Een mini trektocht van drie dagen bracht ons hier. Wij voelden ons gelijk heel erg thuis, dankzij de meer dan warme ontvangst die ons ten deel viel toen we na een dag lopen door de Andes hier mochten overnachten bij Don Manuel en Donna Margarita. Ook voor hun was dit piepkleine huisje en boerderijtje een echt huis waar ze hun hele leven al woonden, samen met de geiten/paarden/hondje en kippen, die op de stoelleuningen op stok gingen. Nog vaak denk ik met heimwee aan deze lieve mensen en het plekje terug. Ze leven dan ook erg afgezonderd en de bewoonde wereld is alleen bereikbaar lopend of per paard. Toen Don Manuel zijn been brak moest hij dagen wachten voor er hulp kwam in de vorm van een helikopter.