet kunnen zien en nu komt het hier zo bij elkaar. In het ochtendprogramma zit ik hoog op de tribune en zie ik klein relaxed gebogen mannetje zijn visie over het goed zijn voor de mensheid en wat je gelukkig maakt. Voor het middagprogramma moet ik nog een kaart kopen, alleen de duurdere plekken zijn nog beschikbaar maar dan zit je wel lekker vooraan. De middagsessie gaat over meditatie en zelfverrijking. Helaas is het 20 minuten in het Tibetaans en wordt het vertaald in het Spaans. Daar zit je dan met je talenkennis, mijn Spaans nog verre van toereikend om het allemaal te begrijpen. Dan maar wat foto’s maken om wat andere herinneringen te behouden.
Een gevoel van begrip en respect vloeit rond in de zaal en voor mij complementeert dit mijn reis door en met Tibet. Het heeft zo moeten zijn.
Na bijna twee weken in en rondom Buenos Aires te zijn geweest. Is het tijd om afscheid te nemen en van het laatste weekje in Zuid Amerika te genieten. In het noorden van Argentinië ga ik naar de Iguazú Falls, een serie van watervallen die zich een paar honderd meter uitstrekt. Per dag komen hier miljoenen liters water naar beneden gedenderd. Het lawaai, de kracht en massa tonen maar weer eens hoe sterk maar ongelooflijk mooi natuur kan zijn. Looppaden en bruggen brengen me boven de watervallen maar ook onder en er bijna in. Een neveldouche maakt me nat tot op mijn onderbroek in enkele seconden.
De dag erop verwissel ik van land en bezoek de Braziliaanse kant die meer het grote overzicht heeft over het geheel. Dan pas blijkt hoe immens groot het echt allemaal is. Maar de 20 Euro die ik moet betalen is wel aan de dure kant, maar dat is Brazilië eigen.
Foto's
