We verstonden elkaar totaal niet, wij spraken geen Spaans, zij geen Engels.
De eerste dag zat de vrouw achter in de auto, lachend als je omkeek en verroerde geen moment. Bij de lunch bleek waarom. Ze had ´s morgens heel vroeg al een pan vol met quinoa en groente voorbereid en die wilde ze kost wat kost warm houden voor ons. Na de lunch zat ze er veel relaxter bij en de volgende dag zat ze er weer met de nodige doeken om de pan heengeslagen en vriendelijk lachend. Je proefde de liefde voor koken terug in haar quinoa, heerlijk! Met recht een ware ontmoeting met een andere cultuur!