Een, twee… een, twee… Terwijl ik stevig in mijn gehandschoende handen klap, stamp ik gelijk met mijn verkleumde voeten hard op de besneeuwde grond. Dit is zo’n moment dat ik mezelf... Lees meer
ChristaThieme
Ongelofelijk...schouw
Ik ben niet snel echt onder de indruk maar bij deze aanblik viel mijn mond open van verbazing toen we op een ochtend tijdens onze skivakantie in Serfaus de eerste gondel en lift naar de Plansegg pakten. In het dorp en tijdens de tocht omhoog was de hemel grauw en sneeuwde het. Op de top aangekomen draaiden we ons om, klaar om de skihelling te gaan afdalen. Vol verbazing stopten wij en - iedereen die uit de lift kwam - om te kijken naar dit ongelofelijke schouwspel. Beneden het wolkendek sneeuwt het en boven het wolkendek is een strakblauwe hemel met een stralende zon! Twee werelden in één foto, met elkaar verbonden door een enkele zonnestraal. Door een gat in het wolkendek schijnt deze gouden zonnestraal op de skipiste. Dit fenomeen zorgde ervoor dat je tussen de glinsterende sneeuwvlokken naar beneden skiede, alsof er allemaal glitters om je heen in de lucht zaten. Echt een beleving om nooit te vergeten! Gelukkig had ik deze dag mijn fototoestel bij mij omdat ik een paar mooi foto's wilde maken van mijn dochter. Wat een geluk! En wat kan wintersport toch geweldig zijn!
Jonge Poolvos
Een jonge poolvos maakt een sprong in de lucht ook wel muizen genoemd. Dit doen ze vooral in de winter als de muizen en lemmingen zich onder de sneeuw bevinden. De vos hoort dit en probeert zo de locatie te bepalen en dan met een hoge snoekduik de sneeuw in om zo de prooi te vangen, Dit vosje deed dit in de herfst en is de sprong aan het oefenen,
Wilde honden pups...o
Mana Pools is een bijzonder park in het noorden van Zimbabwe aan de Zambezi Rivier. Het is afgelegen en zeker de strook aan de rivier is prachtig met vele grote bomen. Bijzonder is ook dat je met de auto niet van de paden mag, maar lopend wel. In de vroeg morgen zaten we dan ook eerste rang (met tegenlicht) toen de wilde honden pubs wakker werden.
Kleurig en koud
Nu ik uit mag kijken naar de winter in Canada komende januari, verheug ik mij weer op de sneeuw en de kou, inclusief het skiën, snowboarden en hiken. Ik hoop dat ik mooie foto's kan schieten zoals deze foto die vorige winter in Serfaus is genomen. Als je vroeg in de ochtend de straten volgt in tegenovergestelde richting van de skiliften, dan kom je uiteindelijk op een wandelpad dat her en der gekruist wordt door vers geprepareerde loipes. De langlaufers zijn er nog niet, daar is het te vroeg voor. Je hebt de maagdelijke witte wereld helemaal voor je alleen en je kan genieten van een knallende zonsopkomst. Vooral het moment vóór dat de zon op komt, het zogeheten blauwe uurtje, kan ontzettend mooi zijn. Zorg dat je op tijd je warme bedje uitkomt en ook het blauwe uurtje niet mist.
Ambi
Ik voel me altijd een beetje een koning als ik in een Ambassador taxi zit. Of een president, of een filmster. Zo ruim, zo groots en met de flair van voorbije tijden. De Ambi, zoals de wagen liefdevol wordt genoemd, was jarenlang de trots van de Indiase auto-industrie. De ouwe ronkende bak wordt langzaam maar zeker verdreven door moderne opvolgers als de Tata Indigo. Vanuit milieu oogpunt zeker wenselijk maar voor mij is een straat vol met gele Ambassadortaxi's toch wel hèt archetypische Indiase stadsbeeld. En net als overal op de wereld waar ouderwetse techniek wordt vervangen door computergestuurde machines zweren oldschool liefhebbers bij de eenvoud waarmee de boel pratend gehouden kan worden. Ook hier in Kolkata gaat de motorkap gewoon open tijdens de avondspits. Met een paar rake klappen en een stukje ijzerdraad is de chauffeur in een wip weer de koning van de weg. Of de president, kan ook.
Hiken door de bergen
In de zomer schijnt niet altijd de zon, ook niet in het Zillertal waar wij een paar dagen waren. Het was een grauwe dag maar we genoten van onze wandelingen op de top.van de berg. Zo erg zelfs dat we de laatste gondel naar beneden misten waardoor we naar beneden moesten lopen. De drie uur durende wandeling was het waard. Bijna beneden, we hadden nog een half uur te gaan, ging de zon onder. Voordat hij helemaal verdween werd nog één plekje op de berg verlicht. Het was een prachtig gezicht. De foto is in de nabewerking flink aangezet. Meestal ben ik daar niet zo van maar ik vond dat dit keer wel passend .
Groot-Brittannië • Gloucestershire
Groot-Brittannië • Gloucestershire
Zon en regen
Na regen komt zonneschijn en dat is het perfecte moment om een klein paddestoeltje, zo groot als een grassprietje, met wat regendruppels te fotograferen. En met de herfstbladeren op de achtergrond levert het een mooi plaatje op.
Staffa eiland bezoeke
Vanuit Tobermory op het eiland Mull kun je ook in combinatie met eiland Lunga het eilandje Staffa bezoeken. Staffa betekend kolom of pilaar eiland en is onbewoond. Er zijn verschillende grotten waarvan Fingal's gave de bekendste is. Jules Verne's boek De Wonderstraal speelt hier af en Mendelsshohn is er geïnspireerd om er een ouverture over te schrijven. De schipper zei dat het niet verstandig was om nu af te meren om de grot te bezoeken, maar dat hadden we allang gezien aan de grote kolkende golven rond het eiland. Spannend was het wel. Maar ja de schipper wilde graag de ingang van de grot laten zien
De big 5 in Oost...Af
Eindelijk, voor mij dan, de perfecte foto van een zebra. Heb door de jaren heen een aantal mooie close-ups kunnen maken, maar daar was altijd "iets" niet helemaal zoals ik het wilde. Toch bleef ik het proberen en hopen dat de zebras niet wegrennen of de andere kant op kijken. En dan eindelijk, de laatste dag op safari gingen we de Ngorogoro Crater naar beneden met de hoop om nog een neushoorn te zien om onze big 5 te noteren. Onderweg kwamen wij nog een heleboel zebras tegen... dichtbij de weg... ik begin te schieten... en eindelijk viel alles zoals het nog altijd moest!
Tied veur un pafke
Zomaar even een stukje toeren rondom Toulouse met een pauzestop op een leuk terrasje in het pittoreske dorpje Lisle-sur-Tarn dat met zijn kleine haven aan de rivier de Tarn ligt. Het is een dorpje iets ten oosten van Toulouse en zo te zien de laatste tijd aardig opgeknapt. We vinden het een onverwacht Frans pareltje. Het centrum is echt schattig, een plein omzoomd met herenhuizen en vakwerkhuizen uit de zestiende, zeventiende en achttiende eeuw voorzien van een bogengalerij. In de zuilengangen zijn onder andere het stadhuis, een chocolademuseum en het Raymond Lafage-museum gevestigd. Terwijl we hier op het zonnige terras zitten met een lekker koud glas witte wijn zien we aan de overkant een man naar buitenkomen die plaatsneemt op het stoeltje naast zijn deur. Blijkbaar is het even pauze en dient de sigaret op zijn gemak opgerookt te worden... Ik schroom mij aardig om 'zomaar' locals op de foto te zetten maar leer via deze site om die schuchterheid overboord te zetten. Ik dwing mijzelf om het te oefenen en deze foto is daar één van.
Vietnam • Ho Chi Minh stad (Saigon)
Vietnam • Ho Chi Minh stad (Saigon)
The smoke of incense
A young girl prays amongst the smoke of the gigantic incense sticks in the Thien Hau Temple, an oasis a quietness in the chaotic old city of Saigon.
Leeuw vs Gier
Dit is een van die momenten die je niet kunt plannen, en achteraf alleen maar blij kunt zijn dat je je camera op het juiste moment, met de juiste instellingen, scherp hebt gesteld op het juiste onderwerp. Het spel tussen dieren is misschien wel een van de leukste dingen om naar te kijken als je op safari bent. Deze nieuwsgierige gier komt een kijkje nemen naar de prooi die zojuist door deze leeuwin en haar familie is gevangen: en dat laat de leeuwin natuurlijk niet zomaar gebeuren! Ze houdt hem goed in de gaten. Maar op hetzelfde moment komen buiten beeld 2 jakhalzen aangelopen, en de hyena's zullen ook wel niet ver zijn... Tja, rustig genieten van je welverdiende maaltijd zit er voor een leeuw niet in!
Mysterieuze bergtop
De winters in Oostenrijk zijn heerlijk als je van sneeuw en kou houdt. Natuurlijk hou ik ook van warmte en zon, maar een weekje in de bergen van Tirol kan ik ook niet weerstaan. Zeker als het weer op fotografisch vlak meespeelt. Na een heerlijk dagje skiën maken we nog een wandeling in de buurt van het dorp Serfaus richting Madatschen. Door de lage bewolking hangt er iets van mist, maar af en toe lukt het om een paar seconden zicht te krijgen op de omgeving zoals deze bergtop. De laaghangende wolken en het late zonlicht zorgen voor een mystiek sfeertje in pasteltinten.
Lente
Momenteel zie ik weer overal lammetjes in de wei staan. Het teken dat de lente weer is aangebroken. Ideaal moment om met je camera op pad te gaan. In dit geval was ik te gast bij de Drentse Heideschapen. Met dank aan RR Christa die er voor heeft gezorgd dat ik mijn camera weer een beetje beter ken.
Hemel op aarde
De laatste foto van mijn drieluik over Cordes-sur-Ciel, een vestingstadje aan de voet van de Franse Pyreneeën in het departement Tarn. Het wordt gezien als één van de mooiste (kunstenaars)dorpjes van Frankrijk en tevens de mooiste bastide. Het is een goed bewaard gebleven voorbeeld van stedelijke bouwkunst in de 13e eeuw. Bovenop de heuvel staat een bastide, een vesting die de plaatselijke bevolking moest beschermen tegen mishandeling en plundering van Katholieken. Het dorpje bestaat uit drie ringmuren, elk met zijn eigen toegangspoort. Het laat duidelijk de groei en ontwikkeling van het dorpje zien. Op het kruispunt van de twee enige rechte straten is een overdekte marktplaats met een 85 meter diepe put die tijdens een belegering de bevolking van drinkwater moest voorzien. In de loop der tijd ontwikkelde Cordes zich tot een welvarende handelsstad wat je heden ten dage kan zien aan de mooie gotische huizen in de hoofdstraat. Ik heb nog geprobeerd om er achter te komen wat Cordes sur Ciel nu eigenlijk betekent, maar dat is niet echt gelukt De letterlijke vertaling is 'touwen op hemel', maar zelfs met mijn aanzienlijke fantasie kan ik daar niet veel van maken. Iemand suggesties? Update: met het antwoord van Corrie de Winter ben ik helemaal blij. Op mistige dagen torent het dorp boven het wolkendek uit en lijkt het alsof het in de hemel ligt. Echt een hemels plekje op aarde!
Cordes-sur-Ciel
Begin december heb ik de kans gekregen om een paar dagen in de buurt van Toulouse, Gaillac en Albi door te brengen. Wat heerlijk om er even tussenuit te mogen! Alhoewel het weer ook in Frankrijk koud en guur was, was er één dag dat het mogelijk was om de zon onder te zien gaan. Ik koos om Cordes te fotograferen, een middeleeuws vestingstadje dat gesticht werd door graaf Raymond VII van Toulouse als toevluchtsoord voor de Katharen in de regio. Het was nog even lastig om een mooie plek te vinden vanwaar je zowel de zonsondergang als het stadje kon zien. Uiteindelijk vond ik dit wandelpad op een nabij gelegen heuvel die ook gebruikt wordt als startplaats voor paragliding en dat ook nog eens leidt naar een mooi uitzichtpunt. Cordes heeft haar middeleeuws karakter goed kunnen behouden. Door de nauwe straatjes, de karakteristieke huizen en de heerlijke Franse sfeer is het genieten geblazen. In de zomer kan het druk zijn maar zo begin december is het heerlijk rustig om er rond te wandelen. Het is ook een etappeplaats voor de route naar Santiago de Compostela.
Herfstwandeling
Dan weer regen, dan weer zon. Typisch Nederlands herfstweer... het weer kan ineens omslaan. Zo ook deze avond die erg nat begon. Maar rond zonsondergang breekt het wolkendek een klein stukje open, zodat je een paar minuten prachtig licht hebt. Een tegenmoet komende fietser wacht even netjes tot ik klaar ben met het maken van de foto. En eigenlijk maakt dat de foto net iets leuker. De Moerputtenbrug of Moerputtenspoorbrug vlakbij Den Bosch is onderdeel van een 7,5 km lange wandelroute door het natuurgebied De Moerputten. De spoorbrug is in 1881 gebouwd als onderdeel van de Halve Zolenlijn en overbrugt de veenplas Lange Putten. In 2006 is de spoorrails weggehaald en is het een wandelpad annex fietspad geworden. De wandeling start bij het Jeroen Bosch Ziekenhuis en het startpunt is gemakkelijk te bereiken met het openbaar vervoer. De auto kan geparkeerd worden op de parkeerplaats aan de Deutersestraat. Een deel van de wandelroute gaat over een vlonderpad. De vlonders zijn neergelegd om de kwetsbare flora en fauna in het moerasachtige gebied te beschermen. Het is een afwisselende wandeling door een prachtig gebied met hooilanden, rietvelden, moerassen en open wateren. Exif: ISO 100 F/8 20mm, HDR uit 3 foto's
Dansen op een vulkaan
Tijdens onze reis in Chili, een land met vele vulkanen, stond er een activiteit hoog op ons lijstje: het bezoeken van een actieve vulkaan. In Pucon heb je de mogelijkheid om de Villarrica vulkaan te bezoeken. Onder begeleiding van een gids klim je in totaal 1000m omhoog, over sneeuwvelden en een gletsjer, tot de vulkaan krater. Hier kan je over het randje de diepte in kijken en zie je de vuurrode magma kolken en borrelen. Wat een geweldig gezicht! Zo dichtbij het binnenste van de aarde ben je nog nooit geweest! Je krijgt de benodigde uitrusting (waterdichte kleding, crampons en een gasmasker) om de tocht veilig te kunnen voltooien.