In mijn vandaag geplaatste blog 'Schelpsteen, Levende Stenen en een Kei van een Vrouw' beschrijf ik mijn bezoek aan het werelderfgoed van Shark Bay in West Australië. Twee kurkdroge en dorre landtongen steken zo'n 150 kilometer de oceaan in. De lange kustlijn is van een adembenemende schoonheid, ruige rotsen die in een explosie van pasteltinten uitlopen in het van turquoise naar donkerblauw verlopende water.