LexNiekel

China • Chinese Muur

LexNiekel was hier 30 Apr 2011

Ik betreed de muur bij Mutianyu. Hier is de muur gebouwd rond 1368 op de resten van een muur die achthonderd jaar daarvoor al was aangelegd. The Great Wall is op deze plek werkelijk fantastisch gerestaureerd. Dat is lang niet overal het geval. Op veel plaatsen is de muur in zeer slechte staat of zelfs helemaal verdwenen. Door erosie of oorlogsgeweld, gesloopt door boeren die de stenen gebruikten om huizen te bouwen of om plaats te maken voor een snelweg. De muur volgt het landschap. Dus moet ik klimmen en dalen. Naar beneden het dal in; omhoog richting heuveltop. Traptreden op en traptreden af. Velen zijn mij voorgegaan. Want om de muur met zijn enorme lengte en ruim duizend forten en wachttorens te bemensen, waren zeer veel soldaten nodig. Als rooksignalen aangaven dat de vijand in aantocht was, verplaatsten troepen, voetvolk en boogschutters te paard zich met grote snelheid over de muur richting de plek des onheils. Ik kan het mij allemaal levendig voorstellen en geniet van het panorama, de onverzettelijke uitstraling van de muur en het feit dat er bijna geen toeristen zijn.

Regio

Uniek in de wereld

veel souvenirskraampjes na afloop

Review geplaatst op 2017-06-09

Rusland

LexNiekel was hier 30 Apr 2011

Trans Mongolië Express – Het Baikalmeer De zon komt op als de trein langs de oevers van het Baikalmeer rijdt. Staand in het gangpad geniet ik van een werkelijk sensationeel uitzicht over het meer. Het is half mei maar toch zeker de helft van het gigantische wateroppervlak is bedekt met ijs en ijsschotsen. In de verte ontwaar ik een met sneeuw bedekte bergketen. Dit fantastische samenspel van opkomende zon, ijsschotsen en besneeuwde bergtoppen maakt op mij grote indruk. Wat zou ik graag deze ervaring en dit gevoel willen delen met het thuisfront. Maar als ervaren reiziger weet ik, dat dit onmogelijk is. Thuis zullen woorden tekort schieten. Mijn toehoorders zullen mij glimlachend toeknikken en jaloerse blikken veinzen. Maar begrijpen zullen ze mij niet. De minst slechte methode om mijn indrukken over te brengen, is het maken van foto’s. Met de nadruk op minst slechte. Want mijn eigen driedimensionale horizon is altijd dieper en breder dan dat van mijn fotolens. De emotie die op dit moment door mijn lichaam stroomt, het grandioze uitzicht, het geluid van de rijdende trein; een fototoestel kan dit onmogelijk kopiëren. Toch besluit ik een poging te wagen. Ik pak mijn fototoestel uit mijn coupé, stap terug het gangpad in, open het raam en doe verschrikt twee stappen achteruit. Een adem ontnemende kou stroomt de trein binnen.

Land

Unieke bestemming

Je moet er wel een stukje voor reizen

Review geplaatst op 2017-06-09

LexNiekel

Community-updates

Onze wedstrijden