MarioBentvelsen
Charolais
De witte Charolais komt van oorsprong uit - de naam zegt het al - Charolais-streek, nu onderdeel van Bourgondie. Het is een van de grootste en oudste vleesrassen. De dieren zijn robuust met korte, grove poten en hebben een vriendelijk en rustig karakter. Je komt ze in heel Frankrijk tegen.
Nevers
L’espace Bernadette Soubirous Nevers ontvangt ieder jaar duizenden pelgrims en bezoekers uit de hele wereld. Het lichaam van Sint Bernadette, van het wonder van Lourdes, is nog altijd intact en ligt opgebaard in de kapel sinds 1925. Dit beeld staat naast de kapel.
Le Meandre de Queuill
Het heeft wel wat weg van de Horseshoe Bend in de Colorado in Arizona, deze hoefijzervormige meander van de Sioule, die in de Auvergne bekend staat als Le Meandre de Queuille. Ik vind hem - qua schoonheid en qua afmetingen - zeker zo indrukwekkend.
Parapente
De Puy-de-Dome is een populaire locatie voor wandelaars en parapenters. Op een goede dag glijden makkelijk vijftig paragliders rond de top van de uitgedoofde vulkaan, een spectaculair gezicht. Sterker nog: ik overweeg om zelf ook een keer mee te vliegen. Fly like an eagle...
Sioule
Het is een van de schoonste rivieren van Frankrijk: de Sioule. Hij daalt af uit de Monts Dore, is wild in de Gorges de Chouvigny, komt gekalmeerd aan in Ebreuil en vervolgt zijn loop tot in Saint-Pourçain-sur-Sioule en de Allier. Wij hebben circa 2 uur door de kloof gekajakt. Door overvloedige regenval in de voorgaande weken waren er hier en daar stevige rapides, waardoor we het niet droog hielden. Maar de zon, de temperatuur en de schitterende omgeving maakten veel goed.
Charroux
Het is een van 'les plus beaux villages' van Frankrijk, volgens de Fransen. Dus namen we een kijkje in Charroux, dat niet teleurstelde. Het middeleeuwse dorp ligt in de vallei van de Sioule, aan het begin van het Centraal Massif. Het is bekend van de mosterd, maar wij genoten vooral van de stille straatjes.
Campagne
De Auvergne vormt het agrarische hart van Frankrijk, waar de tijd stil lijkt te staan. Een rustige streek, absoluut niet toeristisch, een paar plekken uitgezonderd. Wat mij dan aantrekt? Moeilijk te definieren. De leegte en weidsheid van het landschap, de eerlijke, wat ongepolijste mensen, de slaperige dorpjes en provinciale steden, zonder pretenties...?
Beestje
Ik ben niet zo'n insechtenfotograaf, maar afgelopen zomer heb ik mijn macrolens (100 mm met stabilisator) weer eens ter hand genomen. Vandaar deze foto van een 'beestje'. Ik kwam hem/haar/het tegen in de berm, ergens in de Auvergne. Wie weet wat het is, mag het zeggen.
Vakwerk (2)
Zoals gezegd was Harfleur eeuwenlang de belangrijkste haven van noordwest-Frankrijk. Dit Maison des pecheurs (huis van de vissers) werd gebouwd in de 15e eeuw en in 1988 gerestaureerd. Leuk detail is het anker op de voordeur.
Chartres
Mariabeeld uit een van de portalen van de Cathédrale Notre-Dame de Chartres. De vroeg-gotische kathedraal is een van de beroemdste van Frankrijk. De kathedraal bezit een kleed of sluier, genoemd Sancta Camisa, dat gedragen zou zijn door de maagd Maria toen zij wenend onder het kruis van haar stervende zoon Jezus stond. Om deze reden is het een belangrijk katholiek bedevaartsoord.
Coucher de soleil
Klassiek beeld: zonsondergang bij Falaise d'Aval, de westelijke klif van Etretat, ook wel - minder poetisch - olifantenslurf genoemd. Gefotografeerd met een grijsfilter om het water gladder te maken.
Falaise (2)
Wie Etretat bezoekt mag een wandeling over de kliffen niet overslaan. Het vereist wat klimwerk, maar het uitzicht maakt dat meer dan goed. Hier kijken we vanaf Falaise d'Amont naar het noorden, richting Fecamp.
Harfleur
Het was zes eeuwen lang de belangrijkste haven van noordwest-Frankrijk, totdat in de 16e eeuw Le Havre werd gebouwd, vijf kilometer verderop. Nu loopt Harfleur langzaam leeg. Een beetje grauwe plaats is het, soms groezelig zelfs, waar de gewone (Frans)man/vrouw probeert te overleven. Maar het bezit wel een schitterende kerk en verschillende vakwerk- en arbeidershuisjes. Ik houd daar wel van.
Vakwerk
Rouen heeft de naam en ook Honfleur telt heel wat vakwerkhuizen, maar in geen van beide steden zijn wij dit jaar geweest. Honfleur vanwege de vorige foto en Rouen vanwege tijdgebrek. We overnachtten echter in Harfleur - een charmant provinciestadje onder de rook van Le Havre - waar we in het centrum dit fraaie exemplaar tegenkwamen.
Zwarte zaterdag
Het schijnt er vandaag ook weer een te zijn: zwarte zaterdag. Dat zijn van die zaterdagen waarop Frankrijk verwordt tot een lange file van chagrijnige toeristen. Toen wij in Harfleur dachten even een cappucino te gaan halen in de vieille port van Honfleur, belandden wij vanaf Le Havre in zo'n file. Net voor de tolpoortjes van de Pont de Normandie zijn we omgekeerd. De monsterfile stond overigens twee kanten op: blijkbaar waren er ook veel vroegseizoeners huiswaarts aan het keren, op de vlucht voor de naderende invasie. De rest van de dag hebben wij heerlijk doorgebracht in Etretat.
Smullen
You love it or you hate it: oesters. Oftewel huitres, zoals ze in Normandie worden genoemd. Ik kan geen beter voorgerecht bedenken dan een half of heel dozijn oesters, zeker als ik daar ben. Want je moet ze wel vers eten. En de Normandische hebben een speciale ziltige smaak. Hmmm...
Falaise
Hier is goed te zien hoe de falaisekust van Normandie is opgebouwd uit verschillende steenlagen. De donkere lagen zijn van vuursteen, de ertussen gelegen dikkere lagen bestaan uit mergel. Falaise betekent zoveel als 'klif' of '(steile) rotskust'.
Vloed
Enkele uren voor zonsondergang begint het water in Etretat weer te stijgen. Niet zo snel als bij Le Mont Saint-Michel, waar een rennende man de opkomende vloed niet kan bijhouden. Maar snel genoeg om met behulp van een grijsfilter vast te leggen.
La Côte
De steile krijtrotsen van Etretat bestaan afwisselend uit lagen vuursteen en gele mergel: een zogenaamde falaisekust. De kust wordt hier La Côte d’Albâtre (Albastenkust) genoemd en loopt van Le Tréport in het noorden tot Le Havre in het zuiden. Van de rotsen afkomstige stukken vuursteen die door de zee zijn gladgeslepen, zijn kenmerkend voor de Côte d’Albâtre. Deze stenen behoren tot de hardste gesteenten ter wereld.
La Mer
Het zachte ruisen van de branding. Af en toe scheert een meeuw langs de kliffen, schijnbaar moeiteloos. Er zijn niet veel badgasten op dit deel van het strand van Etretat. In de verte zeilt een jacht stilletjes voorbij. La mer... ik kan er urenlang naar turen. Ik denk dat ik hier nog maar even blijf.
Eb
Het ebt in Etretat. De zon is al aan het zakken. Het water stroomt uit het poreuze kiezelstrand naar zee, schijnbaar uit het niets. Heb er een grijsfilter opgezet om de kiezels te benadrukken.
Misschien wel de...mo
Ben inmiddels enkele dagen terug uit Frankrijk. Onze laatste dag bezochten wij Etretat, waar je heerlijk oesters en mosselen kunt eten met een glaasje Sancerre bijvoorbeeld. We hebben de kliffen beklommen en zelfs een duikje genomen. Wat een schitterende plek.
Ronda (3)
De rivier Guadalevín heeft een diepe kloof door Ronda uitgesneden, bekend als Tajo de Ronda, waardoor het stadje in tweeën wordt gesplitst. Over de kloof zijn drie beroemde bruggen gebouwd: de Moorse, de oude en de nieuwe brug. De rivier is te bereiken via de Jardines del Rey Moro, die toegang biedt tot de zogenaamde watermijn. Deze werd door Christelijke slaven uit het binnenste van de klif gehakt om de toegang tot de rivier bij belegering veilig te stellen. Via 250 steile traptreden bereik je de rivier, een fascinerend stukje Moorse historie.
Cambodja • Angkor en Siem Reap
Cambodja • Angkor en Siem Reap
Cultuurshock (7)
Voorlopig mijn laatste cultuurshock: een monnik met een mobiele telefoon, in Angkor Wat, in 2005! Je verwacht het niet, althans ik niet. Misschien had ie wel een lijntje met de (gereïncarneerde) Boeddha. Mijn fotobijschrift: "Mams, ik heb nog zo gezegd: geen belletje!"