Reefje

Het is bijna kerstvakantie en iedereen in Auckland maakt zich op voor het grote vertrek. Tijdens deze twee weken schijnt het er hier als een Western film uit te zien; lege straten, verlaten winkels en... Lees meer

Het ijs is al snel gebroken tijdens het team buildings uitje ‘Humanopoly’. Met mijn nieuwe collega’s staar ik naar Robb, hoe hij zijn gezicht in verschillende plooien trekt om het koekje van zijn voor... Lees meer

Seek.co.nz is mijn nieuwe favoriete website geworden. Ik weet alleen niet of het wederzijds is, aangezien de vele werk advertenties me nog steeds niet aan een baan hebben geholpen. Elke dag bellen met... Lees meer

Behalve het prullenbak-, mijn documenten- en het computer icoon op mijn desktop, zie ik een blauw scherm voor me. Alle ontvangen en verzonden e-mails van Outlook zijn inmiddels verdwenen in cyberspace... Lees meer

Een beetje onderuitgezakt zit ik aan mijn bureau en teken ik verveeld wat figuurtjes op het blaadje dat voor me ligt. Ik heb dit sinds de middelbare school niet meer gedaan en ik had ook nooit gedacht... Lees meer

8 sushi rondjes voor nog geen $3,90? Gratis met de bus door de binnenstad van Auckland? Een maand voor niks, noppes, nada sporten? Alhoewel vrijwel alles duur is vergeleken met Nederland, zijn er toc... Lees meer

Het liefst wil ik zo snel mogelijk van mijn ‘heavy weight’ rugzak af. Maar dat gaat toch wat lastiger dan verwacht. Als Quentin en ik onze kamer In het Nomad Hostel binnen lopen, is het één grote puin... Lees meer

Voordat we vanuit Cairns weer richting het zuiden vetrekken, maken Quentin en ik nog een stop in Cape Tribulation en Daintree. Toen ik de vorig jaar mijn reis in Daintree begon, heb ik lang niet alles... Lees meer

Om 16.30 uur staan we (Quentin, Raphael en ik) dan bij de haven in Cairns. Het steeds groter wordende stipje aan de horizon nadert snel. Matt staat bovenop het dak van de boot, zijn piratenvlag van li... Lees meer

Twee dagen na het vertrek van Quentin’s ouders, hebben we een nieuw Frans koppel gevonden dat met ons mee rijdt naar Cairns. Didier (35) en Lidie (25) zijn beiden werkzaam bij de post en wonen in Pari... Lees meer

Na een kleine twee weken met mijn schoonouders lopen de irritaties hoog op en Quentin zit ertussen in. Quentin had zijn ouders, voordat ze naar Australië kwamen, de nodige instructies gegeven over hoe... Lees meer

Ik zit lekker in het zonnetje achter de pc, wanneer ik ze zie verschijnen. Een beetje zenuwachtig schuif ik mijn stoel naar achteren, sta op en begroet het koppel. Van Bruno krijg ik twee kussen en ee... Lees meer

Net voordat we de westkust bereiken, maakt het droge landschap plaats voor een groene en heuvelachtige omgeving. Ondanks dat het zeer vervelend is om naar het westen te rijden (de laagstaande zon verb... Lees meer

Iedereen weet dat Australië een mega groot land is. How big? Dat realiseer je je pas, wanneer je zelf on the road bent. Onze reis van oost naar west is zeker bijzonder te noemen. Het vergt enige plann... Lees meer

Het westelijk gedeelte van het park, bestaat net zoals het oostelijk gedeelte uit tracks met adembenemend uitzicht, mooie gorges en prima verzorgde campings (luxer, met flushende wc’s en warme douches... Lees meer

Zo’n dikke $700 lichter en een kleine week verder, zijn we eindelijk weer on the road. Gisteren hebben we onze auto naar het centrum laten ‘towen’, omdat onze laatste inspecteur een of ander klein ond... Lees meer

Bijna 1000 km en 3 dagen verder, arriveren we in het kleine gehucht genaamd Boulia. Sinds gisteren hebben we een probleem met de uitlaat (althans dat vermoeden we). Direct nadat we van LPG naar benzin... Lees meer

Na 6 weken ‘zwoegen’ (soms dan) in de Roadhouse, komt ook hier weer een einde aan. Het was zeker een leuke ervaring en ook hier leer je weer nieuwe dingen van. Ik kan nu met zekerheid zeggen dat ik no... Lees meer

“Gravy?”, vragen de nieuwsgierige inwoners van Augathella, wanneer ik mezelf voorstel. “R E V Y”, probeer ik nog een keer op in mijn allermooiste Engels (uiteraard duidelijk articulerend, alsof ik het... Lees meer

Damian is de eerste van ons vieren, die een baan in de horeca weet te vinden. Weliswaar 3 tot 4 dagen in de week, maar toch een baan. Na 3 dagen cv’s te hebben uitgedeeld, hebben ook Quentin en ik een... Lees meer