De Catlins: meest afgelegen deel van NZ
Nieuw-Zeeland
Oceanië
Elleke
De Catlins: meest afgelegen deel van NZ
TAHAKOPA | We trekken naar de meest afgelegen streek van NZ. Helemaal in het zuidelijkste puntje liggen ‘De Catlins’. In het natuurgebied zijn er veel watervalletjes die je allemaal via korte wandelingen kan aanschouwen. Dat doen we natuurlijk!
Op Nugget Point, een hoge rotswand aan de kust met een vuurtoren, observeren we vanuit de hoogte de luierende en spelende zeehonden. We kunnen er geen genoeg van krijgen.
We belanden deze zondagnamiddag in een lokale fish and chips-tent in Kaka Point. Ja, zo heet dat daar. Ik vind dat dus echt niet uit.
Er is een live optreden aan de gang van de plaatselijke Ed Sheeran-wannabee. Maar het moet gezegd: wij vinden zijn covers best goed en het is gezelligheid troef. Het lijkt wel of alle ‘locals’ op zondagnamiddag met de familie naar hier komen om een pint te pakken. Mini-Parkpop in Kaka Point! Wij kunnen onze draai hier wel vinden!
Maar we hebben nog een to-do op onze lijst: er is nog ergens een strandje in de buurt waar je zeeleeuwen van dichtbij kan spotten. Met z’n allen daarheen! Of toch met ons twee ????
Het weer slaat helemaal om. Het zonnetje van enkele luttele minuten geleden dat ons in Parkpop-modus had gebracht, transformeert in een enorme regenbui terwijl we naar het ‘zeeleeuwenstrand’ wandelen. Het strand is er smal en dus langs één zijde loop je tegen een rechte wand van duinen aan. Maar het is hoogtij en binnen de korste keren sta ik bijna tot aan m’n knieën in de oceaan. Ik kon geen kant meer op. Bart kon nog net op tijd ontglippen. Ik mag hopen dat die zeeleeuwen de moeite zijn!!!
Dat zijn ze. We kunnen een zeeleeuwen-gezinnetje gadeslaan (ma, pa en 2 pups) en later strompelen we nog bijna over een andere. Als ze lekker liggen te slapen, kan je ze niet altijd onmiddellijk goed onderscheiden van een grote steen of drijfhout. De beesten compenseren mijn natte botinnes.
Onze gastvrouw – we slapen weer ergens in the middle of nowhere – heeft ons elektrisch dekentje al aanstaan wanneer we thuiskomen. Daar waren we wel heel dankbaar om!
***
Vooraleer we onze trip weer verderzetten, kunnen we niet anders dan naar de baai gaan die ons in de eerste plaats had warm gemaakt deze regio te bezoeken: op een heel specifieke plek in Purpoise Bay kan het maar zo zijn dat je tijdens uw zwempartijtje gezelschap krijgt van een troep speelse dolfijnen. In elk geval een must-try!
Het vervelende is dat ik met een zeer dwingend praktisch probleem zit: mijn wandelschoenen zijn nog zo doorweekt als wat en het is niet bepaald weer om op je havaianas op pad te gaan.
Ik kan niet anders dan het toe te geven…’t is dus gebeurd. Ik vertrek die dag met kousen in m’n TeVa’s.
En daar is nog bewijsmateriaal van ook. Ik begrijp dat sommigen van jullie me nu willen ‘defrienden‘ …
PS: geen weer om uw teen in het water te stoppen en ook al geen dolfijn gespot…
Foto's
