Dag 3 van de trekking.. half 5 in de ochtend.. buiten is het nog donker en koud.. Maar eenmaal op weg was de kou gauw vergeten, de ervaring van het moment nam het over: we wandelen omhoog op weg na... Lees meer
EstherV
Naam
Esther van der Veer
Reviews
Foto's & tips
230
Blogs
2
Lid sinds
29 March 2009
Favorieten
Fav. werelddeel
Azië
Fav. land
Madagaskar
Fav. stad
Barcelona
Over mij
Jaren geleden naar het westen van Amerika geweest en daar al geproefd van waanzinnig mooie natuur! Daarna jaren in Roemenië geweest (werkvakanties) en toen de uitdaging en plezier in het fotograferen ontdekt. Sinds 2008 besloten de rest van de wereld ook eens te gaan bekijken. Ik kan enorm genieten van cultuur en emoties bij mensen en in de natuur...! En daarbij ga ik nooit de deur uit zonder mn fotocamera. ;-)
Mijn Motto
'Travel... see... hear... taste... feel... enjoy... dream... live..!!'
Over mijn camera
Type
Spiegelreflex
Merk
Canon
Model
EOS 550D
Overige
Vorige camera's: Canon PowerShot S3 IS & Sony DSC-P10
Hoogst gewaardeerde foto’s & tips (230)
Transfagarasan-road
De Transfagarasan is de hoogst geasfalteerde weg in Roemenie en loopt dwars door de karpaten van Pitest naar Sibiu. Toen wij er waren was het eerst behoorlijk mistig waardoor we middenin een wolk zaten en niets zagen. Toch maar even gewacht en toen opeens de mist wegtrok kwam deze geweldig mooie weg tevoorschijn..... Heel bijzonder om daar geweest te zijn!
Onstuimig.... deel II
Onderweg van Puno naar Cusco.... De hele rit door de bergen bleef het nog behoorlijk wisselvallig, maar het landschap was adembenemend mooi..! Het ruige landschap.. de dreigende wolken... regenbuien in de verte... door het onstuimige weer kreeg het landschap nóg iets meer schoonheid.... In het meer staan trouwens ook nog een paar flamingo's.
Is the bike too big o
Tijdens onze reis verbleven wij een week in Lwangosia, helemaal in het oosten van het land, het was bijna 'the middle of nowhere' te noemen... En meteen viel ons al op... er was bijna geen verkeer.. af en toe een oude vrachtwagen of een krakkemikkig busje. Sporadisch kwam er een auto voorij maar deze was dan vrijwel zeker het bezit van een 'rijke Oegandees'... Nee, de meeste mensen lopen, zij lopen kilometers ver... En als je alles lopend moet doen, dan is een fiets een 'groot bezit'. Een fiets maakt het verschil, omdat je dan meer kan meenemen, verder kan komen en minder moe wordt van de last die je moet verplaatsen. En al ziet de fiets eruit alsof ie elk moment in elkaar kan vallen, voor deze jongen is deze fiets absoluut heel waardevol. Hij kwam 'm dan ook heel trots aan ons laten zien! Maar ik moet wel eerlijk zeggen dat ik er ook wel de humor een beetje van in zag... want ik vraag me af hoe hij het voor elkaar krijgt om op de fiets te komen... De verhoudingen waren wel ietwat lachwekkend.. Question of the day.. 'is the bike too big or the boy too small...??
Laatste blogs (2)
December 2006… Via een organisatie ging ik, met nog negen anderen op reis naar Babadag. Babadag is een dorp in het oosten van Roemenië, met aan de rand van het dorp een grote zigeunerwijk. Tussen deze... Lees meer
Mijn favoriete foto's & tips van anderen (3)
Lichtspel
Dit overdekte straatje lag vlakbij onze riad in de oude medina van Marrakech. Elke dag tovert het zonlciht de meest waanzinnige figuren op de grond door de gaten in de overkapping. Vooral als het stof een beetje opwaait krijg je de stralen mooit te zien. Mooi hoe de moeder en het kind in de achtergrond aangelicht worden...
Verbondenheid
In mijn portretfotografie probeer ik zoveel mogelijk bepaalde emoties "te vangen" en te laten zien in een opname en die vervolgens te begrijpen. Toch geeft het ook een dubbel gevoel. De opnamen hebben een soort voyeuristische inslag, je neemt een kijk in iemands emoties. Daarnaast betreedt je soms gebieden als toerist, waarvan je moet afvragen of de komst van toeristen niet zal leiden tot een mate van ontwrichting in het leven van deze mensen. Het liefst zou ik onzichtbaar en onhoorbaar willen zijn, niet interveniërend in iemands leven. Hier een Asli moeder en kind in hun eigen wereld, in hun eigen verbondenheid, voor hen ben ik er niet.