Alexandermoust

De druk was weer even uit de lucht en de zee was kalm de zon kwam door de wolken terug en een meeuw vervolgde zijn weg langs de kust.

Italië • Calabrie en Basilicata

Watching the sunset

Samen het grootse schouwspel bekijken van de zon die ondergaat achter het vulkanisch eiland Stromboli is een magisch moment voor jong en oud. Vanaf hier is dat ook maar eens per jaar. Die foto van de ondergaande zon staat ook op mijn blog maar deze is zeker net zo bijzonder- mensen die ernaar kijken vanaf een speciaal uitkijkpunt.

Griekenland • Corfu

On the road again

Vanaf Thessaloniki naar Igomenitsa met de bus- daar zie je waar al het Europese geld lijkt in te zijn gaan zitten- wegen- goeie wegen. De snelwegen zijn mooi maar de buschauffeurs shagrijnig. Eindelijk op het water met de ferry komt Corfu dichterbij en eindigt de dag.

Lycian way tussen...C

Velen zullen wanneer ze een bezoekje brengen aan de Turkse Riviera horen van ''the Lycian way''- een duizenden jaren oud pad dat reeds in de tijd van de Lycische beschaving gebruikt werd om te voet, per ezel of paard langs de kusten te reizen. Deze routes zijn soms erg wisselend van aard- soms loop je in beschutte omgeving door een bosrijk gebied en op andere plaatsen langs stranden over over rotspartijen. De wegwijzers in de kleuren geel en rood helpen je wel om het juiste pad te blijven lopen, maar af en toe gaat het gewoon mis. Zodra je dus voor langere tijd geen gemarkeerde stenen meer ziet, maak dan rechtsomkeerd tot je weer op je pad terug bent. Af en toe kan een ontwortelde paal voor verwarring zorgen waanneer die onduidleijke richting aan geeft. Belangrijk is te genoeg water mee te nemen- zeker wanneer je besluit een stukje te doen in de hete zomermaanden of op het heetst van de dag, vergeet niet extra water mee te nemen- meestal meer dan je nodig dacht te hebben. Mijn tip is de volgende: Op het stuk van Olympos naar Adrasan dat velen gemakkelijk zullen kunnen lopen, is er een addertje onder het gras. Beter gezegd: er is helemaal geen addertje meer want er is geen grasprietje meer te vinden, nadat het terrein boven Olympos op enkele honderden meters boven zee niveau volledig afgebrand is in een bosbrand van een paar jaar geleden. Daar is het dus ook lastig om de rode en gele pijlen en markeringen te vinden. Ik heb er toen iets te lang over gedaan en was heel blij om de eerste witte druiven struik te vinden om mijn dorst daaraan te lessen. ADRASAN is dan wel weer een oase van rust ..en..lekker eten op de drijvende terrasjes in de rivier. Heel aanradenswaardig..na een lange prachtige uitputtende wandeling van een dikke 10 km. http://www.cornucopia.net/aboutlw.html http://www.trekkinginturkey.com/

Hang out

Op dit moment verplaats ik me in die ene boom die zijn wortels door de rotsige bodem heeft geslagen en jaar in jaar uit tegen weer en wind in tracht te groeien. En al doende ziet hij steeds meer van de uitgestrekte vallei onder hem. Alleen de wind fluistert hem af en toe een nieuwe verhaal van de wereld beneden door de takken heen. Verder kijkt hij alleen maar en ziet de wolken voorbijgaan. Net zo als ik.

Surf cafe Fethiye

Voor diegenen die een beetje het avontuurlijke met mooie locaties En betaalbaarheid willen combineren heb ik een goede tip aan de Turkse Zuidkust. Wanneer ik weer eens in die buurt ben, maak ik vaak gebruik van het aan het strand van Calis gelegen Surf cafe. Hier kun je aan hele schappelijke prijzen eten en slapen op de camping onder de schaduwrijke olijfbomen van een familie die ook surflessen verzorgd op het strand en de golven recht voor je. De wind is er daar ideaal voor en de sfeer perfect. Je kunt het loungen op zijn Turks noemen, met een scheut westerse muziek. Belangrijk detail is dat sinds een paar jaar de oudste van de broers, die allen samen het familiebedrijf en de surfschool deelden, inmiddels de traditionele en orthodoxe kant op is gegaan. Het restaurant bestaat uit een gedeelte voor westerse klanten en een deel voor islamitische klanten, waarbij er links wel en rechts niet wordt gedronken. Ik bedoel natuurlijk alchohol, want hoe dan ook moet je drinken in de hitte van 40 graden op het middaguur. Belangrijk ook is dat je van hier uit gemakkelijk met eigen vervoer-eventueel per jeep- verder kunt. Hiervoor kun je je het beste informeren bij een Turks /Nederlands koppel: Eric en Tulin. Op het surfcafe weten ze hen altijd te vinden. De georganiseerde actieve trips die het koppel verzorgt, hebben een hoog adrenaline en plezier gehalte- zo heb ik mogen ondervinden op diverse momenten. Ze weten je ook prima te vertellen waar je wel en waar je beslist niet heen hoeft voor een avontuurlijke en authentieke vakantie in de rest van de regio Lycia. Ook wanneer je geen eigen vervoer wenst is het surf cafe ideaal. Vanuit deze plek kun je heel gemakkelijk met de Dolmus- een busje waar je een euro per ritje voor betaalt- naar de stad van Fethiye en vandaar uit weer verder met bussen die een grotere draaicirkel hebben. Wanneer je terugkomt met de Dolmus vraag je gewoon naar surf cafe-het is de eindhalte op steenworp afstand van deze busjes- neem wel de juiste! Indien je geen tent of iets dergelijks bij je hebt is er zelfs nog mogelijkheid die te lenen of the huren. Dalaman airport is 60km verderop en daar ben je in een uurtje of minder. Dat kan daar ook georganiseerd worden. http://www.calis-beach.co.uk/forum/topic.asp?TOPIC_ID=35362

Surfen kun je altijd-

Deze man gaat toch behoorlijk hard- ik vraag me af hoe hard eigenlijk. En wat ook mooi is te zien hoe gaat wendbaar uiteindelijk de surfer is op dit gladde ijs. Ik wil verder niet weten hoe koud het is aan je gezicht en dergelijke..

Riethalmen en de...me

Zo kleurloos als het misschien lijkt zo mooi dat het is. Echte koude winters hebben we al een tijd niet meer gehad- dit beeld herinnert je er misschien aan. Groeten uit Holland- kan er toch zo bij?

Aanduwen op klompen

Dit beeld spreekt voor zich- hoe krijg je vaart in je bootje op klompen op glad ijs? Het lukt ze allemaal wel en de mannen duiken dan vervolgens het bootje in en zetten de zeilen bij of in de juiste stand-langzaam komen ze dan op gang.

Ijszeilers op de...go

Na de strijd gestreden te hebben keren deze scheepjes met onderop gemonteerde ijzers weer terug naar een schuur of haven ( bij warmer weer) om het nieuwe seizoen af te wachten-denk ik...

Zeilen op een rij

Is het de foto of het verhaal dat het hier moet vertellen? Enkele dagen was het ijs hard genoeg en de wind gunstig. Op klompen trokken ze er op uit. Nederland in de winter op zijn mooist- volgens mij.

Jongetje op het ijs..

Gefascineerd staat dit jongetje om zich heen te turen naar al hetgeen om hem heen de revue passeert. Slechts een paar dagen aan het begin van dit jaar was het ijs hard genoeg om de duizenden ijspret liefhebbers op de bevroren meren te kunnen houden EN een echte zeilwedstrijd op ijs mogelijk te maken op een veilige manier. Warme snert en een borrel doen wonderen bij vrieskou.

Little fluffy clouds

Tijd voor een picknick- akkoord? Deze vallei had ik 10 jaar eerder gezien- toen woonde er een familie -die schapen hoedde en er een huisje bewoonden met een aantal witte berghonden -met eigenlijk alleen maar dochters van verschillende leeftijden- helaas waren ze weg. Destijds verbleef ik daar s nachts en hoorde de wolven huilen.

Schapen schuren tegen

Onherbergzaam en afgelegen- dat kun je gemakkelijk vinden wanneer je het juiste voertuig gebruikt en de bergen van de Turkse Riviera bezoekt- ik kwam hier eerder al eens 10 jaar geleden en er is niets veranderd aan deze rotsige reuzen om ons heen.

Turkse familie boven.

Een pitsstop met de jeeps nadat we Xanthos hebben bezocht- een waanzinnige locatie die gebouwd werd in tijden van de Lycische civilisatie; datgene wat we in het kort misschien Grieks zouden noemen, maar wat toch echt wat anders inhoudt. Heel de Turkse Riviera is in de ban van het toerisme; op niet verder dan 10 km van de plek waar deze foto werd gemaakt staan de enorme hotels en holidays resorts om vooral Engelse, Nederlandse en Duitse toeristen te herbergen. Maar dit zijn de echte bewoners van deze streek voordat wij westerlingen er kwamen. In het midden zit Tulin- een vriendin en voorheen een geslaagde zakenvrouw die het leven in Ankara gedag heeft gezegd om zich als reisleider te richten op de oude wortels vn haar cultuur en land. Natuurlijk pikken de Turken waar het kan ook een graantje mee van onze aanwezigheid, maar in het beste geval doen ze dat wel op hun eigen manier- met vers fruit uit de tuin en lokale zalige gerechten. Sinds dat ik in deze streek kom is er veel verandert en zeker niet altijd ten goede van de lokale bevolking. Door onze waarden op te dringen, verliezen zij de grip op hun millennia oude wortelen.

Familie migreert van.

Een boerenfamilie verhuist voor 1 seizoen naar de stad of het dorp waar ze hun echte huis hebben. Deze mensen leven vaak in de bergen in een eenvoudig onderkomen in de warmere tijd van het jaar om er groente,fruit, olijven en andere gewassen te telen ofwel om er schapen te hoeden. Wanneer het weer het dan niet meer toelaat om in die afgelegen en geïsoleerde berg valleien en desolate streken te leven keren ze terug voor de winter naar hun huis. Natuurlijk moet al hun hebben en houden mee...op de tractor. Veel Turken laten zich het best zo portretteren vind ik; ze zijn altijd happy onderweg en trots op hun uitgestrekte land, dat zo rijk is van geschiedenis en hedendaags natuurschoon. Ik heb nooit getwijfeld aan hun gelijk in deze.

Moeras gebied net...a

Een shotje uit de jeep- we racen de zonsondergang tegemoet en een stevige maaltijd gaat dat prima omkaderen- waarom is dit nu een fijn landschapje? Gewoon :water, lucht, zon, reflectie en het moeras naast ons. De elementen. De wind waait woest door mijn haren.

Appelplukkers

Dit is een van mijn favoriete foto's van de rondreis door de Turkse Riviera. Het vertelt zijn eigen verhaal wel. Omdat ik nu eenmaal vijf- en- twintig woorden dien te gebruiken om dit schouwspel te mogen plaatsen-opdat jullie kunnen meegenieten- bij deze wat onzinnige toevoegingen- het zij zo.

Oude vrouw in de...be

Deze vrouw leeft op ongeveer 1500 meter( in de ruwe gebergten van de streken rond Elmali- de vruchtbare en 100 meters lager gelegen stad waar de appels worden geteeld- Elma = appel in het turks-)hoogte en sprokkelt hout en bindt dat in een grote bundel op haar rug. Ze vertelt ons over haar 5 kinderen en de vele kleinkinderen. Ze is 83 jaar.

Waar het stil is

Een waterval in de bergen ziet er uit als van goud- de boom staat daar maar te wachten - hij is de enige toeschouwer in vogelvlucht neerkijkend op het wereldse toneel van deze vallei en het water dat erheen stroomt. Water is leven en dat is zeker in deze streken een primaire behoefte- Dat is trouwens overal zo- het geld voor mensen, dieren, planten eigenlijk alles dat ons omringt .Water = leven. Goud of geen goud.

Italië • Sicilië

BALESTRATE

Balestrate is een kustplaatsje halverwege Palermo en Trapani Het staionnetje verloor in de twee weken dat ik er was zijn verlopen dienstregeling aan de weergoden en op de dag dat ik moest vliegen en er wachtte op een treintje om me 50 km verderop te brengen, kwam een vriendelijke machinist in vol ornaat me te voet vertellen dat ik beter met hem een bus kon pakken. Zo onbeduidend en charmant is Balestrate. En zo ziet het dorpsplein eruit in de nacht bij volle maan..na een paar lokale glazen met Antonio.

Italië • Palermo

Foccacceria palermo

In het centrum van Palermo kent iedereen de oude Focacceria S Francesco - een pachtige hoge ruimte waar je zalige lokale gerechtjes kunt eten tegen betaling van een luttele 10 euro of ietsje meer. Dan heb je het wel over een heel menu natuurlijk, want dat zijn de prijzen in Palermo anno 2010. Ik vond hem in de buurt van piazzo dei Vergogni en I quattro Canti. Die hoek en je zit goed- gewoon even vragen, want iedereen wijst je graag de weg. In de zaak hangen vele zwart wit foto's van beroemde (Amerikaanse en Franse) filmsterren en Italiaanse beroemdheden. Vlakbij via Roma: Antica Focacceria S. Francesco?Via Alessandro Paternostro, 64, 90133 Palermo, Italy http://www.afsf.it/

Italië • Calabrie en Basilicata

Garden of Gerace