Deze groep ezelspinguïns staat op de uitkijk op Jougla Point, een smalle landtong aan de westzijde van de ingang naar Alice Creek nabij Port Lockroy en Wiencke Island. Dit gebied maakt deel uit van de Palmer Archipel aan de westzijde van het Antarctisch continent. Het gebied is ontdekt tijdens de Franse Antarctische expeditie 1903-1905, onder leiding van Jean-Baptiste Charcot.
Ezelspinguïns maken nesten van stenen, gras, veren, of wat ze maar kunnen vinden. Eind oktober leggen ze twee eieren van ongeveer 130 gram. Het uitbroeden van de eieren duurt ongeveer 34 dagen. Elke twee dagen wisselen de ouders elkaar af. De kuikens blijven drie tot vier weken in hun nest. Tijdens deze periode gaan de ouders om de beurt voedsel zoeken in zee. Na de broedperiode verblijven de kuikens in drukbevolkte crèches en gaan de ouders samen voedsel zoeken voor hun hongerige kroost. Ezelspinguïns foerageren overdag en keren ’s avonds terug naar hun kolonie. Indien nodig duiken ze dieper dan 165 meter op zoek naar prooi, hoofdzakelijk krill (kleine garnaalachtigen).