Travelbug
Neem een eigen chador
Als je in Iran een moskee of heiligdom wilt bezoeken, moet je als vrouw vaak een chador dragen. Deze zijn weliswaar te leen bij de ingang, maar voor toeristen gebruiken ze verschrikkelijk stomme witte gewaden met bloemetjes, waardoor je eruitziet als een tafelkleed op pootjes, enorm opvalt als toerist en je behoorlijk ongemakkelijk voelt. Ik had zelf een zwarte chador gekocht ergens op een bazar (echt overal te koop voor weinig) en daar voelde ik me veel prettiger en veel minder opvallend in. Bovendien kun je de chador met je tanden vasthouden als je foto's wilt maken en dat is misschien een minder fris idee als tig mensen voor jou dat ook al hebben gedaan. Dubbel voordeel dus: koop je eigen chadorretje!
Havana Club
Deze meneer was duidelijk dikke vrienden met zijn Havana Club-fles. Ze hadden er samen al aardig wat tijd op zitten. Helaas is de foto niet geweldig scherp - het was laat in de middag en bewolkt, en ik heb vanaf de overkant van de straat ingezoomd om de situatie niet te verstoren als ik ernaartoe zou lopen. Desondanks toch een aardig plaatje vind ik zelf.
Heel veel huisjes
Afdaling vanuit het Toubkal-massief. Onderweg kwamen we door Berber-dorpjes zoals dit. Ze vielen soms bijna weg tegen de achtergrond! In dit dorpjes maakte ik trouwens de foto's van het smoezelige jongetje, elders in mijn collectie te zien.
Wolkencontrast
Tijdens een wandeltocht in de omgeving van Jbel Ayachi (Midelt) werden we getrakteerd op een waanzinnig mooie wolkenlucht, met een schitterend contrast tussen hagelwit en heel donkergrijs. Prachtig! Dat hebben we dus niet alleen thuis, zulke luchten!
Interessante...achter
Een zeer lezenswaardig boek voor als je naar Cuba wilt gaan is dit: De ritselaars van Havana - Edwin Koopman (isbn 9789057590276, prijs 17,50 euro) Het boek geeft een leuk inzicht in hoe de maatschappij en het leven in elkaar steekt. Ik heb het boek zelf gelezen in de eerste dagen dat ik daar was, en ik vond het erg verhelderend. Beschrijving van NBD/Biblion: Ritselen om te overleven, gedwongen mee applaudisseren, het land uit proberen te komen en het Grote Wachten op de vrijheid (de dood van Fidel Castro) bepalen het leven van de Cubanen. Op Cuba, waar Castro sinds jaar en dag aan de macht is, zijn veel gewone zaken niet meer verkrijgbaar. In de bodega's, de staatswinkels, is nauwelijks iets te krijgen, zeep en drank liggen alleen in de dollarwinkels. De Cubaanse geheime dienst is allesoverheersend, angst en onderling wantrouwen tussen mensen bepalen het dagelijkse leven. De Nederlandse journalist Edwin Koopman (1964) maakte tussen 1993 en 2004 zes reizen naar Cuba en baseerde hierop dit vlotgeschreven boek dat een ontnuchterend beeld geeft van Cuba. Ook wordt aandacht besteed aan de goede relaties die Nederland had met de voorganger van Castro, de dictator Batista. De auteur is correspondent Latijns-Amerika voor het dagblad Trouw en de Wereldomroep.
Dag overbuurman
Niet alleen heb je prachtige mensen in Cuba, maar ze zijn ook nog eens allemaal voortdurend buiten. Op hun stoep, balkon of straatje aan het niksen. Dus tja, als ze daar dan toch staan... En persoonlijk vond ik het extra mooi dat de hele foto bijna alleen maar uit bruintinten bestaat.
Onderhoudsbeurt...huu
Ik weet niet of het voor alle autoverhuurders geldt, maar degene die de auto huurt (jij dus) is verantwoordelijk voor de onderhoudsbeurten. Hoe idioot het ook klinkt. Bij ons stond op het contract dat we bij een kilometerstand van 75.000 naar een kantoor van de verhuurder (in ons geval Havanautos) moesten gaan voor een check-up van bandenspanning, olie en koelvloeistof e.d. Nou hadden wij dat een beetje aan ons laars gelapt en bij 75.000 km zelf het oliepeil en de koelvloeistof gecontroleerd. Maar dat gaf groot gedoe bij het inleveren van de auto. Er was namelijk geen "beurt" afgetekend. We moesten 100 CUC boete betalen (toch wel zonde). Dergelijke check-ups schijnen wel gewoon gratis te zijn, dus daar hoef je het niet voor te laten. Het moet dus echt officieel en afgetekend en alles. Gewoon toch maar doen dus...!
Kompas mee
Ik geloof dat ik de tip al ergens op deze site (of op een andere reissite) heb gezien, maar absoluut handig: neem een kompas mee naar Cuba. De bewegwijzering is minimaal (vooral rondom Havana) en met een goede plattegrond kom je al een heel eind, maar wij vonden een kompas ook reuze handig om te kunnen checken dat je in elk geval in de goede richting aan het rijden (of zoeken!) bent.
Rijstarbeider
Ik was tussen de rijstvelden aan het wandelen, waar hard gewerkt werd. Er ging een groepje arbeiders pauzeren en koffie drinken. Ze nodigden me uit om erbij te komen zitten en boden me koffie aan. Zonder 1 woord van elkaars taal te spreken heb je dan toch opeens een mooie interactie...
IJzig meer
Onverwacht al veel sneeuw in september. Dit is het Kol Tor-meer in de namiddag. Nog net een halfuurtje zon om mooie foto's te maken. Het meer ligt op ongeveer 3000m hoogte. De wandeling ernaartoe was... wat zal ik zeggen... vrij pittig.
Marokko • Zuid Sahara en oases
Marokko • Zuid Sahara en oases
Kleurig kleedje
Een overnachting in nomadenkamp in Erg Chebbi. Je slaapt in een berbertent of als je wilt op een matras op 't zand onder de sterren. Vooral in de vroege ochtend (en namiddag natuurlijk) is het licht mooi en warm.
Smoezeljongetje
Smoezelig maar heel aandoenlijk jongetje in een Berberdorp in het Atlas gebergte. Zo te zien net heel verdrietig geweest... Vaak krijg je stenen naar je hoofd als je op 't platteland foto's maakt van mensen, maar deze lukte zonder bult op mijn voorhoofd.
Lokale gids
Een Indonesische gids voor grote of kleine groepen op diverse Indonesische eilanden. De man is vriendelijk en spreekt erg goed Nederlands. Hij is bovendien bijzonder hartelijk en enthousiast. Hieronder staan zijn contactgegevens: Yance Dapawole Perum Darmasaba, Permai A/17 Badung, Bali Mobile +62 (0)81 338 236 237 yancedapawole@hotmail.com