Spiritualiteit deel 1

Door: Reefje

Geplaatst op Jun 18, 2012

Zo’n dikke $700 lichter en een kleine week verder, zijn we eindelijk weer on the road. Gisteren hebben we onze auto naar het centrum laten ‘towen’, omdat onze laatste inspecteur een of ander klein onderdeel van de auto had afgebroken, waardoor we nu de auto helemaal niet meer konden starten. Gelukkig hoeven we niet voor de kosten van het wegslepen op te draaien, dankzij ons lidmaatschap bij de NRMA. Nadat we het onderdeel en de auto bij de monteur hadden afgeleverd, zat er niets anders op dan wachten. Vier uur later konden we eindelijk weer in ons autootje cruisen op weg naar de ‘Red Centre’. De komende dagen staan er heel wat attracties op ons programma zoals het East & West McDonnell National Park, Kings Canyon en uiteraard Ayers Rock.

Zodra Quentin en ik de tank hebben bijgevuld in Alice Springs, vertrekken we richting East McDonnell. Zo’n 75 km verderop, stoppen we bij Trephina Gorge Nature Park waar we vanavond kamperen. Na een late lunch, besluiten we een van de vele tracks (Trephina Gorge Walk) door het park te volgen. De eerste klim naar boven, doet me al gauw beseffen dat mijn conditie niet meer is wat het was. Als we halverwege het track zijn (totale wandeling is een klein uur) maken we een korte pauze waar we van ons biertje en het uitzicht genieten. In de gorgel (zit normaal vol met water, maar is nu kurkdroog) zien we hoe een stier na ons staart. Het enige wat ie doet is steeds een stukje richting de schaduw opschuiven, wanneer de zon op hem schijnt. Na 10 minuten dit aanschouwd te hebben, besluiten we terug naar de camping te lopen.

Om 19.30 uur is niemand bij zijn tent te vinden en is het muisstil op de camping. Op weg naar de wc ontdek ik dat iedereen zich rondom een kampvuur heeft verzameld. Quentin en ik nemen onze stoelen en sluiten netjes aan in de kring. Met zo’n 15 man luisteren we aandachtig naar de ranger. Elke week houdt hij 2 kampvuurgesprekken waar hij over het wildlife en over zijn baan verteld. Vanavond begint hij zijn verhaal met een rollenspel. Wij zijn allemaal rangers en moeten aan hem uitleggen wat wij met een nieuw stuk grond (met alle kenmerken van een nationaal park) zouden doen. Al gauw ontstaat er een discussie over of je het park wel open moet stellen voor publiek of niet. “Natuurlijk, wat heb je anders aan een nationaal park als wij er niet eens van kunnen genieten,” roept er een. “Ja, maar stel dat je te maken hebt met bedreigende flora en fauna. Dat wil je toch niet kapot laten maken door een stel idioten die nu net zo graag de natuur willen verkennen?”, stelt de ander voor. Na een half uur besluit de ranger dan toch maar in te grijpen. Hij legt uit dat een park als dit, vooral om management draait. Welk stuk grond bewaar je voor de natuurliefhebbers en welk gedeelte is alleen aan de plaatselijke flora en fauna besteed.

Na een dikke twee uur keren we, vol met interessante informatie, terug naar de auto. Het is inmiddels al half 10 en we hebben nog steeds niet gegeten. Met drie lagen dik de kleren aan, (freezing!) maken we snel het eten klaar en duiken we met ons bord de auto in. Overdag is het een lekkere aangename temperatuur (25-30), maar dit slaat ‘s avonds al gauw om. Tja, het is hier natuurlijk winter en ook in Australia kan de wintermuts (beanie) van pas komen!
Na een ijskoude nacht, besluiten we ‘s ochtends de Panorama walk te doen. Zeer de moeite waard, met alle mooie uitzichtpunten. Op de terugweg naar Alice Springs maken we nog een stop bij Emily Gap, waar we rockpaintings van Aboriginals vinden.