Jolienoel
Naam
Jolie Roodenburg
Reviews
Foto's & tips
3
Blogs
0
Lid sinds
18 August 2017
Favorieten
Fav. land
Namibië
Fav. stad
...
Over mijn camera
Type
Spiegelreflex
Merk
Nikon
Model
D5200
Hoogst gewaardeerde foto’s & tips (3)
Hier voel je je een..
El Nido, een plaatsje op Palawan (de Filipijnen) is onbeschrijfelijk mooi! Boek een privétochtje naar de mooiste eilandjes en voel je helemaal alleen op de wereld. Je kunt snorkelen, naar een verborgen strand (je moet dan wel even onder een rots door duiken maar dan heb je ook wat). En geniet aan een verlaten strandje van een heerlijke lunch: een paar minuten eerder ving onze kapitein met een speer een vis uit het water. Toen meerden we aan bij een strand dat helemaal voor onszelf was. Terwijl de kapitein en zijn matroos een barbecue neerzetten en onze vis aan het roosteren waren, snorkelden wij nog even verder tussen het allermooiste koraal dat ik ooit gezien heb. De volgende dag maakten we een discovery dive op een andere locatie, niet ver van El Nido en werden we verliefd op de onderwaterwereld daar. Wat is het er mooi en puur en nog relatief onontdekt. Het zien van een zeeschildpad maakt onze dag compleet. En dan die zonsondergangen daar ... wauw!
Zelf rijden door een.
Tijdens onze selfdrive door Namibië, Botswana en Zimbabwe zijn we zó ontzettend veel mooie plaatsen tegen gekomen, maar de locatie van deze foto was er één van de overtreffende trap. Het eerste national park dat we doorkruisten was Etosha. Op het moment dat je Etosha NP binnenrijdt, doe je dit nog op een geasfalteerde weg. Maar al snel kun je deze weg verlaten en kom je in een landschap terecht dat haast niet te omschrijven is. Het is er stoffig en droog, met een witte kleur. Ook de dieren die je tegenkomt lijken wel verkleurd te zijn. Als ze rennen laten ze een stoffig spoort achter. Dit maakt het erg bijzonder om hier te zijn, het is net alsof je in een soort science fiction wereld beland bent. En hoe mooi is het dat dit park prima te zien is vanuit je eigen auto. Ultieme vrijheid! Wij waren hier in oktober, een relatie rustige periode waarin je bijna geen andere auto's tegenkomt, behalve bij de waterholes waar de dieren drinken. Soms voel je je dus écht alleen op de wereld. Wanneer je daar dan rijdt, in je grote stoere auto, en er steekt een giraf of een kudde olifanten de weg over, word je toch echt wel even stil. Zo dicht bij deze dieren zijn is nergens mee te vergelijken. Deze foto is gemaakt bij één van de waterholes in Etosha. Hoewel hier al veel dieren op te zien zijn, is het slecht een fractie van de werkelijkheid: vanuit iedere hoek kwamen dieren aanlopen om te drinken. Het enige dat je op zo'n moment wil is je auto neerzetten, de radio uit, ramen open (zodat je de giraffen hoort lopen en de zebra's hoort drinken), en genieten. We waren sprakeloos. Na dit tafereel ongeveer een half uur aanschouwd te hebben, werden we verrast door iets dat ons nog niet eerder opgevallen was... een leeuw, die slechts tientallen meters bij ons vandaan ook een toeschouwer was van alles dat wij zagen. Maar vast met een hele andere bedoeling!
Even geduld a.u.b.
Colca Canyon, november 2017, 7 uur in de ochtend. 'Laten we hopen dat we ze zien vandaag. Het is niet het seizoen, dus we moeten positief denken.' De gids heeft het over de belangrijkste reden voor ons bezoek aan Colcan Canyon: de Andescondor. Onderweg naar boven kijken we elkaar een aantal keer aan... hopelijk hebben we geluk. Het is rond kwart over 8 als we arriveren bij de Cruz del Condor, hét uitkijkpunt waar je de giganten onder de vogels kunt zien. We zoeken een rustige plek op en de spanning begint toch een beetje te stijgen. Met ons speuren nog tientallen anderen de hemel af. Na ongeveer 10 minuten vliegt er eentje rechtsonder ons langs... maar het gaat te snel om de camera te pakken. En weg is ie. Helaas. We doen tegen elkaar net alsof we blij zijn om 'm gezien te hebben, maar hopen beiden op meer. Ons geduld wordt op de proef gesteld, iedereen om ons heen hoopt hetzelfde. En dan... na een minuut of 20: wauw! Twee joekels van condors! Wat zijn ze mooi en imponerend, wat een reuzen. Zonder hun vleugels te bewegen razen ze door de vallei. Ze variëren in hoogte, afhankelijk van de luchtstromen. Dit is niet te bevatten! Als je hiernaar kijkt, kun je niet anders dan respect hebben voor deze prachtige, majestueuze dieren. Een minuut of 10 later zien we er nog twee door de vallei vliegen. We kijken elkaar nog eens aan: wat hébben wij een geluk gehad vandaag!