Te paard is eigenlijk de beste manier om ruig landschap te verkennen. Steeds weer betrap ik mezelf er tijdens een wandeltocht op dat ik veel naar beneden kijk, om te zien waar ik mijn voeten neerzet, en dat ik daardoor veel minder om me heen kijk en van de omgeving geniet. Dit gaat voor mij vanaf de paardenrug eigenlijk het beste, zoals hier aan de rand van het Te Urawera National Park in mijn favoriete land Nieuw Zeeland.
Het paard let zelf goed op waar het zijn benen neerzet en kiest zelf wel z'n route. Des te meer ontspannen kon ik daardoor van het mooie landschap genieten. Als fervent paardenmeisje voel ik me al gauw thuis tussen de paarden, dat scheelt ook.