Ontheroadagain

Tanzania • Overige gebieden

Tanzania • Overige gebieden

Ontheroadagain

Ol Doinyo Lengai is de naam van de vulkaan op deze foto. Hij markeert de zuidkant van Lake Natron, een groot zoutmeer op de grens van Tanzania en Kenia. Om bij dit meer te komen moet je vanuit de stad Arusha uren hobbelen over stoffige wegen, vulkaangrond en ten slotte helemaal niets meer wat op een weg lijkt. Dit gedeelte van Tanzania is nagenoeg onbewoond, op wat kleine nederzettingen na. We hadden de zon in het maanachtige landschap al onder zien gaan toen we aankwamen bij het kleine tentenkamp waar we zouden gaan overnachten. We waren blij dat we eindelijk uit de antieke Land Cruiser konden stappen. Gaar van het gehobbel, de herrie en de spartaanse stoeltjes in de oude Toyota. Maar de beloning die we kregen was geweldig. In het laatste licht van de dag stonden ze daar, tientallen giraffes. Met op de achtergrond die indrukwekkende vulkaanberg. We hebben dankbaar staan kijken naar dit geweldige schouwspel, totdat de giraffes de benen namen. Wát een prachtige afsluiting van een lange dag reizen. [foto even uitvergroten]

Argentinië • Perito Moreno Gletsjer

Argentinië • Perito Moreno Gletsjer

Ontheroadagain

Ja, de Perito Moreno-gletsjer is een gebaand pad, maar de schoonheid ervan is niet te bevatten. Wij waren er op een rustige dag en op wat plukjes Japanners na hadden we de vele paden bij de gletsjer voor onszelf. De zon en wolken zorgden voor een fascinerend lichtspel over de eindeloze gletsjer. Urenlang heb ik er ademloos naar gekeken, totdat alle toeristen weg waren. Op deze foto zie je slechts een klein stukje van het lage, zuidelijke deel van de enorme gletsjer.

Verenigde Staten • Nevada

Verenigde Staten • Nevada

Ontheroadagain

Spookstadjes, ik heb er wel wat mee. Toen we in Nevada waren en over Bodie lazen, wilde ik er dan ook graag heen. Het ligt in de buurt van het indrukwekkende Yosemite Park, maar dat zou je niet zeggen. Van het overweldigende groen in het nationaal park is in dit spookstadje niets te bekennen. Bodie ontstond toen er in de omgeving, halverwege de 19e eeuw, goud werd ontdekt. De leegloop van het stadje begon aan het begin 20e eeuw alweer, maar de laatste mijn sloot pas tijdens de tweede wereldoorlog. Een groot deel van het stadje is verwoest door vandalisme en een grote brand, maar er staan nog genoeg huisjes en delen van de fabriek overeind. Het is bijzonder om door de verlaten straten te lopen. Bodie is nu een beschermd park en je moet betalen voor toegang, maar de overheid probeert het kleinschalig te houden. Er gaat bijvoorbeeld geen asfaltweg naar toe, waardoor het met een normale auto nog best een uitdaging is om er te komen. Het voordeel is dat toeristenbussen de rit naar boven niet aandurven, dus heel erg druk is het er nooit.