Solo-reizen als vrouw: dit zijn de tips van 4 Columbus Travel-vrouwen
Door: Columbus Travel
Friday, April 22, 2022
Reizen als vrouw alleen: je moet het maar durven, zeggen sommigen. Maar solo-reizen kan, óók als vrouw, enorm verrijkend zijn. Voor de reportages in Columbus Travel sturen wij geregeld vrouwelijke reporters op pad. Zij delen hun tips en tricks voor wie in hun voetsporen wil volgen.
Wie zijn deze vrouwen van Columbus Travel? Een korte introductie
- Sabrina Gaudio reisde als Columbus-fotograaf af naar Italië en Spanje, maar verloor haar hart aan India.
- Manon van der Zwaal is als Columbus-fotograaf overal en nergens geweest, van Gabon tot Sicilië, maar ze heeft haar hart verpand aan Mallorca, de plek waar ze al sinds kind komt.
- Simone Wittgen reisde als Columbus-fotograaf af naar Frankrijk, maar kwam pas echt tot rust in Zwitserland.
- Malou van Breevoort zag als Columbus-fotograaf zo’n beetje alle uithoeken van de wereld, van Noorwegen tot Zuid-Afrika en Costa Rica tot Australië. Maar er is slechts één bestemming die haar heeft gevormd tot de reiziger die ze nu is: Indonesië.
Hoe ervaar jij reizen als vrouw alleen?
Sabrina: 'Het allerliefst reis ik solo: lekker doen waar ik zelf zin in heb. Als ik ergens langer wil blijven doe ik dat, maar vind ik het op een plek minder leuk, dan ga ik. Het is voor mij de meest bevrijdende manier van reizen. De eerste keer dat ik in m’n eentje op reis ging was ik doodsbang. Ik ging naar Midden-Amerika om een paar maanden in een opvanghuis voor kansarme kinderen te werken en daarna nog een tijdje rond te reizen. Ik boekte een ticket naar Honduras om van daaruit met de bus naar Guatemala te reizen. Ik had werkelijk geen enkel idee wat ik kon verwachten. In het begin vond ik alles spannend, maar het werd uiteindelijk een van de mooiste en indrukwekkenste reizen die ik ooit heb gemaakt. Bij terugkomt was ik apetrots: dat had ik toch maar even gefikst in m’n eentje! Natuurlijk zit er ook een keerzijde aan solo-reizen, want het is ook hartstikke leuk om een mooie ervaring met iemand te delen. Een verhaal over dat waanzinnige uitzicht vanaf de top van een vulkaan is nou eenmaal niet hetzelfde als er zélf zijn. Er zijn momenten geweest dat ik me best eenzaam voelde. Die ene keer op Koh Samet in Thailand, toen ik omringd was door romantische honeymooners. Of toen ik met dengue in het ziekenhuis in Laos terecht kwam. Toen voelde ik me extreem ver weg van huis. Op die momenten zou je toch graag een reisgenoot hebben.'
Manon: 'Reizen ervaar ik altijd als bevrijdend en verrijkend. Ik heb mijn vrouw-zijn nooit als obstakel gezien. Het Midden-Oosten, Azië, Zuid Afrika: het zijn allemaal plekken waar ik in m'n eentje met heel veel plezier heb gereisd.'
Simone: 'Alleen reizen, mits in een veilige omgeving of veilig land, vind ik juist heel prettig. Ik kan me volledig focussen op de plek, alle indrukken in me opzuigen zonder te worden afgeleid en mijn eigen plan trekken, wat betekent dat ik ook weleens lang kan blijven hangen op een plek die ik graag met de camera vastleg.'
Malou: 'Reizen in mijn eentje als vrouw heeft voor mij eigenlijk vanaf de allereerste keer, op mijn zestiende, heel bevrijdend gewerkt. Ik maakte toen mijn eerste echte reis alleen zonder mijn ouders, met een vriendinnetje door Roemenië, het vaderland van mijn vader, een jaar nadat dictator Ceausescu was afgezet en geëxecuteerd. Als kind ging ik elke zomer en kerstvakantie naar mijn grootouders in Roemenië. Wat buiten de veilige haven van mijn grootouders huis gebeurde werd vakkundig bij mij vandaan gehouden - niet zozeer uit schaamte, maar meer omdat ze dachten dat het beter was om een meisje uit het westen weg te houden van die verschrikkingen. Nadat de Berlijnse Muur was gevallen en de revolutie uit was gebroken in Roemenië, ben ik samen met een Nederlands-Roemeens vriendinnetje met de trein dwars door Roemenië getrokken, waar bekenden ons onderweg het een en ander lieten zien van hun leven aldaar. Die reis heeft ongelooflijk indruk op me gemaakt en me achteraf gezien wel echt gedefinieerd als mens. Ik wist toen al: ik wil koste wat kost meer van de wereld zien, de veiligheid van mijn eigen huis achterlaten en beter begrijpen waarom er zulke grote verschillen in de wereld bestaan. Dat is een zoektocht waar ik tot op de dag van vandaag nog steeds mee bezig ben. Door die reis weet ik ook dat je je zintuigen pas echt prikkelt als je het comfort achter je laat en de randjes opzoekt van het avontuur . Dan voel je pas dat je daadwerkelijk leeft in plaats van geleefd wordt.'
Hoe zorg je ervoor dat je zo veilig mogelijk reist?
Sabrina: 'Over het algemeen voel ik me overal wel thuis en op m’n gemak. Ik probeer me altijd zoveel mogelijk aan te passen aan de lokale gebruiken en de dresscode. Verder probeer ik altijd te weten of mensen in ieder geval te laten dénken dat ik weet waar ik heen ga. Je zult me niet snel met Google Maps op mijn telefoon op een straathoek zien staan of in m’n eentje in het donker over straat zien lopen. Zo probeer ik zoveel mogelijk onveilige situaties te voorkomen. Maar ik wil vooral niet de hele tijd wantrouwig zijn. Ik geef een situatie altijd eerst het voordeel van de twijfel. Ik vertrouw hierbij vooral op m’n gevoel en durf ook best nee te zeggen als iets niet oké voelt. Ik vind het superleuk om contact te maken met locals. In Marokko heb ik me vaak thuis laten uitnodigen voor een muntthee en sliep bijvoorbeeld een week op de bank bij internationale studenten die ik ontmoette in een café in Rabat. In Nieuw-Zeeland liftte ik zonder problemen over het Noordereiland en kwam bij de meest uiteenlopende mensen op de achterbank terecht. Dat zijn bijzondere, intieme ervaringen die ik nooit zal vergeten.'
Manon: 'Ik zorg dat ik me heb verdiept in de cultuur waar ik heen ga. Hoe kleden mensen zich daar? Zijn er bepaalde omgangsvormen die de voorkeur hebben? Ik wil daar rekening mee kunnen houden, zodat ik me altijd respectvol gedraag in het land waar ik ben. Als dat betekent dat ik in het Midden-Oosten een hoofddoek op moet, dan doe ik dat zonder probleem. Ik probeer tips te krijgen van locals en wil weten welke plekken worden afgeraden om in je eentje op bepaalde tijdstippen naar toe te gaan. Als ik die plekken dan toch wil bezoeken, dan doe ik dat met een gids. Ik zoek het gevaar niet op. Er zijn onbewust vast plekken die ik heb vermeden omdat ik in mijn eentje als vrouw dat onverstandig vond. ’s Avonds laat door lege straten lopen in Kaapstad in mijn eentje bijvoorbeeld; dat zou ik niet snel bedenken om te gaan doen. Ik heb me dan ook nog nooit onveilig gevoeld in Kaapstad of welke plek dan ook, omdat ik wel verstandig ben als ik reis.'
Simone: 'Ik bereid me zo goed mogelijk voor op de reis: wat zijn de noodnummers, hoe reis je met (openbaar) vervoer? Ik boek het liefst van tevoren overnachtingsplekken waar goede recensies over geschreven zijn en zoek betrouwbare gidsen of reisorganisaties uit. Ik draag geen spray of iets dergelijks bij me, maar heb wel vaak een sleutelbos in m'n zakken. Ook draag ik geen waardevolle spullen opzichtig bij me. Een uitzondering zijn mijn camera en lenzen. Mocht het nodig zijn, beperk ik m'n uitrusting en neem ik enkel m'n kleine systeemcamera mee in een normale tas.'
Malou: 'Ik neem altijd standaard voorzorgsmaatregelen op reis en zolang ik deze in acht houd, raak ik vrijwel niet in de problemen en kan ik overal heel vrij reizen, het dagelijkse leven omarmen en de locals benaderen zonder enige vorm van angst. Ik ben bijvoorbeeld altijd standaard ‘getrouwd’ als ik op reis ga, dat voorkomt een hoop gedoe. Daarnaast zal ik altijd en sarong of doek bij mij hebben, zekers ook in warme oorden waar ik vaak met korte broek en singletjes rondhuppel, zodat ik me, als ik er iets te bloot uitzie, altijd meteen kan bedekken met of een sarong of doek. Als je dit trouwens doet voordat je een drukke plek zoals een markt of winkel betreedt, dan wordt dat absoluut gewaardeerd. Tot slot kleed ik mij altijd zoals de locals doen als ik onderweg ben zodat ik niet meteen opval.'
Heb je je op reis als vrouw alleen ook weleens onveilig gevoeld?
Sabrina: 'De keren dat ik me onveilig voelde was als ik bijvoorbeeld s’ avonds laat aankwam op een busstation. Dan kon het echt niet anders. En ik ben een keer overvallen op een strand in Honduras, gewoon overdag. Dat zijn spannende momenten, maar ik besefte daarna dat ik gewoon op het verkeerde moment op de verkeerde plek was. Toen ik een paar jaar terug in China was, reisde ik af naar een dorp op zo’n drie uur rijden van Beijing - echt in the middle of nowhere - om over een nog origineel stuk van de Chinese Muur te wandelen. Ik liep daar kilometers over afgebrokkelde stukken muur zonder een ander mens tegen te komen, totdat die muur ineens ophield. Ik had geen idee waar ik heen moest. M'n mobiele telefoon werkte niet, het was loeiheet en ik had bijna geen water meer. Ja, dan ligt paniek best op de loer, maar ik wist ook dat dat weinig zin had. Ik besloot maar te blijven lopen in de hoop iemand tegen te komen, totdat ik in de verte een boerderijtje zag. Ik liep naar binnen en een oude vrouw die geen woord Engels sprak, zette me op een kruk neer, gaf me een flesje cola en wees me de juiste richting. Ik dacht dat dit me nooit zou overkomen, maar ik was té nonchalant geweest qua voorbereidingen toen ik aan deze hike begon. Dat zal me niet snel weer gebeuren.'
Manon: 'Ik heb gelukkig nog nooit iets vervelends meegemaakt tijdens m'n reizen. Natuurlijk kom je tijdens een reis wel eens rotte appels tegen - mensen die je willen oplichten of mannen die iets van je willen - maar die kom je in in Amsterdam ook tegen.'
Simone: 'Ik voel me niet snel onveilig, maar gek genoeg heb ik me in Nederland weleens het meest onveilig gevoeld. Ik wandel veel in gebieden die doordeweeks niet veel bezocht worden. Vaak doe ik dat met mijn hond. Zij zou mij altijd beschermen, mocht dat nodig zijn. Één keer sprong er totaal onverwachts een dakloze man uit de bosjes waar hij zijn kampement had opgeslagen. Hij was duidelijk verward of onder invloed en blokkeerde mij de weg terwijl hij me met een verwilderde blik aankeek. Gelukkig kon ik harder rennen dan hij. In het buitenland voelde ik me het meest onveilig in een achterstandswijk in Vancouver en in een taxi in Turkije. In Vancouver was ik verdwaald en kwam op een plek waar ik duidelijk niet thuishoorde, gezien de boze argwanende blikken vanachter de vaten met vuur. In de Turkse taxi voelde ik me onveilig doordat de chauffeur de wegen rond Istanbul bereed als ware ze onderdeel van een Formule 1-circuit. Ik was blij dat ik heel op de bestemming aankwam! Maar beide situaties hadden dus niet zo zeer met mijn vrouw-zijn te maken.'
Malou: 'Er zijn maar zelden momenten geweest dat ik mij écht onveilig heb gevoeld. Als het al zo was, dan was het door ziekte of extreem slecht weer terwijl er geen hulp voorhanden was. Het is dan altijd vooral belangrijk om logisch te blijven nadenken en niet in paniek te raken. Ik kan talloze voorbeelden geven van slechte momenten tijdens m'n reizen, maar ze zijn stuk voor stuk goed afgelopen. Ik heb me nooit écht onveilig gevoeld, in geen enkel land, terwijl ik in best veel landen ben geweest die anderen als moeilijk zouden omschrijven. Sommige plekken waren wel 'ongemakkelijk en weird', zoals Turkmenistan, een land dat compleet afgesloten is van de rest van de wereld. Het wordt met strakke hand geregeerd door een dictator die een hekel heeft aan straatnamen waardoor hoofdstad Ashgabat alleen maar cyrillische cijfers voor haar straatnamen hanteert. Voel je de uitdaging? Daarnaast was er werkelijk nul contact mogelijk met de buitenwereld mogelijk via telefoon of wifi. De vijf dagen dat je maximaal in het land mag blijven word je ook nog eens gevolgd door een official ‘voor je eigen veiligheid’ en om te zien dat je je houdt aan de ‘regels’.
Welke landen vind jij een aanrader of juist afrader als vrouw alleen?
Sabrina: 'In Azië voel ik me eigenlijk altijd heel relaxed. Daar maak ik me eigenlijk weinig zorgen. Ook in landen als Marokko en Jordanië voel ik me erg op m’n gemak. De gastvrijheid van de mensen daar is ongekend. Als alleenreizende vrouw gaan veel deuren voor je open. Vooral lokale vrouwen vinden het geweldig om een praatje te maken. Daar geniet ik echt van. Verder probeer ik altijd te lachen en vriendelijk te zijn. Oók als me in Thailand voor de 25ste keer wordt gevraagd of ik een massage wil. Met een glimlach kom je toch echt het verst. In Zuid-Amerika en Midden-Amerika let ik wat beter op, vooral dat mijn spullen niet worden gestolen, maar ik geloof dat je met common sense heel ver komt.'
Manon: 'In Oman, Jordanië en Palestina waren de mensen zó gastvrij, respectvol en vriendelijk dat ik die landen aan elke alleenreizende vrouw kan aanraden. Ook in India en Nepal heb ik me altijd veilig gevoeld en dat geldt net zo voor Zuid Afrika en de landen die ik in Midden- en Zuid-Amerika heb bezocht.'
Malou: 'Toen ik een rally maakte van Amsterdam naar Ulaanbaatar in Mongolië, dachten wij dat Iran dé uitdaging van de zestien landen uit de rally zou worden. Niets bleek minder waar: de mensen waren ongelooflijk vriendelijk en het land bleek een verademing. Het eerder genoemde Turkmenistan bleek daarentegen een grote challenge: een van de ‘regels’ in Turkmenistan is dat je niet mag rijden in een vieze auto. Je snapt dat na twee weken alleen maar over stoffige wegen te hebben gereden, geen van onze auto’s er nog schoon uitzagen … Ook Indonesië heeft een discutabele reputatie als reisland voor vrouwen alleen, maar ik kom er al bijna dertig jaar en heb nooit problemen ondervonden. Als je je verdiept in de gewoontes van de regio, deze respecteert en je je daarop kleedt, is er niets aan de hand. Veel mensen denken dat de vrije beachvibe van Bali voor heel Indonesië geldt, maar niets is minder waar. Elk eiland en elke regio kent zijn eigen regels.'
Wat is jouw belangrijkste tip voor vrouwen die alleen willen gaan reizen?
Sabrina: 'Heb vertrouwen in jezelf en in je eigen gevoel. Als je een vervelend onderbuikgevoel hebt bij iemand, zoals een taxichauffeur of iemand die je dat ene goedkope hotel wil laten zien, durf dan nee te zeggen. Solo-reizen zal je op de proef stellen, maar er is geen beter manier om jezelf en de wereld om je heen beter te leren kennen. '
Manon: 'Verdiep je van tevoren in de plek waar je heen gaat zodat je niet voor verrassingen komt te staan. En respecteer de cultuur: als die vraagt om bedekte kleding, houd je daar dan aan, ook al is het veertig graden. Reizen betekent dat je iets 'neemt’ van de plek waar je bent. Realiseer je dat en wees dankbaar en respectvol. Doe geen domme dingen die je thuis ook niet zou doen. Dan komt het vast allemaal goed!'
Simone: 'Pas je aan aan je omgeving qua kleding en gedrag, zodat je niet te veel opvalt. En loop zelfverzekerd!'
Malou: 'Ga altijd op je gevoel af. Echt áltijd. Probeer bij twijfelachtige situaties altijd een groep of een plek waar veel mensen zijn op te zoeken. Een trouwring is ook een must, zekers ook in landen waar de verhouding tussen mannen en vrouwen net even anders ligt dan in het westen. En respecteer te allen tijde het gezag. Ga niet bijdehand lopen doen of hard schreeuwen als jou een eventueel ‘onrecht’ aangedaan wordt. Ga er niet tegenin, maar probeer met gebogen hoofd en zachte stem rede te vinden; blend in. En voor de mooiste reiservaringen: durf van je reisplan af te wijken als die kans zich voordoet, wanneer iemand je bijvoorbeeld vraagt of je een stuk meereist naar een plek die geheel de andere kant op ligt en wat dus eigenlijk jouw hele reisplan overhoop kan gooien. Ga erin mee, hoe eng ook. Geloof me: dat worden de mooiste en meest onvergetelijke momenten van je reis. En als laatste, geniet, geniet, geniet!
Smaakt dat naar meer? Treed op onze Themapagina Reisheldinnen in de voetsporen van vrouwelijke reispioniers van toen en nu en krijg de beste tips om solo te reizen als vrouw.
Volg Columbus Travel op Facebook en/of Instagram en meld je aan voor onze wekelijkse nieuwsbrief!
Door: Columbus Travel
Friday, April 22, 2022
