Jdevaan
Afsluitbare ruimte in
Er zijn meer dan honderd ondergrondse steden in Cappadocië. Zo'n 3000 jaar geleden werden door de Hettieten woningen gebouwd in natuurlijke holen en spleten in de grond, waarschijnlijk om te schuilen voor koude winters en wilde dieren. Later zijn ze door de Byzantijnen uitgebreid en met tunnels met elkaar verbonden, waardoor steden ontstonden. Weer later werden ze gebruikt door, door Romeinen vervolgde Christenen. Deze ondergrondse steden zitten ingenieus in elkaar met duizende luchtkokers en verborgen uitgangen die men met een soort zware molensteen van binnen kon afsluiten. Je vindt er woon- en slaapvertrekken, keukens, opslagruimten, stallen, kerken, grafkamers en zelfs lesruimten. Je kunt 4 van de 8 verdiepingen bezoeken.
Traditioneel boeren i
Hoewel Turkije na de komst van Ataturk heel erg gemoderniseerd is en sinds de laatste 20 jaar ook een grote opmars heeft gemaakt binnen het toerisme met de bouw van mondaine resorts en hotels, is het leven op het platteland in Cappadocie nog aardig traditioneel. Deze boer maakt op de ouderwetse manier met paard het land gereed voor druivenranken.
Zelfs de waterval in.
Bryce Canyon is niet echt een ravijn, maar een serie van vreemdsoortige, natuurlijk gevormde amphi-theaters. De wanden daarvan bestaan uit zestig verschillende lagen zand-, kalk- en leisteen. In de amphitheaters staan talloze zeer grillig gevormde rotsformaties in allerlei kleurschakeringen, variërend van wit, pastelroze, vurig oranje en rood tot knalrood. Deze rotspartijen (hoodoos genaamd) zijn door erosie ontstaan. Niet veel mensen weten dat er ook water en zowaar een waterval te vinden is in Bryce. Ik ontdekte het zelf bij toeval. Zelfs deze waterval heeft de zacht terraroze kleur waarom bryce bekend is, in zich
Mexican Hat
In de buurt van het plaatsje Mexican Hat, ligt een rots die met een beetje verbeeldingskracht lijkt op een mexicaanse Big Mama met een sombrero op. Het plaatsje dankt dan ook zijn naam aan deze rots. Mexican Hat is een ideale overnachtingslocatie voor wie Monument Valley wil bezoeken.
Neem eens een scenic.
De Burr Trail is vernoemd naar John Atlantic Burr, die in 1846 aan boord van de SS Brooklyn ergens op de Atlantische Oceaan werd geboren. Hij woonde later met zijn familie in Salt Lake City, en reisde vervolgens naar het zuiden van Utah. Daar stichtte hij in 1876 het plaatsje Burrville. Gedurende de zomermaanden liet hij zijn vee grazen op de hoog gelegen weiden van Boulder Mountain. Tijdens de winter was dit gebied echter te koud voor het vee, hij bracht de kudde voordat de kou inviel naar de warmere graslanden in de Waterpocket Fold. Om het vee makkelijker te kunnen verplaatsen legde hij een pad aan in het tot dan toe moeilijk toegankelijke gebied in de Waterpocket Fold en Muley Twist Canyon. Gedurende ongeveer 75 jaar veranderde er weinig aan het pad, het werd alleen op sommige plaatsen wat breder gemaakt. De Burr Trail is totaal ruim 67mijl lang, 50 mijl daarvan is geasfalteerd. Voor bevordering van het toerisme ontstond in de tweede helft van de vorige eeuw het idee om de weg te verbeteren. dit werd geruime tijd tegengewerkt door milieu-activisten. Uiteindelijk is een deel van het pad tijdens het begin van de jaren ’90 geasfalteerd. Deze scenic byway verbind Bulfrogg (gelegen aan Lake Powel) met Boulder. De route neemt je meer door de meest prachtige en bijzondere landschappen. Prachtige uitzichten op de Henry Mountains, de Red Circle Cliffs, kleurrijke waterpockets en verschillend gekleurde berglandschappen zijn je beloning (witte bergen, maar ook door mangaan blauwpaars gekleurde bergen en de prachtige rode schakeringen in de long canyon). Als je geluk hebt zie je zelfs een van de weinige vrij grazende bizonkuddes die Amerika telt, op deze route. Zelf heb ik hem gereden richting Boulder. Dat kan ik je ook zeker aanraden omdat het stuk weg dat je in Capitol Reef voert een niet geasfalteerd steil stuk is met smallle haarspeldbochten. Naar beneden toe ziet dat er enger uit, bovendien kunnen je remmen oververhit raken. De laatste jaren zijn grote stukken van de weg geasfalteerd, wat de weg iets minder avontuurlijk maakt. Maar niet de hele route dus. In normale weersomstandigheden is het prima te doen met een normale auto. Maar informeer ALTIJD! naar de weersomstandigheden en de wegconditie bij Rangers of lokale agenschappen. Want bij regen wordt deze weg zelfs voor een 4x4 bijna onneembaar.
De Hite Crossing...Br
De Hite Crossing Bridge is de enige voor auto's berijdbare brug die over de Colorado voert tussen de Glen Canyon brug, 298 km stroomafwaarts, en de U.S. Route 191 brug in de buurt van Moab, 180 km stroomopwaarts. Pas in 1966 werd hij geopend. Sinds 1946 kon je de rivier oversteken met een autoferry. Maar daarvóór moest je dus enorme afstanden afleggen om aan de overkant te komen. De brug is ontworpen door David Sargent en heeft 3 miljoen dollar gekost.
Landschap langs de Bu
De Burr Trail is vernoemd naar John Atlantic Burr, die in 1846 aan boord van de SS Brooklyn ergens op de Atlantische Oceaan werd geboren. Hij woonde later met zijn familie in Salt Lake City, en reisde vervolgens naar het zuiden van Utah. Daar stichtte hij in 1876 het plaatsje Burrville. Gedurende de zomermaanden liet hij zijn vee grazen op de hoog gelegen weiden van Boulder Mountain. Tijdens de winter was dit gebied echter te koud voor het vee, hij bracht de kudde voordat de kou inviel naar de warmere graslanden in de Waterpocket Fold. Om het vee makkelijker te kunnen verplaatsen legde hij een pad aan in het tot dan toe moeilijk toegankelijke gebied in de Waterpocket Fold en Muley Twist Canyon. Gedurende ongeveer 75 jaar veranderde er weinig aan het pad, het werd alleen op sommige plaatsen wat breder gemaakt. De Burr Trail is totaal ruim 67mijl lang, 50 mijl daarvan is geasfalteerd. Voor bevordering van het toerisme ontstond in de tweede helft van de vorige eeuw het idee om de weg te verbeteren. dit werd geruime tijd tegengewerkt door milieu-activisten. Uiteindelijk is een deel van het pad tijdens het begin van de jaren ’90 geasfalteerd.
Mannen bidden na...be
Na in Varanasi al crematies te hebben gezien, ben ik bij Kathmandu nog eens gaan kijken. Ik heb het met gemengde gevoelens, maar ook met grote belangstelling gade geslagen. Een inwoner was zo vriendelijk om mij veel uitleg te geven. Boeddhisten besteden aan het sterven en de directe tijd erna veel aandacht en betekenis vanwege de toekomstige reïncarnatie. Tijdens en direct na het sterven leest men voor uit het Tibetaanse Dodenboek. Maar ook de crematie zelf kent heel wat rituelen. Voordat daadwerkelijk het vuur in de brandstapel gestoken wordt, ben je zo'n 3 a 4 uur verder. In de vorige foto hebben alle zoons een rituele ronde om de overledene op de brandstapel gemaakt. Ieder had een taak daarbij. Maar voor mij het meest aangrijpende moment waarbij ik me niet kan voorstellen dat ik datzelf zou kunnen doen is toch wel, dat de oudste zoon na het in brand steken van de brandstapel, met een stok de schedel van de overledene inslaat. Dit om zo de geest/of ziel van de persoon te bevrijden. De mannen hier zijn klaar met de crematie, hebben zojuist de overblijvende as en grotere resten verzameld en beeindigen het ritueel met een gebed.
Lijkverbrandingsritue
Lijkverbrandingen vinden in Nepal meestal plaats naast de rivier. Nepal heeft wel 6000 riviertjes, allen komen uiteindelijk uit in de heilige rivier de Ganges. Als de dode op de houtstapel ligt wordt de wikkeldoek ervan af gehaald en in de rivier gegooid. De mannen van de familie, lopen voor de 2e keer om het lichaam met een fosfortablet. Deze wordt in de mond gelegd, omdat voor de Hindi de mond de plek is die het leven bepaalt. De fosfortablet wordt in brand gestoken met een pluk hooi dat eerst rond het lichaam wordt gedragen (dat is dus de 3e keer dat er rond het lichaam wordt gegaan). Het lichaam wordt bedekt met hooi. Als het lichaam verbrand is worden de hout- en asresten in de rivier gegooid. De familie kan ook de asresten verzamelen en in de grond begraven. Bij de verbranding zelf mogen alleen mannen aanwezig zijn. Dit omdat het wel eens gebeurd is dat vrouwen zich op de brandstapel wierpen om tezamen met hun echtgenoot te verbranden. De vrouwen en overige familieleden mogen van een afstand toekijken. Verdriet is er niet omdat de overledene in een volgend leven op een hoger niveau terugkeert.
Pueblo nederzetting i
Wupatki National Monument is een beschermt gebied van 140 km². Er zijn bijna 2600 prehistorische vindplaatsen ontdeckt, waaaronder ruïnes van Pueblos van de Anasazi-Cultuur. In de taal van de Hopi-Indianen betekent Wupatki `groot huis'. Er liggen verschillende nederzettingen. Het complex van de foto is een van de kleinere, maar wel erg fotogeniek, zeker in de avondschemering. Maar eerder op de dag bezochten we een pueblo met meer dan honderd vertrekken, een van de meest uitgebreide ruïnes die in Arizona is te vinden.
Begrafenis in Konya
In Turkije worden overledenen niet gecremeerd maar altijd begraven. De teraardebestelling vindt binnen 24 uur na het overlijden plaats. Voor de begrafenis wordt de dode ritueel gewassen, daarna wordt het stoffelijk overschot in een witte doek gewikkeld. Na het dodengebed dragen de mannelijke familieleden de overledene naar zijn laatste rustplaats. Het graf wordt nooit geruimd zoals in Nederland vaak het geval is, doden blijven in Turkije voor altijd rusten op de plek waar ze begraven werden. Tegen de buitenmuur van de moskee, soms binnen, staat meestal een draagbaar. Op deze draagbaar wordt de kist geplaatst en met een groene doek bedekt. De kist wordt niet mee begraven en kan meerdere keren worden gebruikt; de overledene wordt, slechts gehuld in een witte doek in het graf gelegd met het gezicht richting Mekka. Begraafplaatsen zijn vaak beplant met cipressen, op en tussen de graven groeien irissen, die het symbool zijn voor de verbinding tussen hemel en aarde. Op oudere delen van de begraafplaats geven grafstenen met een tulband aan dat hier een man begraven ligt terwijl op de stenen bij een vrouwengraf bloemmotieven afgebeeld zijn.
Twee rotseekhoorns
De rotseekhoorn komt voor in Mexico en de Verenigde staten. Het diertje wordt tussen de 43-53 cm lang. De staart van een rotseekhoorn is zeer lang 17-25 cm, bijna de helft van de totale lengte. De beestjes eten met name plantaardig voedsel, maar zijn ook niet vies van een stukje vlees van bijvoorbeeld kleine vogels. Per jaar kunnen ze twee nestjes produceren in de periode vanmaart tot en met juli. Meestal werpen de vrouwtjes tussen de 2 - 5 jongen. Ze zijn erg behendig en snel op steile rotswanden, maar kunnen ook in bomen wonen.
Montezuma Castle
Weer een staaltje architectuur, ditmaal van de indianen in Arizona. Montezuma Castle ligt 40 mile ten zuiden van Flagstaf. Het is een imposant bouwwerk dat in een natuurlijke grot is gebouwd. Het telt 5 etages en in totaal 20 vertrekken. Deze woning is rond 1125 jaar na Christus door de Sinagua Indianen gebouwd. Het was via drie ladders vanaf de bodem van het dal te bereiken. Helaas kun je het niet, zoals de dwellings in Mesa Verde (zie mijn foto: Een deel van het Spruce Tree House, een clifdwelling in Mesa Verde ) van binnen bezichtigen.
Duitsland • Noord Rijnland-Westfalen
Duitsland • Noord Rijnland-Westfalen
Met de rurh topcard..
Deze tip is met name heel erg geschikt voor mensen die in Oost Brabant of Limburg wonen of voor diegene die in Noord-Rijnland-Westfalen op vakantie gaan. Je kunt via de website [url="http://www.ruhrtopcard.de/" target="_blank"]http://www.ruhrtopcard.de[/url]/ deze pas bestellen die je recht geeft op het gratis bezoek aan meer dan 90 attracties in het Ruhrgebied, een deel van Sauerland en Neder Rijn. Dierentuinen, zwembaden en spa's, cruises en musea bieden, voor één keer per jaar/per persoon, gratis entree. Daaronder vallen ook waterskilessen-, klimmuren, en een rodelbaan of bepaalde ritten met de trein. Maar daarnaast kun je ook met 50% korting naar themaparken zoals "Movie Park Germany", Fort Fun Abenteuerland " of de grootste overdekte skibaan van Europa in Botrop. De kaart geld voor een kalenderjaar en kost 47.90 euro voor een volwassene. De waarde overstijgt echter ruim de 400 euro. Op dit moment koop je hem met 10 euro korting. Zelf ben ik al naar diverse dierentuinen geweest waaronder reptielenzoo , heb ik de Romeinse opgravingen van Xanten bezocht (met een prachtig museum), met 50% korting gedineerd en heb ik al heerlijke boottochtjes gemaakt. Aanraders zijn ook Sealife in Oberhausen en de expositie in de Gasometer aldaar. En voor liefhebbers zijn er zeer interessante musea op het industriele gebied te zien. En de overdekte skibaan in Botrop kan ik iedereen aanbevelen, drankjes en eten zijn er de hele dag bij inbegrepen. Nieuwsgierig geworden, kijk zelf op de site voor alle mogelijkheden. Er zijn er teveel om op te noemen.
Het nonnenklooster in
Nog eenfoto voor het maandthema archittectuur: In het dal van Göreme zijn een 30-tal kerken te bezichtigen die rond 850 na Christus in de zachte tufstenen rotsen zijn uitgehouwen. In de eeuwen daarna zijn ze versierd met Fresco's. De schitterende kleurschakeringen zijn zo goed bewaard gebleven door de waterdichtheid van de tufsteen en de vrijwel constante binnentemperatuur. Behalve kerken waren er ook scholen en kloosters gebouwd. Dit nonnenklooster met een capaciteit van 300 nonnen, is in de rots uitgehouwen en telt 6 verdiepingen met tunnels, gangen, trappen en kamers.
Griekse kerk gewijd..
In het kader van het architectuurthema bij deze een foto van het interieur van de Grieks Orthodoxe kerk in het Turkse Sinasos/Mustafapasa. Mustafapasa is een bijzondere plaats in Cappadocië. Tot na de Eerste Wereldoorlog woonden hier vooral Grieken, maar Atatürk gooide alles overhoop. De grote bevolkingsuitwisseling (1923) dreef uiteindelijk meer dan één miljoen orthodoxen naar Griekenland en ruim vierhonderdduizend Griekse moslims werden in één pennenstreek Turk. Maar de bouwstijl van de huizen is in dit plaatsje voornamelijk grieks. De kerk van Constantine en Helen is gewijd aan Contantijn de Grote en zijn keizerin Helena. De fresco's dateren van 1895 en zijn gemaakt door de Griekse kunstenaar Kostis Meletyades, die opgeleid was in Venetie. Het druiventhema, symbool van vruchtbaarheid, komt hier veelvuldig voor. Het produceren van wijn is ook erg belangrijk voor de economie van dit dorp.
Bezoek niet alleen...
Er worden heel wat trips naar Berlijn gemaakt. Dat is ook een fantastische stad. Maar ik zou je zeker willen aanraden om ook zeker een dag Potsdam in je bezoek te plannen. Het ligt vastgeplakt aan Berlijn maar dan in een prachtig landschap vol meren. Er liggen diverse paleizen met mooie paleistuinen (Sanssouci, Babelsberg, Neues Palais en Cecilienhof). Maar ook al houdt je niet van de barokke sfeer van die gebouwen, dit parkachtige landschap leent zich uitstekend voor een wandel- of fiets- of skatetocht. Er heerst zo'n heerlijk relaxte sfeer. Ik vond het een verademing tussen de drukke Berlijn bezoekdagen. Rust, ruimte, prachtige natuur, picknicken op het gras... toch echt het vakantiegevoel. Heb je nog een tijd over, bezoek dan de Nederlandse Wijk in het hartje van Potsdam. De wijk werd tussen 1734 en 1742 gebouwd. Je vindt er 134 huisjes van rode baksteen met puntgevels, waarin ateliers, antiekwinkeltjes, boetiekjes, cafés en restaurants hun intrek hebben genomen.
Saguaro bloem
Na ongeveer 30 jaar komt de Saguaro tot bloei. De bloemknoppen ontwikkelen zich in april en in mei komen de witte bloemen uit. Aan het einde van de avond (rond 22.00 uur) openen de bloemen zich. Een bloem is tot het einde van de volgende dag open. De belangrijkste bestuivers van de bloemen zijn de vleermuizen, die 's nachts de nectar komen drinken. Maar ook motten, bijen en vogels zijn verantwoordelijk voor de bestuiving. De vruchten rijpen eind juni, begin juli en zij barsten open tegen de tijd, dat er in juli regen gaat vallen. Juliregen is nodig voor het ontkiemen van de zaden en het wortelen in de zanderige grond. Een vrucht bevat 2000 zaden en een Saguaro kan in zijn groeiseizoen wel 200 vruchten vormen. Dat betekent, dat de cactus 400.000 zaden per jaar kan produceren. Slechts een klein deel zal ontkiemen en verder groeien. Het rode vruchtvlees wordt graag gegeten door mieren, vogels en knaagdieren, die zo de zaden verspreiden.
Cactusbloemen in...Sa
De bloemen van de Saguaro cactus zijn wit en waren schaars op het moment dat wij er waren. Maar deze roze bloemen mogen er ook zijn en waren erg populair bij deze vogels. Ik denk dat het een duivensoort is, maar wie het weet mag het zeggen.
Saguaro's in de...sch
Wat kan ik nog meer vertellen over de saguaro en dit park... De meest populaire periode om het park te bezoeken, is eind april, mei en juni. Aan de saguaro bloeien dan vele tientallen witte bloemen, die 's nachts opengaan en die enkele uren na zonsopgang verwelken. Dit herhaalt zich dan gedurende ongeveer vier weken. De zoete nectar in de bloemen trekt veel vliegende dieren aan, die zo voor de bestuiving zorgen. In juni en juli wordt de rode vrucht die aan de saguaro groeit rijp. Ook dit fruit trekt veel dieren aan, zoals coyotes, vossen en eekhoorns.
Volwassen...saguaroca
De saguaro groeit voornamelijk is de Sonoran Desert, een van de warmste en droogste gebieden van Amerika. In de zomer wordt het al gauw 40º Celcius, en in de meeste jaren valt er minder dan 30 cm neerslag. Soms is het maanden achtereen droog. De planten en dieren die hier leven, hebben zich aan deze omstandigheden aangepast. Volwassen planten wegen tot 8 ton, vooral omdat ze ontzettend veel water kunnen vasthouden. Het wortelstelsel van een saguaro spreidt zich in alle richtingen tot 30 meter uit, en ligt maar 5 centimeter onder de oppervlakte. Na een regenbui kan de cactus zoveel water opzuigen, dat hij er twee jaar op kan teren. Dit exemplaar was zeker 9 meter hoog.
Cactusliefde
De veelarmige saguaro-cactus is het symbool van de staat Arizona. Het is de grootste en een van de langzaamst groeiende van alle cactussoorten. Op een leeftijd van 50 jaar is de cactus nog maar 2 meter hoog. Als hij rond de 75 is, vertakt hij zich voor de eerste keer, hij kan wel 40 'armen' krijgen. De saguaro bereikt zijn volle lengte als hij ongeveer 150 jaar oud is. Ze kunnen wel 15 meter hoog worden en 200 jaar oud worden. De saguaro groeit voornamelijk is de Sonoran Desert, een van de warmste en droogste gebieden van Amerika. In de zomer wordt het al gauw 40º Celcius, en in de meeste jaren valt er minder dan 30 cm neerslag. De saguaro links op de foto is dus al meer dan 75 jaar oud. Ik vond het een schattig gezicht, net alsof hij beschermend achter de wat jongere soortgenoot staat. Misschien is het wel echte liefde... Ze zijn erg close met elkaar.
Zonsondergang in...Jo
De heuvels en rotsen in Joshua Tree NP bestaan uit massief gesteente, dat is verbrokkeld in losse stukken (boulders). Deze heuvels zijn een waar paradijs voor al wie houdt van rotsklimmen en/of boulderen (waarbij zonder touw kan worden geklommen). Er zijn een paar campgrounds, maar er is in het park geen water te koop, dus dat moet je zelf meenemen. Oppervlaktewater is er zeldzaam. Daar kun je niet op rekenen. Eén van die campgrounds, Jumbo Rocks Campground, ligt in een omgeving die populair is bij rotsbeklimmers. Je kan hier kiezen uit een groot aantal mogelijkheden, variërend van heel eenvoudige tot technisch zeer moeilijke beklimmingen. Net als bij wolken, kun je er diverse vormen in herkennen. Skull head rock is één van de bekendste. Helemaal fantastisch is het om de zonsondergang te zien op de rotsen. Met deze foto nam ik afscheid van dit prachtige park. Het is net alsof de rots met een tevreden glimlach deze dag afsluit. Mijn glimlach was zo mogelijk nog groter.
Poëzie van dreigend..
Vaak als je in de auto rijdt zie je de meest fantastische fotomogelijkheden. Meestal heb ik echter geen camera binnen handbereik. Dit keer echter wel. Washington is een wat nattere staat dan de staten die meestal op mijn Amerika reislbestemmingenlijst staan. Na een bezoek aan Mount Ranier waren we op weg naar ons overnachtinsadres toen donkere wolken zich snel samenpakten en steeds dreigender de boodschap van helse regen uitstraalden. Al rijdende zag ik deze berg voor me, bekroond met een toefje dennenbomen... die twee elementen samen, voor mij pure poëzie in beeld.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
