Mary54
Slapen bij Lac Blanc
Zondagavond exact 3 weken geleden logeerden wij in de berghut Refuge du Lac Blanc. In Covid-tijd niet handig om met 20 mensen op 1 slaapzaal te overnachten zonder ventilatie, maar we hebben de gok voor één keer genomen, nadat we ons al 1,5 jaar heel stikt aan alle maatregelen hebben gehouden..... we wilden zo graag van dit waanzinnige mooie uitzicht genieten tijdens zonsopkomst en -ondergang! Op deze plek mag je niet wild kamperen, omdat het beschermd natuurgebied is. Je kunt dus wel overnachten in de berghut die direct aan het meer gelegen is. Gek genoeg waren we de enigen die 's avonds buiten waren om de zonsondergang te fotograferen en de volgende ochtend ook toen we om 5 uur zachtjes uit de slaapzaal wegslopen. Al fotograferend liep achter ons een groepje steenbokken weg. Ik zal deze prachtige plek niet snel vergeten.... ondanks dat dit Frankrijk is en slechts 1000 km van huis, voelde het even of we in Patagonië stonden. Voor de bergenthousiastelingen onder ons: de berg uiterst rechts op de foto die je (nog verlicht) in de verte ziet liggen is de top van de Mont Blanc, de hoogste berg van Europa.
Een beetje vol
Mopti is een druk bezocht plaatsje, vooral ook omdat het goed per water bereikbaar is.Jje struikelt er echter niet over de toeristen. Er is een gigantische markt waar de bevolking hun dagelijkse inkopen kan doen. Er is van alles te vinden. De haven van het stadje ligt zo vol dat er haast geen boot meer bij kan. Zij aan zij liggen ze aangemeerd. Ook op de boten zelf moet men naast de gedane inkopen een plekje zien te vinden.
Een machtige kat...sp
Er zijn verschillende parken in India waar je kans hebt om tijgers te spotten. Zo vonden we Kanha en Bandhavgarh NP, 2 prachtparken die goed te combineren zijn met het mooie tempelcomplex Khajuraho. Deze tijger hebben we gezien in Bandhavgarh. Buiten tijgers hebben we hier ook apen, chital en sambal herten, ijsvogels, bruine visuil, gieren, maraboe en veel meer gezien.
Zo lekker in de sneeu
Bayerische Wald - Ludwigstal - Hier bevinden zich beren, wolven en lynxen . Dit was voor een mij een bucket-list dingetje. Ik wilde zo graag wolven en Lynxen in de sneeuw fotograferen. Dat is dus mogelijk vrij dichtbij namelijk in Zuid-Duitsland tegen de Tsjechische Grens. De Lynx is een middelgrote kat en leven Solitair maar jagen wel samen. Ze zijn ongeveer net zo groot als een hond. De poten zijn in verhouding wat groter waardoor zij beter over sneeuw kunnen lopen.
Incoming!!
Een duikende ijsvogel die in volle vaart op het water af duikt om een visje te vangen. Het zijn echt fantastische vissers, een genot om naar te kijken.
Kloof van de sprong..
De Tiger Leaping Gorge (sprong van de tijger) is een 15 km lange kloof in het noordwesten van Yunnan. Het is het goed te bereiken vanuit Lijiang. Er gaat zowel een pendelbus als een openbare bus richting deze plek. De legende gaat dat een tijger naar de overkant kan springen, vandaar de naam. De hellingen van de kloof zijn prima wandelgebied. Er zijn mooie meerdaagse trekkings in het gebied te maken. Wanneer je niet zo'n wandelaar bent kun je toch genieten van de uitzichten. Er is een uitzichtpunt, het kan er wel wat druk zijn met Chinezen, waar je mooi zicht hebt op een deel van de kloof.
Schorpioen
Mensen vragen wel eens of Etosha het mooiste is van Namibië. Het was erg mooi maar niet mijn hoogtepunt. Dat was the living Desert tour in de zandduinen van Swakopmund. Nooit geweten dat er in dat zand zoveel diertjes leefden. De Little five. Schorpioen, Gekko, kameleon , slang , spin , mieren enz kwamen we allemaal tegen. Een schorpioen vinden kwam niet zoveel voor. Het beestje is ongeveer 10 cm groot en erg giftig. Hij loopt hier over het zand van de woestijn. In zijn opgerolde staart zie je de giftige angel. Je moet de foto groot openen om de staart en angel goed te zien. Site werkt nog steedss niet goed grrrrrrr. Wil je boeken Steve and Louise Braine P O Box 2703, Swakopmund, Namibia Telephone: +264 (0)64 404908 Mobile Louise: +264 (0)816391775 Mobile Steve: +264 (0)817331422 Facsimile: 0866282977 Email: info@batisbirdingsafaris.net http://www.batisbirdingsafaris.com/
Hard werken
Na al dat knuffelen komt er ook een tijd van hard werken. Visjes moeten gevangen worden om het kroost van eten te voorzien. gelukkig is de papegaaiduiker daar erg goed voor toegerust met zijn weerhaakjes [ verhemelte ] die al die visjes vast kunnen houden. Foto op eiland Lunga genomen.
Canada • Peter Lougheed Provincial Park
Canada • Peter Lougheed Provincial Park
Exploring Kananaskis
Ook deze tweede foto is van Kananaskis. Deze achtertuin van Banff is in kaart gebracht en genaamd door John Palliser, geograaf en ontdekkingsreiziger uit Dublin. In de middag slaat hier het weer regelmatig om, schaduwen vallen over de bergen en het meer. Als een kano voorbij komt,, lijkt het of ik ver terug in de tijd John Palliser met zijn crew langs zie komen.
Blue and green
Palau vond ik het mooist vanuit de lucht en onderwater. De onderwaterwereld hier is te gek. Veel grote vis en gezond koraal. Ze zijn er erg zuinig op daar gelukkig (ook omdat het duiktoerisme hier heel wat geld in het laatje brengt natuurlijk). Vanuit een Cesna vliegtuigje maken de rock islands ook indruk trouwens. Hier zie je goed de diepe en ondiepe stukken en het bijbehorende koraal. Omdat de zijdeur van het vliegtuigje open stond konden we prima foto's maken.
The living desert
In Swakopmund hebben we een tour geboekt bij Tommy. Hij laat ons de levende woestijn zien. Deze kameleon zagen we onderweg. Met meelwormen liet Tommy zien hoe snel ze zijn met hun enorme lange tong... Tommy's living desert tour kun je boeken via www.tommys.iway.na en is zeker de moeite waard. Hartstikke leuk om met kinderen te doen.
Flamingo in een...spi
Tijdens het plaatsen van mijn laatste blog ging ik nog eens door mijn foto's van de Salar de Uyuni. Prachtige uitgestrekte bizarre en extreme landschappen is wat deze omgeving kenmerkt. De zoutvlakte zelf is onbeschrijfelijk mooi, een sneeuwwit landschap met bijzondere natuurlijke uitstulpingen. Echter is dee weg er naartoe of vandaan vaak net zo mooi. Het beeld is genomen op de heenweg bij een van de vele meertjes die je tegenkomt. Een klein koud briesje zorgde helaas dat het geen superstrakke spiegel werd. Koude die de flamingo's niet echt lijkt te deren. En ik altijd maar gedacht dat ze alleen in wamre oorden voorkwamen. Ondanks dat het de grootste toeristen trekpleister is van Bolivia voel je je vaak erg alleen omdat het zo uitgestrekt is.
Op zoek naar...edelst
In Sri Lanka kan je tegen een schappelijke prijs edelstenen en half edelstenen kopen. Als dag trip kan je naar een edelstenen mijn die uitgebreid laat zien hoe de edelstenen worden gevonden. De mannen die er werken laten zich tegen vergoeding graag fotograferen. Vooral deze man deed ontzettend zijn best om te laten zien hoe hij zijn werk deed. De edelstenen zijn overal te koop door heel Sri Lanka en prachtig als je er van houdt. Ik kocht zelf ook een mooie ring, maar deed dat wel bij een juwelier en kreeg er zo een certificaat van echtheid bij.
Vuurdansen in Tonga
Het hoofdeiland van het koninkrijk Tonga is Tongatapu. Toen Abel Tasman als eerste blanke het eiland (260 km2) bezocht, noemde hij het Amsterdam ... Vandaag de dag leven er zo'n 65.000 mensen. De meeste inkomsten van het land worden gegenereerd door Tongalezen die in het buitenland (voornamelijk Australië en Nieuw-Zeeland) wonen en werken. Het toerisme staat er nog in de kinderschoenen. Op een paar plekken op Tongatapu worden geregeld vuurdansen georganiseerd.
Gambia • Abuko natuurreservaat
Gambia • Abuko natuurreservaat
Een drukte van belang
Het is een feest van kleur om een poosje op het strand de mensen gade te slaan die wachten op de vissersboten. Dan breekt er een totale chaos los van vrouwen die de boten bestormen om de vis binnen te halen. En zoals je ziet geen toerist te zien
Teej festival
Ik ben graag in India en vooral als er een feestje is. En die zijn er veel daar. Een aantal jaren geleden waren we in Jaipur om het Teej-festival bij te wonen. Tijdens het Teej Festival bidden getrouwde vrouwen voor een gelukkig en lang huwelijk tot Parvati en Shiva. Het Festival wordt overal in Rajasthan gevierd maar is het kleurrijkst in Jaipur. Joohlas (schommels) worden in bomen opgehangen en met bladeren en bloemen versierd. In Jaipur wordt een beeld van de godin Parvati getoond in een kilometer lange processie vergezeld door versierde olifanten, paarden, kamelen, praalwagens en meer. Er wordt muziek gemaakt en gedanst. Een uniek festival om bij te wonen De jonge dame op de voorgrond was een van de duizenden toeschouwers!!
Krrrrr krrrrr Luipaar
Tijdens mijn fotoreizen door Zuid-Afrika, rijden we met 2 jeeps. Middels walkey talkey's, blijven we met elkaar in verbinding voor als we iets speciaals zien, of een goed tip krijgen. Deze middag, op weg naar Berg en Dal, stond ik met mijn jeeps een hele tijd midden tussen een kudde olifanten, terwijl de andere een parallelweg hadden genomen. Toen we weer een kwartier of wat aan het rijden waren, klonk er ineens gekraak. 'krrrrr krrrrr Luipaard, op 10 meter krrrrrrrrr krrrrr, ligt stil op een rots...krrrrr krrrrr'. Ik pak dat ding en roep, 'Waar zijn jullie?'.... stilte... krrrr krrrr 'Waar zijn jullie?'. Vervolgens hoorde ik wel wat maar kon er geen chocola van maken, eerst omgedraaid, toen viel de verbinding helemaal weg, snel weer de andere kant op, en na een minuut of 5 werd het duidelijk. Als een speer naar die plek toe. 10 minuten later parkeerden we naast de andere jeep, er stond maar 1 andere auto dus poolposition. Bijna een uur hebben we met deze kanjer kunnen doorbrengen die er werkelijk fantastisch bij lag. Absoluut een van de vele hoogtepunten van deze trip.
Valbonë
Het kleine Balkanland Albanië blijft een relatief onbekende bestemming. Gelukkig is het land van de tweekoppige adelaar niet onbemind bij degenen die het hebben bezocht. Zowel de natuur als de mensen zijn er betoverend. De natuur dankzij haar ongerepte wildernis en de mensen door hun weergaloze gastvrijheid. In het hoge noorden van het kleine land ligt Bajram Çurri, de hoofdstad van het district Tropoja. Lange tijd, en met name in de wintermaanden, was de stad moeilijk te bereiken. De wegen en paden waren gewoonweg levensgevaarlijk: of ze zaten vol met gaten, of ze voerden langs diepe en onbeveiligde afgronden. De laatste jaren is het wegennet in het land aanzienlijk verbeterd waardoor je wat eenvoudiger tot het 8.000 inwoners tellende stadje kunt komen. Het kent inmiddels meerdere hotels of pensions alsmede lokale restaurants. Het dient vooral als uitvalsbasis om de natuur in te trekken. Vanuit Bajram Çurri loopt een weg verder naar het noorden. Het is een oude weg zonder veel verkeer, het soort weg waar er nog veel van zijn in het landelijke Albanië. Het soort weg waar meer schapen en geiten met hun hoeders over heen lopen dan er auto’s rijden. Op een bochtig stuk langs snel stromend water dat diep beneden een spoor vindt tussen het gesteente, staan ineens de Albanese Alpen voor je. De bergen zijn hoog en bedreigend en vormen de grens met Montenegro. Ook in de zomer zijn de hoge toppen bedekt met sneeuw. De weg loopt tussen deze bergen door, de vallei in, maar het lijkt of die bergen ieder moment naar elkaar toe kunnen schuiven om de vallei af te sluiten. Het niet alledaagse landschap doet denken aan een tafereel uit een spannende fantasy-film en je voelt je er klein en onbeduidend. De weg verandert in een pad zodra de bergen toegang hebben verleend tot het gebied. Een beek, lichtblauw van kleur en her en der kolkend en schuimend, baant zich met veel geweld een route door de vallei. Het water is kraakhelder. Wanneer je de auto parkeert en uitstapt, beland je op slechts een paar meter van het pad vandaan in een ruwe en onbedorven natuur, even helemaal alleen op de wereld. Dit is Valbonë, het prachtige natuurgebied van het noorden. Het blauwe water nodigt uit om urenlang te blijven kijken of om te voet verder te gaan langs de oevers.