Svangelderen

"Eike...?" Mijn stem klinkt kleintjes, galmt tegen de lege muren. In het lege gebouw voor me ritselt iets. Het gevoel dat we hier niet mogen zijn wordt nu heel sterk. Is dit wel iets voor mij? Mijn v... Lees meer

Gillend rennen we over het weiland. De penetrante geur kleeft aan onze kleren, onze huid. Met een grote sprong overbrug ik het slootje. Dan roffelen mijn voeten over het harde asfalt. Bij de bushalte... Lees meer

De zon weerkaatst glanzend op het water. Ritmisch laat ik mijn peddel in en uit het water glijden. De lange dag op het water begint zijn tol te vragen aan de groep. De gezichten in de andere kano's st... Lees meer

“You want rai wai?” vraagt onze gastheer met een vriendelijke glimlach. “Raiwai?” herhaal ik vragend. Nu zegt hij iets terug wat klinkt als “wai rai”. Beleefd knik ik, hij knikt terug en lachend verdw... Lees meer

Zó kamperen, met alleen een dun tentdoek tussen jezelf en de uitgestrekte wildernis, dat wilde ik elke nacht van onze vakantie in Noorwegen. Maar die eerste nacht liep het een beetje anders dan ik dac... Lees meer

De hitte duwt het zweet uit onze huid. Achter ons rijdt de trein met donderend geraas weg. Stof wolkt op vanaf het kronkelige weggetje voor ons. We zijn er. Een klein dorpje aan de voet van de bergen.... Lees meer

De speakers braken een constante stroom Bahasa Indonesia uit. Mensen lopen in paniek heen en weer en trekken hun reddingsvest nog wat dichter tegen zich aan. De geur van rook prikkelt in mijn neus. Me... Lees meer

Een plezierige plek om even rond te hangen. Zo omschrijft de Lonely Planet het dorpje Chau Doc. We zijn nog te jong en onervaren om niet alles zo letterlijk te geloven. En daarom slapen we een nachtje... Lees meer