PeggyvE
Het verhaal van de...
De vuurtoren van Beachy Head is een verhaal op zich. Op de foto is te zien dat de krijtrotsen prachtig wit zijn, dit komt door de erosie. Ieder jaar slijt er door water en wind ongeveer een halve meter van de rotsen. Op de klif staat een vuurtoren, genaamd Belle Tout. Vanwege de erosie is in 1999 de vuurtoren 15 meter landinwaarts verhuisd. Maar daar blijft het niet bij. Belle Tout werd in 1834 geopend, maar al snel bleek dat bij lage bewolking en mist de vuurtoren vanaf het water niet te zien was. In 1902 werd een tweede vuurtoren beneden bij de kust gebouwd. (zie foto). Belle Tout wordt tegenwoordig gebruikt als luxueus B& B.
Op vrouwenjacht!
Bij de hoorns genomen Meestal zie je dat mannetjesdieren grotere hoorns hebben dan de vrouwtjes, zo niet bij de gnoe. De hoorns van het vrouwtje zijn iets kleiner, maar ze mogen er zeker zijn. Met de hoorns kunnen de dieren zichzelf een beetje beschermen, maar dat is niet de belangrijkste functie. Gemengde kudden Dat de mannetjes- en vrouwtjesgnoes zo op elkaar lijken - inclusief de hoorns - heeft te maken met hun leven in gemengde kudden. Als de mannetjes er heel anders uitzien dan de vrouwtjes, dan zouden ze elkaar ook eerder als rivalen zien. Met zo veel dieren op een kluitje zou er veel te vaak ruzie zijn: een onnodige energieverspilling. Zo moeder, zo zoon Vrouwtjes helpen hun zonen door veel op hen te lijken. Ze hebben bijna dezelfde hoorns en zelfs een toefje haren op de plek waar bij mannetjes de penis zit. Volwassen mannetjes kunnen niet gemakkelijk het verschil tussen de moeders en hun opgroeiende zonen zien, met wie ze later in de paringstijd zullen concurreren. Daarom laten zij die met rust. Ik kwam deze tekst tegen op Internet en dacht direct aan bovenstaande foto. Het is mij niet echt duidelijk wat wat bespringt. Is het een volwassen mannetje, een vrouwtje of een jong mannetje? Maar in ieder geval behouden de gnoes na een lange toch nog steeds hun lust.
De Moezelvallei
Wat een herfstpracht geeft de Moezelvallei. Tijdens een fietstocht kwamen we ogen te kort. Deze herfstkleuren zie je in Nederland (lees Randstad) niet. Wanneer de zon er op schijnt lijkt het alsof het bos oplicht. Geel lijkt wel goud te worden. Helaas hadden we veel bewolking, maar wat een waterig zonnetje al kan doen! Vanuit Valwig, een plaatsje 3 km voorbij Cochem zijn we vertrokken voor een fietstocht van ongeveer 40 kilometer. Onderweg fiets je langs leuke dorpjes en wanneer je in Cochem aangekomen bent, zijn er verschillende wijnproeverijen. Lekker genieten op een terrasje of in een "grot".
The Seven Sisters
Beachy Head is een kaap of baai aan de zuidkust van Engeland, nabij het stadje Eastbourne in East Sussex, Engeland. De kaap is vooral bekend om de krijtrotsen, die met hun hoogte van 162 meter tot de hoogste van Engeland behoren. Het krijt van de rotsen werd gevormd in het late krijt, tussen de 65 en 100 miljoen jaar geleden. Het land waar de rotsen nu staan lag toen nog onder water. De golven hebben sterk bijgedragen aan de erosie van de rotsen. Omdat kalk in lagen wordt gevormd, slijten de rotsen niet overal op dezelfde manier. Vanuit Beachy Head kan men over de groene velden naar ‘the Seven Sisters” lopen. Een schitterende wandeling met mooie vergezichten. The Seven Sisters zijn 7 tegen elkaar aanstaande krijtrotsen op de kustlijn. De toegang is gratis, alleen voor parkeren wordt een vergoeding gevraagd.
Kom maar...
Beachy Head - Zuid Engeland nabij Eastbourne. Het is zondag 18 oktober 2015. Ik loop hier samen met mijn man. We hebben net ruim 4 uur gewandeld van Beachy Head naar "the Seven Sisters" en zijn nu op de terugweg. Het is voor een groot deel van de dag bewolkt met af en toe een zonnetje. Het is rond drie uur 's middags als ik opeens deze lucht zie. Mijn man denkt aan een ufo. Ik denk aan een hemel die open gaat. Kom maar... Een uur later word ik gebeld op mijn mobiel. Mijn moeder is overleden.
Boeddhistische tempel
In het zuiden van Sri Lanka ligt Unawatuna (bij Galle). In de heuvels, genaamd Rumasalla, ligt een (niet toeristische) boeddhistische tempel. Wanneer je bij de tempel bent heb je een prachtig uitzicht over de zee en Galle. Op het complex loopt een hele aardige meneer in het rond om je gratis (oke, later geef je natuurlijk een donatie) de tempel te laten zien. Deze tempel staat vol met allerlei gouden boeddha's, kaarsenhouders en bloemen. Foto's maken mag en deze meneer vond het geweldig om ons in allerlei posities te fotograferen. Helaas de foto's zijn niet zo mooi geworden als ik had gehoopt, maar we hebben ontzettend gelachen om deze fotograaf. De tempel heet: Japanese Peach Pagoda. Men kan rondom de tempel lopen en er zijn vier gouden beelden aan elke kant. Niet ver van de tempel ligt "Jungle beach". Ik ben er zelf niet geweest vanwege het slechte weer, maar het schijnt mooi te zijn.
Blikvanger
Tijdens onze treinreis van Mirigama naar Palugaswewa (nabij Habarana en duurt ongeveer 4.5 uur) zagen we onderweg deze "blikvanger". Een oud treinstel, letterlijk op een zijspoor gezet.
Kleurrijke fietstocht
Vanuit Sinharaja Forest reden we naar Hikkaduwa. Deze plaats ligt aan de zuid-westkust. Onderweg kwamen wij deze jongelui op hun versierde fiets tegen. Het bleek om een lokale festiviteit te gaan. Langs de kant van de weg stonden honderden mensen te wachten op hun komst.
Stoeiende olifantjes
Ten oosten van Habara ligt Minneriya National Park. Een "must" om naar toe te gaan wanneer je Sri Lanka bezoekt. Tijdens ons bezoek, begin juli, hebben we tientallen olifanten bij elkaar gezien. Er waren zelfs olifanten die naar de kudde toe renden. Jammer dat ik geen video kan uploaden. Maar bovenal waren er zo veel jonge olifantjes, drinkend bij hun moeder, stoeiend, maar ook ruzie aan het maken waren. We hadden het geluk dat wij als eerste aankwamen bij een kudde en daardoor ook de beste plaats hadden om foto's te maken. Kortom we kwamen ogen te kort. Het 89 vierkante kilometer grote park is een ideale plek voor olifanten. Je vindt er veel struiken, bossen en moerassen en open vlaktes. Naast olifanten vindt je hier nog veel meer dieren, waarvan de meeste tot bedreigde diersoorten behoren. Je vindt er ook herten, apen, krokodillen en luipaarden hoewel de laatste zeer zelden gezien worden. De beste tijd om hier olifanten te spotten is in het droge seizoen wat loopt van mei tot september. Tegen die tijd is namelijk het meeste water weg en komt er veel gras vrij voor dieren om te grazen. Jaarlijks komen honderden olifanten bijeen bij de Minneriya Tank om zich te wassen en te voeden. Het wordt ook niet voor niets ‘the Gathering’ genoemd. Naast olifanten komen hier ook vogels als ooievaars, reigers en pelikanen en andere dieren. De tank is overigens ontworpen door een monnik, Mahasena. Eén van de dingen die het Minneriya National Park zo speciaal maken is de vele habitatten. Van tropische bossen tot watergebieden en van graslanden tot struiken. De reden dat hier veel olifanten zitten is omdat Minneriya National Park deel uit maakt van een route die de olifanten afleggen tussen Minneriya National Park en Kaudulla en Wasgomuwa National Park. In augustus en september vindt je hier de meeste olifanten. (bron: www.azie.expert.nl)
Lierkopagame
De lierkopagame is een hagedis uit de familie agamen (Agamidae). De agame bereikt een totale lichaamslengte tot ongeveer 35 centimeter inclusief staart. De naam lierkopagame is te danken aan een grote knobbel en twee kammen op de kop van de dieren. (Wikipedia) Tijdens onze trekking in de Sinharaja Forest kwamen we deze mooie hagedis tegen. Als je goed kijkt zie je ook een mug vlak bij zijn oog zitten.
Zaanse Schans
Afgelopen zaterdag. Mijn eerste fotocursus zit erop. Van alles geleerd over diafragma, sluitertijd, onder- en overbelichting. Nu nog toepassen. En dat kon gelijk. Vanuit het leslokaal keken we over de Zaan. De hele dag hadden we schitterende wolkenluchten. Toen de les teneinde was kwamen er ook donkere regen/sneeuwwolken aan zetten. Nu kon ik het knopje (waarvan ik het bestaan niet af wist) tbv belichting ook eens gebruiken. Foto is overigens door het raam genomen. Vandaar iets onscherp.
Jong geleerd...
oud gedaan. Ik heb al eerder een foto geplaatst van een Masai die op een hoorn blies. Dit jongetje nam het van zijn vader over. Vol overgave was hij op de hoorn aan het blazen. Ik weet niet of de andere jongen vol bewondering kijkt of dat hij toch wat twijfels heeft. Maar wij waren in ieder geval onder de indruk!
De Dom van Milaan
De Duomo di Milano, de prachtige gotische kathedraal van Milaan, is een van de grootste kerken ter wereld. De verbluffende witte voorgevel, misschien wel de mooiste ter wereld, domineert het grote plein voor de kathedraal. De bouw van de kathedraal Opdracht tot de bouw van de kathedraal werd in 1385 gegeven door de bisschop Antonio da Saluzzo. Hij kreeg de steun van Gian Galeazzo Visconti, de eerste hertog van Milaan, die de ambitie had om de grootste kerk ter wereld te bouwen. Om de bouw te bespoedigen verleende de hertog toegang tot zijn marmergroeve. Hij verleende ook vrijstelling van belastingen en nodigde architecten uit gans Europa uit. In 1386 werd effectief met de bouw gestart maar de werken zouden nog eeuwen aanslepen. Toen de kathedraal in 1418 werd ingewijd was men nog maar net met de bouw van het schip aangevangen. De werken aan de kathedraal zouden voortduren tot in 1813 maar pas in 1965 werd de laatste hand aan de kathedraal gelegd met de afwerking van de bronzen deuren. Bron:A view on cities
De Snoek
Tijdens een weekendje Brugge stonden we op de Burg (het mooiste plein van Brugge) toen er een meerdere citroen's aan kwamen rijden. Het bleek om een trouwerij te gaan. Het plein stond al vol met toeristen en daar kwamen ook nog eens de gasten bij. Het was een hele klus om deze Snoeks op de foto te krijgen zonder al te veel mensen erop, die met name tussen de auto's liepen om door de ramen te turen.
Stalende lach
Wat ik zo mooi vind aan kinderen is dat ze zo puur natuur zijn. Ze verbloemen niets. De één is verlegen, de andere verdrietig, weer een ander afwachtend en ga zo maar door. Dit meisje heeft (ook) ons hart gestolen. Ze ging heel gewillig poseren en bleef maar stralen. Als ik deze foto zie, dan geniet ik van de stralende lach en ogen.
De rode loper.
Op het eiland Cres en Mali Losinj is het heerlijk vertoeven. Kleine gezellige plaatsjes maar ook gehuchten. Tijdens een wandeling door een heel klein dorpje (naam weet ik niet meer) zag ik een huisje waar volgens mij iedereen welkom is. De rode loper lag in ieder geval uit.
Wijk aan Zee
Een strandwandeling is altijd fijn om te doen. De wind in de haren en het liefst het zonnetje in je gezicht. Dat heb je natuurlijk niet voor het zeggen. Daarom is het des te mooier als de zon opeens door het wolkendek tevoorschijn komt.
Willingen
Wanneer je een korte skivakantie wilt houden, kom je in Willingen best aan je trekken. 's Morgens vroeg al op de piste en dan als één van de eerste naar beneden suizen. Die nacht had er een dikke mist gehangen. De bomen waren bevroren door op vriezende mist die er aan blijft plakken. Nadat de hemel ook nog strakblauw was geworden, ontstond dit winterse plaatje.
Zeer alert!
Op onze safari in de Masai Mara hebben we vele giraffen gezien. Maar niet eerder zoveel bij elkaar als op deze foto. En er waren er nog meer. Helaas niet zichtbaar op de foto. Wat (thuis bij het bekijken van de foto) opviel was dat de giraffen allemaal een andere richting opkeken. Ik vermoed dat ze dit doen om te kijken uit welke richting het gevaar komt. Maar misschien is het toeval of is er een andere reden?
Overstroming of niet?
Het Reschenmeer is een stuwmeer in de Zuid-Tiroolse gemeente Graun im Vinschgau. Het meer ligt op ongeveer 1520 meter hoogte, net over de Oostenrijks-Italiaanse grens, dicht bij de Reschenpas. Het meer is zes kilometer lang en is op de breedste plekken één kilometer breed. Het stuwmeer ontstond in 1950 na de bouw van een stuwdam tussen 1948 en 1950. Als gevolg van de dam kwamen het oorspronkelijke dorp Graun en een groot deel van Reschen onder water te staan. 163 huizen werden afgebroken en 523 hectare land werd onder water gezet. Heden ten dage herinnert de boven de oppervlakte uitstekende kerktoren van Alt-Graun, de oude dorpskern van Graun, aan het vroegere dorp.
Zo moe!
Zo te zien waren deze zebra's erg moe. Ze hebben een handige manier gevonden om hun vermoeide kop ergens tot rust te laten komen. Gewoon op de rug van je maatje leggen.
Lycische grafcompleze
Myra is een antieke stad en is heel interessant m.b.t. 3 bezienswaardigheden: Lycische grafcomplexen Romeins amfitheater Sint-Nikolaaskerk De foto betreft de Lychische grafcomplexen en deze zijn uitgehouwen in de rotsen. De doden werden er verticaal in begraven. Dan zijn ze dichter bij de hemel. Op het terrein vindt men ook een van de kleinste amfitheaters van Turkije. Sint Nicolaas was in de vierde eeuw na Christus bisschop van Myra.
Indringende blik
Tijdens ons bezoek aan een Masaidorp viel ons op dat de kinderen al een grote verantwoordelijkheid hebben. Zo ook dit jongetje. Hij heeft gedurende de tijd dat wij in het dorpje waren, zich als een grote broer gedragen en zich over zijn zusje ontfermd.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
