Menno Schaefer
Veilig landen
Bij Lambertsbaai, Zuid Afrika, bevindt zich een natuurreservaat op een eilandje vlak voor de kust, dat met een dammetje is verbonden met het vasteland. Een grote kolonie jan-van-genten broedt daar; vanuit een grote schuilhut zijn de vogels van dichtbij te observeren. Tegen het licht van de ondergaande zon zagen we ze paringsrituelen uitvoeren; maar voor het zover is moet natuurlijk eerst een goed plekje gevonden worden om te kunnen landen..
Visser in de mist
Een ritmisch gebonk klinkt over het meer waar ik mijn ochtendwandeling maakt. Ik kan het geluid pas plaatsen als ik de roeiende visser uit de mist zie opdoemen. Een stille oktoberochtend nabij het Zweedse Falun.
Reflectie van een...f
Ornithological Park of Pont de Gau, is de plek als je de flamingo's goed wilt zien in de Camargue. Dit natuurpark wat zich voornamelijk richt op vogels heeft veel te bieden en is normaal gesproken het hele jaar door geopend. De vogels die je er ziet variëren van koereigers, zwanen en witte reigers naar flamingo's. IJsvogels, roofvogels, ooievaars en klein grut. Maar ook beverratten, vossen, vlinders en boomkikkertjes kom je er tegen. Alle dieren zijn wild en kunnen komen en gaan wanneer ze willen het is dus niet van tevoren te voorspellen wat je er tegenkomt. Je kunt er heerlijk wandelen en hoeft het park niet op een bepaalde tijd uit te gaan. Ik had me verheugd op een flamingo met reflectie en het is gelukt.
De rode duinen
De Sossusvlei maakt deel uit van de Namib-woestijn in het Namib-Naukluft NP en vormt de oudste woestijn ter wereld, grenzend aan de Atlantische Oceaan. Er wordt gezegd dat deze woestijn al zo'n 80 miljoen jaar een droog tot zeer droog klimaat heeft. Het park heeft een oppervlakte van 50.000 km² en behoort daarmee tot de grootste nationale parken in Afrika. De Namib-woestijn wordt voor het gemak vaak aangeduid met Sossusvlei omdat de tocht naar het duinengebied in elk geval altijd naar de duinen bij deze 'vlei' gaan. Vanaf Sesriem loopt een 65 kilometer lange weg de duinen in die je helemaal moet rijden voordat je bij de Sossusvlei uitkomt. In de verte verschijnen dan de eerste rode zandduinen steeds meer en meer. De reis er naar toe, en weer terug natuurlijk, is zeker meer dan de moeite waard. Wij zijn dan ook meermaals gestopt om te genieten van het duinenlandschap.
Zeearenden safari
In Ringstad op eiland Bø in Vesterålen vind je het huis aan Yttersiden, waar Ian en Ann Karina (Schotten van oorsprong) al jaren hun restaurant, vissershuisjes en vakantie-appartementen runnen en Arctic Adventures organiseren. Hij geeft cursussen en safari’s om adelaars te fotograferen, andere wildlife safari’s, vis trips, excursies door de fjorden, naar het noorderlicht, sightseeing en vogels kijken, wandeltochten etc. Ook kun je boten, kano’s en fietsen huren. Kortom, hier is een prachtig gebied, waar je een hele actieve vakantie kunt doorbrengen. En er is niets lekkerder dan na een safari op zee, een heerlijke, rijk gevulde vissoep te nuttigen. www.yttersiden.no
Sterrenhemel
Op een (zo goed als) onbewolkte nacht, en nog een aantal speciale omstandigheden, heb je kans om het noorderlicht te zien. Soms is het zo ontzettend helder dat het hele landschap er door verlicht wordt. En aan de hemel zijn miljoenen sterren zichtbaar.
Verenigde Staten • Grand Canyon
Verenigde Staten • Grand Canyon
North Rim
Het Grand Canyon NP wordt door een kloof in twee helften verdeeld, die hemelsbreed maar 16 kilometer van elkaar zijn verwijderd. Maar als je met de auto van de zuidzijde (de South Rim) naar de noordzijde (de North Rim) wilt rijden, dan moet je een afstand van maar liefst 315 kilometer afleggen! De South Rim hadden we al eens bezocht in 2014 en 3 jaar later hebben we de North Rim verkend. Misschien iets minder spectaculair dan de overkant, maar toch zeker de moeite waard om te bezoeken. Grand Canyon is alom bekend, maar als je er staat dan ben je toch wel even stil en voel je je nietig. Het is gewoonweg prachtig!
Ubirr
Ubirr; een plaats waar oeroude aboriginal rotstekeningen te zien zijn. Maar vooral ook een plaats om bij ondergaande zon het prachtige achterland te bewonderen. Vanuit het natlab plateau kijken we uit over de uitgestrekte wetlands van Kakadu National Park.
Double O Arch
Arches NP staat vol met mooie rotsformaties en rotsbogen. De devils garden trail was toch wel 1 van mijn favoriete wandelingen. Het wandelpad is 6.8 km (heen en terug), onderweg kom je verschillende andere rotsbogen tegen zoals de heel populaire Landscape Arch. Het begin van de trail is een gewoon gravelpad met sommige stukken los zand, daarna is het soms op handen en voeten klimmen op en langs de rotsen. De trail eindigt dan bij Double O Arch. Het kleine donkere rondje links naast de uitgeputte toeristen is de doorgang om deze foto te nemen. Deze kleine opening beneden is 6m breed, de bovenste O heeft een diameter van 21m, dus dan heb je al een idee hoe reuze groot deze rotsboog wel is.
Grote poten
Galapagos 2018: Als je in de buurt van het eiland Isabela ga dan vooral ook naar Tintoreras. Je moet een klein stukje varen maar dan ben je op een verrassend stukje Galapagos. Rotsen met heel veel zee leguanen. Je ziet ze overal genieten van de warmte van de zon. Soms alleen maar meestal op een kluitje alsof je net op dat ene plekje de meeste warmte kan vinden. Prachtig gezicht. Deze leguaan had geen plekje op de rots kunnen bemachtigen en kwam aan de zijkant uit, zich vast klemmend aan de rots en er omheen kijken naar dat beetje zon wat hij nog kon vinden.
Naar de sterren op de
Op de top van de Pic du Midi du Bigorre is een enorme sterrenwacht gebouwd die nog altijd een belangrijke rol speelt bij het onderzoek van het heelal. Wij nemen tegen de avond de kabelbaan naar de top, want met de auto is dit niet mogelijk. Voor de geoefende wandelaars is er een ezelspad van vierenhalf uur, daar waag ik me maar niet aan. We overnachten op de top in het oude onderzoeksstation van de sterrenwacht. Heel vroeg in de nacht observeren we de sterren; een fantastische ervaring. Nu zien we de zon opkomen, de kabelbaan hangt nog stil. Je kijkt in de richting van Spanje, volgens de experts wel 300 km. Het uitzicht vanaf de Pic staat zelfs op de werelderfgoedlijst.
Petrified Forest NP
Petrified Forest National Park ligt in het noordoosten van de staat Arizona, ten oosten van de plaats Holbrook. Het park heeft een noordelijke en een zuidelijke ingang, tussen die beide ingangen ligt een 28 mijl lange parkweg. Aan deze weg vind je diverse uitkijkpunten en de beginpunten van een aantal trails. Eén van die trails is de Jasper Forest trail. Oorspronkelijk heette dit gebied ‘First Forest’, omdat het de eerste plek is waar – enkele honderden jaren geleden – versteend hout werd gevonden. Er bevindt zich hier een van de grootste verzamelingen van het versteende hout in het park. Loop vanaf de parkeerplaats eerst een stukje terug naar de weg, tot je een plek bereikt waar de helling naar beneden toe niet meer zo steil is. Vandaar kan je afdalen naar het gebied dat beneden het uitkijkpunt ligt. Volg daar de restanten van een oude weg, tot je weer terugbent op het beginpunt.
Bekend kikkertje
We waren in het Reserva Biológica Tirimbina waar we dit kleurrijk diertje konden spotten. De roodoogmakikikker is misschien wel de bekendste kikker van Costa Rica. Het is een soort kikker uit de familie van de boomkikkers. Vooral hun oogjes vallen op, maar ook de oranje vingers en blauw met gele poten. De kikkers komen voor in Midden-Amerika waar ze in de regenwouden leven. Overdag zitten ze verstopt in bomen, maar tijdens de nacht gaan ze op jacht. Ze worden ongeveer 5 tot 7 centimeter lang waarbij de mannetjes kleiner blijven dan de vrouwtjes. De diertjes kunnen hun kleuren aanpassen naar hoe ze zich voelen. Als ze donker van kleur zijn, hebben ze meer stress. Tussen de tenen zitten zwemvliezen die vroeger meer werden gebruikt om te zwemmen, maar nu ook makkelijk zijn om vlot in bomen te kunnen klimmen. Aan de zwemvliezen zitten ook schijven waarmee het mannetje zich vastklampt als het op het vrouwtje kruipt om te paren. De lange vingers zijn dan weer handig om zich aan de takjes vast te houden.
Het verhaal achter de
Loch Ard Gorge, aan de Great Ocean Road in Australie, biedt niet alleen een prachtig uitkijkpunt maar ook een mooi verhaal, voor wie van romantiek houdt. De naam verwijst naar een schip, Loch Ard, dat in 1878 uit koers raakte en op een rif strandde. De enige overlevenden waren de jonge leerling-matroos Tom en het meisje Eva. Tom zou de uitgeputte Eva in zijn armen naar een beschutte grot op het eiland hebben gedragen, en ging vervolgens op zoek naar hulp. Het verhaal werd een legende, al verloopt het daarna minder romantisch dan je wellicht zou verwachten; ze werden niet verliefd op elkaar, en nadat ze gered waren zouden ze elkaar nooit meer hebben gezien.
Overnachten in de...w
We gaan bij het plaatsje Ouled Driss, zo' n 80 km. ten zuiden van Zagora op een kameel de woestijn in. Natuurlijk onder begeleiding van kameelmannen. Een heerlijk ontspannen tochtje op de kameel om uit te komen op een kamp waar de tenten met echte bedden al klaar staan. We krijgen thee met wat lekkers, er wordt voor ons gekookt en later muziek en zang. Wij genieten van dit alles maar vooral van de woestijn tijdens de zonsondergang en dan de sterrenhemel.
Heb jij ze geteld?
In 2014 hebben we Falklands, Zuid-Georgië en Antarctica bezocht met een expeditieschip. 24 dagen weg van huis helemaal afgesloten van de buitenwereld. 1 van de zo vele highlights was Salisbury Plain in Zuid-Georgië. Samen met 500 000 konings pinguïns deel je het strand. We hebben al veel van de wereld gezien maar dit overtreft alles. De enige mensen die je ziet tijdens deze expeditie zijn uw 98 reisgenoten en bemanning.
Licht-show van de...n
Het was inmiddels onze laatste nacht in het hoge noorden. Volgens diverse apps was er een kleine kans om noorderlicht te zien. We gingen er met een busje op uit om een mooie plek te zoeken, lang wachten, af en toe een proef-foto maken omdat het noorderlicht soms niet eens met het blote oog te zien is. Na anderhalf uur begon het toch duidelijker te komen. Alvast veel foto's maken, toen ging ik even opwarmen in het busje en een tijd later kwamen ze me halen, ik moest toch echt terugkomen; het knalde van de lucht, overal om ons heen, en bij iedere foto was de vorm en de plek alweer anders.
Magie
Upper antelope canyon is toch wel een speciaal plekje in de VS. Je kunt dit enkel bezoeken via een op voorhand geboekte georganiseerde tour. Als je een degelijke foto wilt maken binnen in de canyon, dan is het aangeraden om een fototour te boeken. Dan geven ze je wat extra tijd en ruimte om je foto's te maken. Neem je geen fototour, dan moet je als mieren in een rijtje naar binnen wandelen wat extreem frustrerend is.