Edwinaverdingh
Onderweg
Hasselt - Gent per auto: 2u in het beste geval, zonder files, ongelukken,... Hasselt - Gent per trein: 2 u. Beentjes strekken, genietend van het landschap, zonder zorgen, tijd voor fotootjes. AFOTO: Aankomst BRUSSEL-NOORD. Het lijnenspel van de trein, rails, gebouwen en hoogspanningskabels vond ik hier leuk.
I just call...
Gewoon om eens gek te doen in deze tijden van Brexit en in je gsm gedoken zitten. Waar is de tijd dat je tijdens je reizen nog een telefooncel moest opzoeken en muntjes bij de vleet moest spenderen om even overzee te bellen.
Kinderlijke vreugde
Ons bezoek aan de tempel Tirta Empul was één van de hoogtepunten op Bali. Niet ver van Ubud vind je deze heilige bron die de priesters van geweid water voorziet en waar gelovigen zich in het bassin kunnen baden en kunnen bidden. Dit brengt voorspoed en een goede gezondheid. Eerst moet je een offer brengen in de tempel. De legende vertelt dat de god Indra de bron Tampaksiring gecreëerd heeft als tegengif voor een bron die vergiftigd werd door een slechte demonen koning. Waarschijnlijk werd deze tempel gebouwd rond 926 tijdens de Balinese Warmadewa dynastie. Locatie: 8°24'52.76"S, 115°18'57.25"E Terwijl iedereen diep verzonken is in het gebed, heeft dit kindje heel wat plezier op moeder haar rug.
Niet ver van je huis!
Geschiedenis: De Abdijsite Herkenrode is een stille getuige van een groots verleden, dat begint in 1179 in het centrum van het graafschap Loon. In 1217 wordt Herkenrode de eerste vrouwenabdij van de cisterciënzerorde in de Nederlanden. De adellijke dames die de abdij eeuwenlang besturen, drukken hun stempel op de regio. De abdij groeit uit tot een druk bezocht bedevaartsoord. Tot de Franse Revolutie kent de abdij afwisselend periodes van gewelddadig verval en enorme bloei. In 1796 moeten de zusters noodgedwongen vertrekken. De abdij wordt verkocht en verdeeld. Na 1820 verdwijnen door brand en afbraak de abdijkerk, de kloostergang en een groot deel van de oorspronkelijke kloostergebouwen. De nog bestaande hoevegebouwen van de abdij en de zowat 100 hectare natuurgebied rond de site worden nu met respect voor het verleden gerestaureerd en herbestemd. De Abdijsite Herkenrode is een project in ontwikkeling. Als je regelmatig terugkomt, zie je met je eigen ogen hoe het groeit. Eenhoorn: De eenhoorn is een fabeldier, een kruising van een paard en een bok met een leeuwenstaart. Op zijn voorhoofd draagt het beest een enkele hoorn. Volgens de legende is een eenhoorn zo sterk, dat geen jager hem kan vangen. Maar als een maagd haar schoot opent en de eenhoorn legt zijn kop daarin, dan verliest hij zijn woeste aard en valt in een diepe slaap. In de christelijke beeldvorming is de eenhoorn zelfs het symbool van Jezus zelf. In familiewapens is de eenhoorn het symbool voor kracht en dapperheid, maar in het wapenschild van de abdij van Herkenrode verwijst hij naar de christelijke symboliek, de kuisheid en de maagdelijkheid. Vandaag staat de opspringende eenhoorn ook in het logo van de Abdijsite Herkenrode voor het herrijzen van de site in zijn tot de verbeelding sprekende glorie. Bier: Om een eeuwenlange traditie te herstellen lanceerde Herkenrode vzw, samen met Brouwerij Sint-Jozef uit Opitter het abdijbier Herkenrode. Aan Robert Putman, voormalig ingenieur-brouwmeester van Cristal Alken, werd gevraagd het bier te ontwikkelen. Hij kreeg de opdracht mee om een bier brouwen met de stoerheid van de graven van Loon, de elegantie van de abdissen van Herkenrode en de aroma's van de inspiratietuinen. Sinds 2009 heeft Herkenrode haar eigen abdijbieren: Herkenrode Tripel en Herkenrode Bruin. De Federatie van Belgische Brouwers kende de benaming en bijhorend logo van ‘erkend Belgisch Abdijbier’ toe, waardoor het Herkenrode-bier het tweede erkende abdijbier van Limburg werd. (bron: website Abdijsite Herkenrode)
Schaapjes op de...hoo
De Campo Imperatore, een hoogvlakte in Abruzzo, ligt in het Nationaal park Gran Sasso e Monti della Laga. De vlakte heeft een lengte van ruim 15 kilometer en een breedte van 5 kilometer. De gemiddelde hoogte is ongeveer 2000 meter. Met enige fantasie zie je hier enorme 'Lord of the Rings'- legers over de vlakte heen trekken. De Campo Imperatore is te bereiken per kabelbaan, vertrekkend vanuit Fonte Cerreto (1150 m) en de tocht omhoog duurt ongeveer zeven minuten. Dit wilden we eerst doen, maar besloten de tocht toch per auto af te leggen. Met de auto is de hoogvlakte vanuit dezelfde plaats te bereiken via een 30 kilometer lange panoramische weg. Wauw!! Samenvatting van veel wauw-momenten! Zeker doen! Nabij het bergstation van de kabelbaan, tevens een ho(s)tel en zeker de moeite om te vertoeven, zijn een astronomisch observatorium en een botanische tuin te vinden. Hier zagen we ook heel wat wandelaars hun tocht aanvatten. Het is ook een van de oudste skigebieden van Italië: reeds in de jaren '20 werd hier geskied. Op de foto hielden we halt aan een enorme truck. Het ene schaap na het andere sprong uit de laadbak en dat het kuddedieren zijn, bewezen ze zeer snel. Elk nieuw groepje springers voegde zich in geen tijd bij de eerder uitgelaten kudde. Mooi om te zien! Op een bepaald moment stonden we tussen de kudde en werden we gadegeslagen door honderden krullenkopjes. De herder en zijn hond hadden de handen en poten vol!
Landschap
Het Lago di Barrea is een meer in de Italiaanse provincie L'Aquila (Regio Abruzzo), te midden in het Nationaal Park Abruzzo. Ten zuiden van het meer verrijzen de Monti della Meta waarvan de Monte Petroso met zijn 2247 meter de hoogste top is. Het Meer van Barrea is ontstaan in 1951 met de bouw van de stuwdam die het water van de Sangro opving. Aan het meer liggen twee plaatsen; het kleine Villetta Barrea aan de westzijde en Barrea aan de oostzijde. Dwars over het meer is een lange brug aangelegd die Civitella Alfedena met de noordoever verbindt. (Bron: Wikipedia) Wij passeerden dit meer en bijbehorend dorpje op weg naar Pompeï. Hoewel dit meer een toeristische trekpleister is, waren we er toen als enige 'toeristen'. Dit was wel in juni. Even gezellig een terrasje doen en genieten van het uitzicht. Meer moet dat niet zijn!
Landschap!
Abruzzo: Een minder toeristische ervaring met Italië, misschien ook omdat we er in juni geweest zijn. Het landschap is fenomenaal, vooral Campo Imperatore, van hoge besneeuwde toppen in de Nationale Parken tot de witte keistranden van Ortona. Het eten en de wijn zijn overheerlijk! Er is geen haast! We besluiten om ook Napels en Pompeï te bezoeken en rijden op de SR479 via Lago di Scanno naar Lago di Barrea. Onderweg valt ons oog op dit schilderij.
Vikinggevoel
Voor elke persoon die houdt van het Vikingverleden is deze bestemming een aanrader. Op de plaats van het oude Hedeby, in de Duitse deelstaat Schleswig-Holstein, is een openluchtmuseum te vinden, onderdeel van het Wikinger Museum Haithabu. Het museum toont enkele replica's van huizen en schuren zoals in het oude Hedeby gestaan zouden hebben. Tijdens de zomermaanden bewonen 'Vikings' deze huizen om de geschiedenis levend te houden. Kampen worden opgezet, gevechten vinden plaats, een echte Vikingboot gaat te water en de mede vloeit rijkelijk. Kamperen kan je op ongeveer een kilometer van deze nederzetting met prachtig uitzicht op de Ostseefjord Schlei met bootverbindingen naar Schleswig, een gezellig stadje met heel wat pittoreske huisjes en straatjes en uiteraard een belangrijke rol speelde in de geschiedenis.
Moonlight on Lovina..
Lovina Beach in het Noorden van Bali. Een gezellig stadje, nog niet ontdekt door het massatoerisme. We logeerden in Sawah Lovina, gerund door de Nederlander Walter en zijn Balinese vrouw Wina. Schitterende locatie gelegen in een prachtige tuin met uitzicht op de rijstvelden. Laat de toeristenrestaurants links liggen! Eten deden we bij Apple, een Warung Makan (typisch Balinees eethuis), waar je de beste Balinese gerechten voor een appel (haha) en een ei voorgeschoteld krijgt. Echt superlekker! Een wandeling aan de kust levert mooie idyllische plaatjes op. Als 'toeristisch' badstad(je) krijgt Lovina mijn voorkeur.
Logeren op het...plat
Een weekje rondtrekken met een huurauto door Puglia. Heerlijk! Het wordt nog heerlijker als je op het platteland een trullo huurt en lokale wijn en dagverse producten aankoopt bij de kleine winkeltjes. Plezier alom als je mekaar niet verstaat en met handen en voeten alles staat uit te leggen. Valle d’Itria nodigt je met mooie vergezichten uit om de omliggende dorpjes, zoals Locorotondo, Martina Franca, Cisternino en Ostuni te bezoeken.
Kuieren door verlaten
We kwamen in Brindisi aan op de middag. De stad ligt er verlaten bij, want siësta houden is hier heilig. Brindisi ligt aan de Adriatische Zee en de terrasjes en restaurants aan de waterkant in de haven zijn dan ook heel aanlokkelijk. Dit is ook de plek waar de vroegere zeevaarders uit het Oosten aanmeerden om de schatten van het binnenland te ontdekken. Nu is het vooral een verbindingshaven naar Griekenland. Wat antipasti, een pasta Vongole en lekkere wijn later, kuieren we door de lege straten. Hier en daar komt een vriendelijk gezicht aan de deur of het raam kijken. De Piazza Duomo, omringd door nauwe straten en hoge huizen, huisvest de Romaanse Duomo. De klokkentoren heeft echter een barokke stijl en dateert uit 1780. Via de Via Colonne kom je terug aan zee uit waar een grote zuil staat die ooit het einde van de Romeinse Via Appia, die van Rome tot hier liep, markeerde.
Autotrip in Puglia
Torre Minervivo ligt aan de 'Dramatic Coastline' tussen Otranto en Castro. Leuke uitstap met de huurauto vanuit Lecce naar Otranto en Castro gedaan. De mooie Romaanse kathedraal en het Byzantijnse kerkje Chiesa di San Pietro in Otranto zijn zeker de moeite waard om te bezoeken. Rij langs de kust zuidwaarts en je krijgt een prachtig vergezicht over de Adriatische Zee met hot springs in Santa Cesarea Terme en in Castro Marina de meest interessante kustgrotten in Puglia. Torre Minervino werd in de 16de eeuw, tijdens de Spaanse overheersing, in opdracht van Karel V gebouwd. Een rij van torens langs de kust zorgde ervoor dat invasies vanop zee snel doorgeseind konden worden. Tip: Probeer in mei te reizen, want dan staan de bloemen te geuren en te kleuren, ontwaakt het landschap, wordt je aandacht getrokken door het gekwetter van ontelbare zwaluwen en pronken de olijfbomen met hun kronkelende stam. En nog even dit… In deze periode zijn er weinig of geen toeristen te bespeuren… dus veel plaats en rust om optimaal te genieten van het landschap, eten, wijn, de onbegrensde vriendelijkheid van de bevolking en niet te vergeten van mekaar. Voor herhaling vatbaar!
Mon Michel (2)
Mont St-Michel, bekend bij iedereen (denk ik toch). Spijtig genoeg te toeristisch binnen de muren, maar wel prachtig omwille van de vergezichten over de baai. Lekker je voetsporen achterlaten in het mulle zand, na een lange wandeling even uitrusten op een bankje, een babbeltje slaan of gewoonweg stil tegen mekaar aan zitten en de zilte zeelucht in je longen opnemen. Dat is luxe voor ons. Genieten van het 'niets'.
Mon Michel
De Mont Saint-Michel is een klein, rotsachtig getijdeneiland in Frankrijk gelegen in een grote baai aan de monding van de Couesnon. Het granieten massief van de Mont Saint-Michel is bekroond met een middeleeuwse abdij. Op de torenspits van de abdijkerk staat sinds 1898 een beeld van de heilige Michaël dat honderdzeventig meter boven de baai uitsteekt. Het eiland ligt ongeveer 1 kilometer uit de kust bij de plaats Avranches in Normandië. Het is oorspronkelijk een getijdeneiland: het was over land bereikbaar bij laagwater, maar bij hoogwater was het omringd door water. Tegenwoordig loopt er een smalle brug, met pendeldienst, naar het eiland. De Mont Saint-Michel, met zijn trapstraten, is alleen toegankelijk voor voetgangers. In 1979 werd de Mont Saint-Michel met abdijcomplex en de omliggende baai uitgeroepen tot werelderfgoed door de UNESCO. (Wikipedia) Een prachtige wandeling naar het eiland kon ons nog bekoren, maar eens binnen de muren bevonden we ons zowaar in Disneyland. Neen, liever genieten van het uitzicht, de wind in onze haren en hand in hand met ‘Mon Michel’. ;-)
Lijnenspel
Tijdens het opstijgen kan ik genieten van het landschap dat verder en verder van me weggetrokken wordt. Alle vlakjes worden kleiner totdat de wolken alles bedekken. De reportage 'De Aarde vanuit de Hemel' van Yann Arthus-Bertrand, een natuurfotograaf die zich specialiseerde in luchtfotografie, neemt je mee naar alle uithoeken van de wereld. Zou hij deze ook al hebben? ;-) Hier dalen we en enkele minuten later landen we veilig en wel in Praag.
De rode loper
Ochtend op het strand van Mammalapuram. Thuishaven van Sanjay (http://ammatours.com), een geweldige chauffeur die je de mooiste plekjes in Zuid-Indië laat zien. De vissers zijn al aan het werk, maar sommigen hebben er nog niet echt zin in. Op het strand liggen hoopjes netten, maar soms bewegen deze. Als je dan even goed kijkt, merk je al snel dat het een persoon is die onder een doek ligt te slapen. Veel vissers verblijven op het strand en vinden het niet erg om onder de prachtige sterrenhemel te slapen.
Manjangan duikspot
Het eiland Menjangan ligt in het National Park Bali Barat, ten noordwesten van Bali. De witte zandstranden en duikspots lokken veel toeristen. De bootjes vertrekken vanuit de kleine haven Pemuteran, wat vooral bekend is omwille van het BioRock project. Na de doortocht van El Niño werden de riffen beschadigd en door middel van metalen constructies die onder laagstroom staan, kon het rif zich versneld terug herstellen. Wij hebben deze boottocht niet ondernomen wegens tijdgebrek, maar we hebben wel genoten van het mooie uitzicht.
Hop over de brug en j
Reisdagboek: Donderdag 12 juli 2012 Runde, het vogeleiland, staat op het programma. Ik kijk er zo naar uit om mijn eerste puffin te zien. Ik heb al zoveel foto's van dit grappig vogeltje gezien. Vanuit Orsta is Runde niet zo ver. Eilandhoppen via bruggen en enkele tunnels en als je bij het laatste stukje rots komt, ben je in Runde. Het landschap op weg naar ons einddoel levert idyllische vissersboothaventjesplaatjes op. Ik geniet met volle teugen Een wandeling naar de kliffen zal de wereld van het vogelrijk en vooral de puffins laten opengaan. Spijtig genoeg is het theater vandaag gesloten. De rookmachine staat op volle toeren te blazen, want er hangt een dichte mist. Van een 'lichte' ontgoocheling gesproken! Geen puffins, wel enkele meeuwen die ons van naderbij komen inspecteren. Konden die puffins dat nu niet doen? Ach ja, ik moet toegeven dat Runde tot nu toe het mooiste stukje Noorwegen is voor mij. De ruige kust, de zee, de mistige rotsachtige formaties. Het meest complete plaatje. Het slechte weer van de afgelopen week zal daar ook wel een spel in gespeeld hebben.
Richting zee.
De stad Syracuse heeft een zeer rijke geschiedenis. Oorspronkelijk was Syracuse een Griekse kolonie, gesticht door Griekse boeren uit Korinthe in 734 v.Chr. Door de grote handelsvloot stroomden er aanzienlijke rijkdommen vanuit het gehele mediterrane gebied naar de stad. Zelf was Syracuse een belangrijke graanexporteur. Hierdoor kon de rijke elite haar stad verfraaien met allerlei openbare gebouwen en tempels. In de periode 300-200 v.Chr was Syracuse een van de mooiste steden van de Middellandse Zee. In 212 v.Chr. veroverden de Romeinen de stad en werd zij verwoest, waarna het enige tijd een weinig betekenende stad werd. Tijdens de strijd om de stad stierf onder anderen ook Archimedes, die volgens de legendes probeerde de stad te verdedigen met behulp van zijn kennis van de optica. Via enorme spiegels zou hij het sterke zonlicht hebben laten convergeren op de Romeinse schepen die hierbij vlam vatten. Ook zijn zelf uitgevonden katapult werd gebruikt tijdens de verdediging van de stad. Na deze verovering roofden de Romeinen systematisch alle kunstwerken en verscheepten deze naar Rome. Deze gebeurtenis wordt gezien als de eerste georganiseerde grootschalige vorm van roofkunst. (Wikipedia) Op deze foto een ‘doorkijkje’ richting zee, eilandhoppen kan. Misschien wel naar Malta?
Torre Nubia
Februari 2015. We laten het redelijk zachte winterweer in België achter ons om enkele uren later in Trapani (West-Sicilië) in een plensbui terecht te komen. We halen de huurauto op, maar merken al snel dat we de komende dagen niet van dit weer af zullen geraken. Het water spat metershoog over de auto, het wegdek is gewoonweg niet zichtbaar, kuilen inclusief. We overnachten in Nubia dat tussen Trapani en Marsala, midden in de zoutpannen ligt. Hopelijk klaart morgen het weer wat op. Zoals altijd ben ik een vroege vogel en merk ik dat enkele zonnestralen de wolken verblinden. Ik kleed me snel aan en enkele minuten later wandel ik in een heerlijk zonnetje langs de waterbassins waar zout in gewonnen wordt, richting het zoutmuseum. Dit is op dit uur van de dag en waarschijnlijk ook in dit seizoen gesloten, maar het Don Quichote aandoend molentje en het uitzicht op Torre Nubia maakt alles goed. De dreigende wolken steken fel af tegen de warme kleuren van de toren. Enkele minuten later en net op tijd terug in het hotel voor het ontbijt regent het weer pijpenstelen. Bij mooi weer is dit ook een prachtige omgeving om met de fiets te verkennen.
De daken van Ålesund
Ålesund is een gemeente in de Noorse provincie Møre og Romsdal. De stad ontving haar wapen op 1 april 1898. Het schip, typisch voor de vaartuigen uit de 18e en 19e eeuw, duidt op het belang van de visserij voor de stad. Het werd ontleend aan een tekening uit 1762. (Wikipedia) Een gezellige, kleurrijke stad met prachtige vergezichten. De daken vielen me ook dadelijk op. Goed voor deze foto.
Perfecte uitvalsbasis
Ortigia is een klein eiland ten zuiden van de Siciliaanse stad Syracuse, waarop het historische centrum van de stad is gesitueerd. Het eiland heeft een oppervlakte van een kleine vierkante kilometer en heeft ongeveer 4.500 inwoners. In het noordwesten wordt het eiland slechts door een enkele meters brede doorvaart, die door drie bruggen wordt overspannen, van het vasteland van Sicilië gescheiden. We huurden een appartementje met de familie, Ortigia Guest House en dwaalden vanaf dit gezellige stekje door de nauwe straatjes van Ortigia. Een mix aan stijlen (Grieks-Romaans, Renaissance, Barok…) brengt de harten van menig geschiedkundigen op hol. Vooral de indrukwekkende Barokke kerken beheersen diverse plaatsen in de stad, maar worden harmonieus aangevuld met warm gekleurde huisjes. Lekker eten is niet veraf, de zee beukt tegen de rotsen en laat de meeuwen hun beste zangtalent bovenhalen. De Duomo, de Barokke kathedraal, overschouwt de Piazza del Duomo. Indrukwekkend om te zien hoe deze kathedraal over een reeds bestaande Griekse tempel werd gebouwd. De zuilen en het binnenhuis zijn nog steeds duidelijk zichtbaar. Van hieruit ondernamen we ook uitstapjes naar Noto, Catana, Etna,… Perfecte uitvalsbasis dus.
600 schaapjes tellen
De dagen dat we in Oppdal verbleven, viel het weer tegen. Mist en regen zorgden ervoor dat we de prachtig besneeuwde bergtoppen zelden te zien kregen. Het ligt niet ver van het nationaal park Dovrefjell-Sunndalsfjella. Dovrefjell is een bergplateau in de Noorse provincie Oppland. De hoogste top is Snøhetta (2286 meter). De autoweg E6 loopt dwars over het plateau. Vanaf 1911 werden delen van het plateau aangewezen als nationaal park, tegenwoordig is bijna het hele gebied nationaal park. In het park leven onder andere muskusossen en rendieren, en er groeien zeldzame planten. Deze foto maakte ik toen we aan de afdaling begonnen vanaf het uitzichtpunt op de Snøhetta. By the way, deze top hebben we door de aanhoudende mist ook niet kunnen bewonderen :-( We vieren het dan maar met deze 600ste foto op mijn RR-pagina.
Aan het strand van...
Eind oktober. Gewoon een uitstapje naar zee. De zilte zeelucht opsnuiven, een lekkere bouillabaisse eten, de laatste tentoonstelling van de overleden kunstpaus Jan Hoet gaan bezichtigen en gewoonweg genieten van het mooie weer. Meer moet dat niet zijn.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
