Het is de 3e dag bij South Georgia. Als we opstaan ziet het er buiten heerlijk zonnig uit. Dan weet ik nog niet dat het een Top 10 dag uit mijn leven gaat worden.... Na het ontbijt landen we met de... Lees meer
Dennisenroel
De waterpijproker
Vorig jaar hebben wij door het wonderschone Iran gereisd met een auto met chauffeur en gids. Het grote voordeel hiervan is dat je je eigen route en programma bepaald en bovendien kun je stoppen wanneer en waar je maar wilt. Wij hebben de reis via het internet bij een Iraanse touroperator geregeld. De uiteindelijke kosten waren zelfs lager dan die van een vanuit Nederland georganiseerde groepsreis! Bij de samenstelling van de route stond voor mij van te voren vast dat we een bezoek aan de legendarische stad Bam zouden brengen. Bam is een van oudste bewoonde steden ter wereld. De prachtige ommuurde oude binnenstad behoorde samen met Persepolis tot de toeristische ‘parels’ van Iran. Tot in december 2003 het noodlot toesloeg in de gedaante van een vernietigende aardbeving waarbij meer dan 25.000 mensen om het leven kwamen. Naast dit tragische verlies van mensenlevens, werd ook de oude citadel voor een groot deel verwoest. Dit laatste was voor de UNESCO aanleiding om in 2004 de citadel van Bam op de werelderfgoedlijst te plaatsen. Hierdoor konden de restauratiewerkzaamheden adequaat worden opgepakt. Hoewel ze hiermee nog lang niet klaar zijn, heeft de oude stad alweer een groot deel van zijn glorie terug. Ook is er inmiddels veel nieuwbouw naast de citadel gepleegd. En dat brengt me bij de bovenstaande foto. Het is een fraai uitgevoerde muurschildering van een nieuw restaurantje waar je niet alleen wat kunt eten, maar ook aan een waterpijp kunt lurken. Onze gids was zodanig onder de indruk van de schildering, dat ze spontaan de conversatie met de tevreden goedlachse waterpijproker aanging …
Glowing colours
De Cinque Terre bestaat uit vijf dorpjes langs de Italiaanse kust vlak bij La Spezia in Ligurië. De dorpen zijn in 1997 opgenomen in de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Het gebied is moeilijk bereikbaar met de auto langs de steile kust. Er loopt een wandelpad dat de vijf dorpjes met elkaar verbindt, waarvan het deel tussen Riomaggiore en Manarola bekend staat als de Via dell'Amore. Terechte benaming lijkt me, zeker als het zonnetje de zeespiegel bereikt, en een mooie avondgloed achterlaat.... sprookjesachtig, toch !
Argentinië • Mendoza San Juan La Rioja
Argentinië • Mendoza San Juan La Rioja
Sneeuw in het...maanl
Het Reserva Provincial La Payunia, ook wel bekend als Payun of Payen is een in Europa nog nagenoeg onbekend natuurreservaat in het zuidelijke deel van de provincie Mendoza en het ligt ongeveer op een afstand van 160 km van de stad Malargüe. Ik kan dit gebied het best omschrijven als een maanlandschap waarin een groot aantaal vulkaankegels liggen. In 1988 werd het uitgeroepen tot natuurreservaat. Het heeft een oppervlakte van maar liefst 4500 km². Het is de bedoeling dat dit een nationaal park gaat worden maar in 2012 toen wij hier waren was dat nog niet zo en ook nu nog niet. Als het er heeft gesneeuwd, krijgt het gebied, dat zonder sneeuw al prachtig is, nog iets extra's en dat geluk hadden wij. Je kunt hier alleen met een gids komen. Een jeep als vervoermiddel is daarbij een absolute noodzaak. Wij troffen het ook bijzonder met onze jonge, vrouwelijke gids. Ze reed in onze gehuurde 4X4 mee en we hebben een fantastische dag met haar beleefd. Ze was bijzonder hartelijk en vriendelijk en wist ons veel van de schitterende omgeving en de natuur van La Payunia te vertellen. Wie meer wil weten, kijkt op: http://www.welcomeargentina.com/malargue/reserva-provincial-la-payunia.html of op http://www.tripadvisor.nl/Attraction_Review-g1156016-d3320581-Reviews-Reserva_Provincial_La_Payunia-Malargue_Province_of_Mendoza_Cuyo.html. Op Youtube zijn ook een aantal films te zien die je een goede indruk van dit fantastische gebied zullen geven. De besneeuwde vulkaan op de achtergrond van mijn foto is de volcán Payun Liso. De cöordinaten zijn opgegeven voor de stad Malargüe.
Mostar
Afgelopen weekend eindelijk Mostar kunnen bezoeken. Een bezoek aan deze stad met zijn iconische (na de oorlog door Unesco voor 15 miljoen dollar gerestaureerde) brug stond al heel lang op mijn verlanglijstje. De stad is altijd een smeltkroes geweest van geloven en culturen. Helaas heeft dit ook voor conflicten gezorgd. Deze Stari most (oude brug) over de Neretva rivier is oorspronkelijk voltooid in 1566 en herbouwd in 2001. De brug wordt sinds de oorlog vaak gezien als een symbolische verbintenis tussen de katholieke Kroaten, de Bosnische moslims en de oosters-orthodoxe Serviërs en is daarmee ook een symbool voor de eenheid van het land. De werkelijke verbintenis is echter nog niet gerealiseerd: Bosniakken en Kroaten leven apart in dezelfde stad en de Serviërs zijn grotendeels uit de stad verdwenen. Deze foto heb ik genomen vanaf de minaret van de Koski Mehmed moskee.
Sierlijk
De caracal is een middelgrote katachtige die leeft in Afrika en Zuidwest-Azië en wordt soms ook woestijnlynx genoemd vanwege de pluimpjes op de oren. Die sierlijke pluimpjes zijn ook de reden waarom de caracal vroeger onder het geslacht Lynx werd geplaatst. Nader onderzoek heeft echter aangetoond dat de caracal tot een eigen groep katten behoort. Samen met de Afrikaanse goudkat en de serval behoort deze kat tot het geslacht Caracal. Deze (half) wilde Carcal heb ik zo dichtbij kunnen fotograferen tijdens een Workshop tijdens mijn fotografie trip in 2014. Hij loopt vrij rond, maar is gewend aan mensen. Hij komt en gaat wanneer hij wil, een prachtig beest!
De omgeving van...Mýv
De omgeving van Mývatn is schitterend. Steeds heb je andere uitzichten over het meer Mývatn. Het meer is bekend om zijn vulkanische verschijnselen er ligt een zeer actief vulkanisch gebied. De vulkanische sculpturen zie je hier in het meer liggen. Het is het op drie na grootse meer van het land. Het is een ondiep meer van 4.5 meter diep. Vrijwel al het water in het meer is afkomstig uit onderaardse bronnen. Het is ontstaan 2300 jaar geleden door de vulkanische activiteit.
Zwartpuntrifhaai -...
Zwartpuntrifhaaien hebben betrekkelijk kleine territoria en zijn sterk gebonden aan hun vertrouwde omgeving. Hierdoor konden wij dagenlang genieten van het schouwspel van jagende Zwartpuntrifhaaien direct onder onze watervilla boven het rif van het eiland Fonimagoodhoo gelegen in de Baa-Atol.
Trek in de regentijd
Deze foto is genomen eind april in het zuiden van de Serengeti. In februari hebben veel gnoes jongen gekregen in het Ndutu gebied ten zuiden van de Serengeti. . Daarna begonnen de regens. Hierdoor was er veel gras. Door het grote aantal gnoes zijn de vlakten in april toch nagenoeg kaal. De jongen zijn inmiddels sterk genoeg om aan de trek te beginnen. Eind april loopt de regentijd ten einde, maar er vallen nog wel flinke buien. Hier zijn de gnoes aan het trekken, terwijl zware buien te zien zijn.
Na regen komt...zonne
We vertrokken deze dag met veel regen en slecht zicht, dachten dat de dag verloren zou zijn. Maar voor we het wisten trok de regen over en kwam de zon tevoorschijn. Ineens kwamen we ogen tekort en wisten we niet meer waar we moesten kijken. Dat is het waar ik aan denk als ik deze foto zie, het was één van de eerste foto's die dag en er zouden er nog vele volgen.
Avenue des Baobabs
Wanneer de laatste geiten van het land naar huis gedreven worden, de altijd aanwezige stofwolken neerdalen op de kurkdroge aarde, en de zon ondergaat achter de meest iconische bomen van Afrika, is er tijd voor een moment van rust en genieten. Avenue des Baobabs in Madagaskar.
Zoek de neushoorn...
Terwijl we heerlijk met een Amarula aan de Okaukuejo waterhole zaten, kwam er van alles langs om te drinken. In een paar uur o.a. 7 zwarte neushoorns. Hier 2 olifanten die onder een kraakheldere lucht met een mooie maan aan het stoeien zijn.
Swayambunath
In Kathmandu beklimmen we de lange trappen van de Swayambunath, ook wel de apentempel genoemd. Niet voor niets: die beesten zitten echt overal langs de trappen. Ze doen niets maar hebben wel bezit genomen van deze plaats. Naast de tempel staan kleine stupa’s en er worden veel kleine offers gebracht. Dit hoort bij het Hindoeïsme in dit land.
Voor paal zitten
Nabij Galle zie je af en toe nog een steltvisser zitten. Als er één zit, dan is tegenwoordig nog alleen voor het geld. Jammer van zón traditie. De visser zit op een klein plankje/stokje en wacht tot de vis bijt. Ze moeten goed hun evenwicht bewaren.
Aanlegstijgers
Bij de havenstad Suttahip zijn aanlegstijgers speciaal voor kleine veerbootjes die je naar de verschillende kleine eilandjes brengen voor de kust of waarmee je van eiland naar eiland kunt varen.
Zuid-Afrika • Blyde River Canyon
Zuid-Afrika • Blyde River Canyon
Bourke's Luck Pothole
Bij Bourke's Luck Potholes stromen al eeuwen twee rivieren, de Blyde en de Treur. Ze hebben geweldige mooie formaties uit de rotsen gesleten en een soort van waterpoelen achter gelaten. Je kunt hier terecht tussen 7.00 uur 's morgens en 17.00 uur in de middag. Veel kost het niet (zoals elk view point op de route) Voor een paar euro mag je naar binnen. Het is een klein stukje lopen, niet heel stijl, maar op het heetst van de dag kan de wandeling misschien voor sommige wat tegen vallen… Ga vroeg in de ochtend dan ben je voor de grote busladingen toeristen. Wij waren er rond 10.00 uur en het was heerlijk rustig! Toen we vertrokken kwamen de grote bussen gelukkig pas aan!
Blennie betrapt
De Middellandse Zee zit verrassend vol met prachtige dieren. Deze blennie lijkt zich enigszins betrapt te voelen door de camera rdat hij er gauw vandaar gaat, de beschutting van de rotsen tegemoet. Op mijn eigen website (http://www.ecritures.nu/albums/1) ben ik een encyclopedie van die Middellandse Zee aan het samenstellen. Het vordert naarmate ik daar meer foto's kan maken. Neem maar eens een kijkje en verwonder je over wat er daar allemaal te zien is onder de oppervlakte.
BLIJ. Turkije. Swingend en al heupwiegend breng ik de laatste avond door in Turkije. Het bezorgt me een warm gevoel en dat komt door de enorme gastvrijheid van vier Turkse gezinnen. Die zijn hier nee... Lees meer
Wat moet je gedaan hebben in Cuba volgens alle gidsen, een ritje in de Amerikaanse oldtimer. In Havana rijden de mooie opgeknapte en goed onderhouden Chevy's en Cadillacs. Dat moet je ook zeker doen,... Lees meer